1»So spricht der HERR: Wehe euch, ihr Führer meines Volkes! Ihr seid Hirten, die ihre Herde auseinandertreiben und zugrunde richten!2Ich hatte euch befohlen, die Menschen meines Volkes wie Schafe zu weiden. Aber ihr habt sie zerstreut und davongejagt, anstatt für sie zu sorgen. Darum sorge ich nun dafür, dass eure Vergehen bestraft werden! Das sage ich, der HERR, der Gott Israels. Mein Wort gilt!3Ich selbst werde die Schafe sammeln, die noch von meiner Herde übrig geblieben sind. Aus allen Ländern, in die ich sie vertrieben habe, bringe ich sie in ihre Heimat zurück. Dort werden sie sich wieder vermehren und das Land bevölkern.4Ich werde Hirten über sie einsetzen, die sie auf gute Weide führen. Dann werden sie sich nicht mehr fürchten und keine Angst mehr haben; niemand von ihnen geht verloren. Das verspreche ich, der HERR.5Es kommt die Zeit, da werde ich einen König aus der Nachkommenschaft von David hervorgehen lassen, den man wirklich als gerecht bezeichnen kann[1]. Er wird weise regieren und in seinem Land für Recht und Gerechtigkeit sorgen. (Jes 4,2; Jer 33,15; Sach 3,8)6Unter seiner Regierung wird Juda Hilfe finden und Israel in Sicherheit leben. ›Der HERR ist unsere Gerechtigkeit‹, so wird man diesen König nennen.7Ja, ich, der HERR, verspreche euch: Es kommt die Zeit, da wird man beim Schwören nicht mehr sagen: ›So wahr der HERR lebt, der das Volk Israel aus Ägypten geführt hat‹,8sondern: ›So wahr der HERR lebt, der die Nachkommen der Israeliten aus dem Land im Norden zurückgebracht hat und aus allen anderen Ländern, in die er sie vertrieb.‹ Dann werden sie wieder in ihrem eigenen Land wohnen.«
Glaubt den Lügenpropheten nicht!
9Über die Propheten sagte Jeremia: »Mir bricht das Herz, ich zittere am ganzen Leib. Ich taumle wie ein Betrunkener, der vom Wein benommen ist. Denn die Worte des HERRN, des heiligen Gottes, haben mich getroffen.10Unser Land ist voll von Ehebrechern, darum lastet Gottes Fluch auf uns. Ausgedörrt ist das Land, vertrocknet sind die Weideplätze in der Wüste. Die Propheten haben einen falschen Weg eingeschlagen, sie missbrauchen ihre Macht.11So spricht der HERR: Gottlos sind sie alle – Priester und Propheten. Und selbst in meinem Tempel muss ich ihr Treiben mit ansehen!12Doch die Wege, die sie gehen, werden glatt und schlüpfrig sein; in die Dunkelheit wird man sie stoßen, und dort kommen sie zu Fall! Ja, ich lasse Unheil über sie hereinbrechen, ich, der HERR! Es kommt der Tag, an dem ihre Strafe sie trifft.13Unter den Propheten von Samaria habe ich Abscheuliches gesehen: Sie haben im Namen des Gottes Baal geweissagt und mein Volk in die Irre geführt.14Aber was ich unter den Propheten von Jerusalem sehe, ist noch viel erschreckender: Sie begehen Ehebruch, sie lügen und betrügen; und den, der ein gottloses Leben führt, bestärken sie noch darin, anstatt ihn davon abzubringen. In meinen Augen sind sie keinen Deut besser als die Einwohner von Sodom und Gomorra!15Darum spreche ich, der HERR, der allmächtige Gott, dieses Urteil über die Propheten: Ich werde ihnen bittere Kost[2] zu essen und giftiges Wasser zu trinken geben. Denn die Propheten von Jerusalem haben die Gottlosigkeit im ganzen Land verbreitet.16Hört, was ich, der HERR, der allmächtige Gott, sage: Achtet nicht auf die Weissagungen dieser Propheten! Sie machen euch falsche Hoffnungen und verkünden euch Visionen, die sie sich selbst ausgedacht haben, aber nicht meine Worte sind.17Denen, die nichts mehr von mir wissen wollen, verkünden sie in meinem Namen: Es wird euch weiterhin gut gehen. Und zu allen, die bloß ihrem eigensinnigen Herzen folgen, sagen sie: Kein Unheil wird euch treffen!18Doch keiner dieser Propheten kennt meine geheimen Gedanken[3], keiner hat mein Wort gehört oder meine Pläne durchschaut. Keiner weiß, was ich gesagt habe.«19Seht, der Zorn des HERRN bricht los wie ein gewaltiger Sturm, wie ein Wirbelsturm fegt er über die Gottlosen hinweg.20Er wird sich erst legen, wenn alles ausgeführt ist, was der HERR sich vorgenommen hat. Die Zeit kommt, in der ihr das klar erkennen werdet!21Gott sagt: »Ich habe diese Propheten nicht gesandt, und doch sind sie losgezogen. Ich habe ihnen keine Botschaft anvertraut, trotzdem haben sie geweissagt.22Wenn sie wirklich meine Gedanken kennen würden, dann hätten sie meinem Volk meine Botschaft verkündet, damit es von seinen falschen Wegen umkehrt und aufhört, Böses zu tun.23Ich, der HERR, sage: Ich bin nicht nur der Gott in eurer Nähe, sondern auch der ferne Gott, über den ihr nicht verfügt.24Meint ihr, jemand könnte sich so vor mir verstecken, dass ich ihn nicht mehr sehe? Ich bin es doch, der den Himmel und die Erde erfüllt, ich, der HERR!25Ich weiß ganz genau, was die Propheten reden: ›Hört, was euch Gott durch unsere Träume sagen will!‹ Und dann weissagen sie Lügen und berufen sich dabei auf mich!26Wie lange soll das noch so weitergehen? Was wollen diese Propheten damit erreichen, dass sie Lügen und selbst erfundene Botschaften verbreiten?27Sie denken wohl, wenn sie meinem Volk ihre Träume erzählen, vergisst es mich, so wie seine Vorfahren mich vergessen haben, weil sie dem Götzen Baal dienten!28Ein Prophet, der Träume hat, sollte sagen, dass es nur Träume sind; aber wer mein Wort empfängt, soll es gewissenhaft als mein Wort verkünden. Meint ihr, Spreu und Weizen seien dasselbe?29Ich, der HERR, sage euch: Mein Wort ist wie ein Feuer und wie ein Hammer, der Felsen in Stücke schlägt!30Darum bekommen es diese Propheten mit mir zu tun, sie, die einander die Worte stehlen und behaupten, sie hätten sie von mir!31Sie werden mir ganz gewiss nicht entkommen, diese Propheten, die ihre eigenen Gedanken von sich geben und dann sagen: ›Der Herr hat gesprochen.‹32Nein, mir entgehen diese Lügner nicht, die ihre Träume als mein Wort ausgeben! Sie führen mein Volk in die Irre und täuschen es mit ihrer zusammengereimten Botschaft. Ich, der HERR, habe sie nicht gesandt und ihnen keinen Auftrag gegeben. Sie helfen diesem Volk keinen Schritt weiter!«
Ihr seid die Last, die auf mir liegt!
33»Jeremia, wenn das Volk, ein Priester oder ein Prophet dich fragt: ›Welche Botschaft hat der HERR dir heute wieder aufgelastet?‹,[4] sollst du ihm in meinem Auftrag antworten: ›Ihr seid die Last, die auf mir liegt, aber ich werde euch abwerfen!‹34Wenn ein Prophet, ein Priester oder jemand aus dem Volk sagt: ›Der HERR hat mir eine Botschaft aufgelastet‹, dann werde ich ihn bestrafen, ihn und seine ganze Familie!35Fragt einander lieber: ›Was hat der HERR geantwortet?‹ oder: ›Was sagt der HERR?‹36Aber bezeichnet meine Botschaft nicht mehr als Last! Denn wer dies tut, der bürdet sich selbst damit eine Last auf, weil er die Botschaft des HERRN verfälscht, die Worte des lebendigen und allmächtigen Gottes!37Darum fragt einen Propheten: ›Was hat dir der HERR geantwortet?‹ oder: ›Was sagt der HERR?‹38Wenn ihr aber weiterhin meine Botschaft als Last bezeichnet, obwohl ich euch durch meine Boten davor warnen ließ,39dann will ich euch hochheben wie eine Last[5] und euch wegwerfen, ebenso die Stadt Jerusalem, die ich euch und euren Vorfahren gegeben habe.40Die Schande, in die ich euch dann stürze, wird ewig dauern und nie vergessen werden!«
1„Горко на пастирите, които погубват и прогонват овцете от Моето пасбище“ – казва Господ.2Затова така казва Господ, Израилевият Бог, на пастирите, които пасат Моя народ: „Вие разпръснахте Моите овце, прокудихте ги и не ги гледахте грижовно. Ето Аз ще ви погледна за злите ви дела казва Господ.3И ще събера остатъка от Своите овце от всичките страни, където ги пръснах, и ще ги върна на пасището им, тогава ще се наплодят и умножат. (Jes 40,11; Jer 31,10)4И ще поставя пастири над тях, които ще ги пасат, и те вече няма да се плашат, нито ще треперят, нито ще се губят – казва Господ. (Jer 3,15)5Ето настъпва време – казва Господ, – когато ще издигна праведна Младочка на Давид и ще се възцари Цар, и ще съди и раздава справедливост по земята. (Ps 72,1; Jer 33,15; Sach 3,8)6В Неговите дни Юдея ще бъде спасена и Израил ще живее в безопасност. И ето името, с което ще Го наричат: „Господ е нашата справедливост“.7Затова настъпват дни – казва Господ, – когато вече няма да казват: „Жив е Господ, Който изведе израилтяните от египетската земя“, (Jer 16,14)8а „Жив е Господ, Който изведе и Който доведе потомството на дома Израилев от земята откъм север и от всички страни, в които ги беше изгонил.“ И те ще се заселят в своята земя.“
За лъжепророците
9За пророците. Сърцето ми се къса вътре в мене, всичките ми кости треперят. Като пиян съм и като надвит от виното пред Господа и Неговите святи думи,10защото страната се изпълни с прелюбодейци, защото земята плаче от проклятие, изсъхнаха пасбищата в степите. Тичат към злото и силата им е неправда,11защото „и пророкът, и свещеникът се оскверниха, дори в Своя дом намерих нечестието им“ – казва Господ. (Jer 5,31; Jer 6,13; Jer 14,13)12„Затова пътят им ще бъде като хлъзгави места в тъмнината, по които като ги тласкат, и те ще паднат, защото ще докарам бедствие върху тях в годината, когато ги посетя – казва Господ.13И при пророците в Самария видях безумие: те пророкуваха в името на Ваал и заблудиха Моя народ Израил.14А и при пророците в Йерусалим виждам нещо ужасно. Те прелюбодействат и постъпват лъжовно, подкрепят ръцете на злодейци, така че никой не се отвръща от нечестието си. Те всички са пред Мене като Содом и жителите му са като Гомор.“ (1Mo 18,20)15Затова така казва Господ Вседържител за пророците: „Ето Аз ще ги нахраня с пелин и ще ги напоя с горчива вода, защото от йерусалимските пророци нечестието се разпространи по цялата страна.“ (Jer 9,14)16Така казва Господ Вседържител: „Не слушайте думите на пророците, които ви пророкуват. Те ви мамят, говорят измислици от сърцето си, не от устата Господни.17Те постоянно казват на онези, които Ме отхвърлят: „Господ каза: „Мир ще имате!“ И на всеки, който постъпва упорито, казват: „Няма да ви сполети бедствие!“18Но кой от тях е стоял в съвета на Господа и е видял и чул словото Му? Кой е внимавал в словото Му – и го е чул?19Ето стихийна буря излезе от Господа, Неговата ярост, ужасен ураган, ще се завърти в кръг върху главата на нечестивците. (Jer 30,23)20Гневът на Господа няма да се обърне, докато Той не извърши и не изпълни намеренията Си. В края на дните напълно ще разберете това.“21Господ каза още: „Не съм изпращал тези пророци, а все пак те тичаха да разгласят своята вест. Не съм им говорил, а те пророкуваха.22Но ако биха се вслушали в съвета Ми, щяха да обявят Моите думи на народа и щяха да го отклонят от пътя му на нечестие и от злите му дела.23Само местен Бог ли съм – казва Господ, – а не съм ли Бог отдалече?24Може ли човек да се скрие на някое тайно място, та да не го видя, казва Господ? Не изпълвам ли Аз небето и земята? – казва Господ. (Ps 139,7; Am 9,2; Sir 16,17)25Чух това, което казват пророците, които в Мое име пророкуваха лъжа, казвайки: „Видях сън, видях сън!“26Докога ще трае това в сърцето на пророците, които пророкуват лъжа, които предсказват измамата на сърцето си?27Мислят ли чрез сънищата си, които си разказват един на друг, да накарат народа Ми да забрави Моето име, както предците им забравиха името Ми заради Ваал?28Пророк, който е видял сън, би разказвал съня, а онзи, който е получил Моето слово, да говори Моето слово вярно, защото какво общо има плявата с житото?“ – казва Господ.29„Моето слово не е ли като огън – казва Господ – и като чук, който строшава скалата? (Jer 5,14; Jer 20,9)30Затова ето Аз съм против пророците – казва Господ, – които крадат слова всеки от другия, уж че са били Мои.31Ето Аз съм против пророците – казва Господ, – които използват езиците си и казват: „Той рече.“32Ето Аз съм против онези, които пророкуват с измислени сънища – казва Господ – и с лъжите и брътвежите си мамят Моя народ и той се заблуждава. Обаче не съм ги изпращал. Те не принасят полза на този народ – казва Господ.33И когато този народ или пророк, или свещеник те запитат, казвайки: „Какво е бремето от Господа за тебе?“, тогава да им кажеш: „Какво бреме?“ – Господ казва: „Аз ще ви изоставя.“34А що се отнася до пророка, свещеника и народа, който би казал: „Бреме е словото от Господа!“, Аз ще накажа този човек и дома му.35Така ще попитате всеки ближния си и всеки брата си: „Какво е отговорил Господ?“ или „Какво е говорил Господ?“36А да не споменавате „Бремето от Господа“, понеже бремето за всеки ще бъде словото Му, тъй като извратихте думите на живия Бог, на Господ Вседържител, нашия Бог.37Така ще кажете на пророка: „Какво ти е отговорил Господ?“ или „Какво е говорил Господ?“38Но ако казвате: „Бремето е словото от Господа“, така казва Господ: „Понеже казвате тези думи „Бреме от Господа“, а Аз не изпратих да ви кажат „Бреме от Господа“,39затова ето Аз ще ви забравя съвсем и ще ви отхвърля от присъствие при Мене – вас и града, който дадох на вас и на предците ви.40И ще докарам върху вас вечен укор и постоянен срам, което няма да се забрави“.“