Psalm 105 | King James Version

King James Version

1 O give thanks unto the LORD; call upon his name: make known his deeds among the people. 2 Sing unto him, sing psalms unto him: talk ye of all his wondrous works. 3 Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek the LORD. 4 Seek the LORD, and his strength: seek his face evermore. 5 Remember his marvellous works that he hath done; his wonders, and the judgments of his mouth; 6 O ye seed of Abraham his servant, ye children of Jacob his chosen. 7 He is the LORD our God: his judgments are in all the earth. 8 He hath remembered his covenant for ever, the word which he commanded to a thousand generations. 9 Which covenant he made with Abraham, and his oath unto Isaac; 10 And confirmed the same unto Jacob for a law, and to Israel for an everlasting covenant: 11 Saying, Unto thee will I give the land of Canaan, the lot of your inheritance: 12 When they were but a few men in number; yea, very few, and strangers in it. 13 When they went from one nation to another, from one kingdom to another people; 14 He suffered no man to do them wrong: yea, he reproved kings for their sakes; 15 Saying , Touch not mine anointed, and do my prophets no harm. 16 Moreover he called for a famine upon the land: he brake the whole staff of bread. 17 He sent a man before them, even Joseph, who was sold for a servant: 18 Whose feet they hurt with fetters: he was laid in iron: 19 Until the time that his word came: the word of the LORD tried him. 20 The king sent and loosed him; even the ruler of the people, and let him go free. 21 He made him lord of his house, and ruler of all his substance: 22 To bind his princes at his pleasure; and teach his senators wisdom. 23 Israel also came into Egypt; and Jacob sojourned in the land of Ham. 24 And he increased his people greatly; and made them stronger than their enemies. 25 He turned their heart to hate his people, to deal subtilly with his servants. 26 He sent Moses his servant; and Aaron whom he had chosen. 27 They shewed his signs among them, and wonders in the land of Ham. 28 He sent darkness, and made it dark; and they rebelled not against his word. 29 He turned their waters into blood, and slew their fish. 30 Their land brought forth frogs in abundance, in the chambers of their kings. 31 He spake, and there came divers sorts of flies, and lice in all their coasts. 32 He gave them hail for rain, and flaming fire in their land. 33 He smote their vines also and their fig trees; and brake the trees of their coasts. 34 He spake, and the locusts came, and caterpillers, and that without number, 35 And did eat up all the herbs in their land, and devoured the fruit of their ground. 36 He smote also all the firstborn in their land, the chief of all their strength. 37 He brought them forth also with silver and gold: and there was not one feeble person among their tribes. 38 Egypt was glad when they departed: for the fear of them fell upon them. 39 He spread a cloud for a covering; and fire to give light in the night. 40 The people asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of heaven. 41 He opened the rock, and the waters gushed out; they ran in the dry places like a river. 42 For he remembered his holy promise, and Abraham his servant. 43 And he brought forth his people with joy, and his chosen with gladness: 44 And gave them the lands of the heathen: and they inherited the labour of the people; 45 That they might observe his statutes, and keep his laws. Praise ye the LORD.

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

from Turkish Bible Society

105. Mezmur

1 RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın, Halklara duyurun yaptıklarını! (1Ch 16:8) 2 O'nu ezgilerle, ilahilerle övün, Bütün harikalarını anlatın! 3 Kutsal adıyla övünün, Sevinsin RAB'be yönelenler! 4 RAB'be ve O'nun gücüne bakın, Durmadan O'nun yüzünü arayın! 5-6 Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu, Seçtiği Yakupoğulları, O'nun yaptığı harikaları, Olağanüstü işlerini Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın! 7 Tanrımız RAB O'dur, Yargıları bütün yeryüzünü kapsar. 8-9 O antlaşmasını, Bin kuşak için verdiği sözü, İbrahim'le yaptığı antlaşmayı, İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar. 10-11 ‹‹Hakkınıza düşen mülk olarak Kenan ülkesini size vereceğim›› diyerek, Bunu Yakup için bir kural, İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı. 12 O zaman bir avuç insandılar, Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar. 13 Bir ulustan öbürüne, Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular. 14 RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi, Onlar için kralları bile payladı: 15 ‹‹Meshettiklerime dokunmayın, Peygamberlerime kötülük etmeyin!›› dedi. 16 Ülkeye kıtlık gönderdi, Bütün yiyeceklerini yok etti. 17 Önlerinden bir adam göndermişti, Köle olarak satılan Yusuf'tu bu. 18 Zincir vurup incittiler ayaklarını, Demir halka geçirdiler boynuna, 19 Söyledikleri gerçekleşinceye dek, RAB'bin sözü onu sınadı. 20 Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi, Halklara egemen olan onu özgür kıldı. 21 Onu kendi sarayının efendisi, Bütün varlığının sorumlusu yaptı; 22 Önderlerini istediği gibi eğitsin, İleri gelenlerine akıl versin diye. 23 O zaman İsrail Mısır'a gitti, Yakup Ham ülkesine yerleşti. 24 RAB halkını alabildiğine çoğalttı, Düşmanlarından sayıca artırdı onları. 25 Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının: Halkından tiksindiler, Kullarına kurnazca davrandılar. 26 Kulu Musa'yı, Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına. 27 Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini, Ham ülkesinde şaşılası işlerini. 28 Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB, Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti. 29 Kana çevirdi sularını, Öldürdü balıklarını. 30 Ülkede kurbağalar kaynaştı Krallarının odalarına kadar. 31 RAB buyurunca sinek sürüleri, Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına. 32 Dolu yağdırdı yağmur yerine, Şimşekler çaktırdı ülkelerinde. 33 Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu, Parçaladı ülkenin ağaçlarını. 34 O buyurunca çekirgeler, Sayısız yavrular kaynadı. 35 Ülkenin bütün bitkilerini yediler, Toprağın ürününü yiyip bitirdiler. 36 RAB ülkede ilk doğanların hepsini, İlk çocuklarını öldürdü. 37 İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı, Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi. 38 Onlar gidince Mısır sevindi, Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine. 39 RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine, Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye. 40 İstediler, bıldırcın gönderdi, Göksel ekmekle doyurdu karınlarını. 41 Kayayı yardı, sular fışkırdı, Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı. 42 Çünkü kutsal sözünü, Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı. 43 Halkını sevinç içinde, Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı. 44 Ulusların topraklarını verdi onlara. Halkların emeğini miras aldılar; 45 Kurallarını yerine getirsinler, Yasalarına uysunlar diye. RAB'be övgüler sunun!