Jeremia 23

Hoffnung für alle

von Biblica
1 »So spricht der HERR: Wehe euch, ihr Führer meines Volkes! Ihr seid Hirten, die ihre Herde auseinandertreiben und zugrunde richten!2 Ich hatte euch befohlen, die Menschen meines Volkes wie Schafe zu weiden. Aber ihr habt sie zerstreut und davongejagt, anstatt für sie zu sorgen. Darum sorge ich nun dafür, dass eure Vergehen bestraft werden! Das sage ich, der HERR, der Gott Israels. Mein Wort gilt!3 Ich selbst werde die Schafe sammeln, die noch von meiner Herde übrig geblieben sind. Aus allen Ländern, in die ich sie vertrieben habe, bringe ich sie in ihre Heimat zurück. Dort werden sie sich wieder vermehren und das Land bevölkern.4 Ich werde Hirten über sie einsetzen, die sie auf gute Weide führen. Dann werden sie sich nicht mehr fürchten und keine Angst mehr haben; niemand von ihnen geht verloren. Das verspreche ich, der HERR.5 Es kommt die Zeit, da werde ich einen König aus der Nachkommenschaft von David hervorgehen lassen, den man wirklich als gerecht bezeichnen kann[1]. Er wird weise regieren und in seinem Land für Recht und Gerechtigkeit sorgen. (Jes 4,2; Jer 33,15; Sach 3,8)6 Unter seiner Regierung wird Juda Hilfe finden und Israel in Sicherheit leben. ›Der HERR ist unsere Gerechtigkeit‹, so wird man diesen König nennen.7 Ja, ich, der HERR, verspreche euch: Es kommt die Zeit, da wird man beim Schwören nicht mehr sagen: ›So wahr der HERR lebt, der das Volk Israel aus Ägypten geführt hat‹,8 sondern: ›So wahr der HERR lebt, der die Nachkommen der Israeliten aus dem Land im Norden zurückgebracht hat und aus allen anderen Ländern, in die er sie vertrieb.‹ Dann werden sie wieder in ihrem eigenen Land wohnen.«9 Über die Propheten sagte Jeremia: »Mir bricht das Herz, ich zittere am ganzen Leib. Ich taumle wie ein Betrunkener, der vom Wein benommen ist. Denn die Worte des HERRN, des heiligen Gottes, haben mich getroffen.10 Unser Land ist voll von Ehebrechern, darum lastet Gottes Fluch auf uns. Ausgedörrt ist das Land, vertrocknet sind die Weideplätze in der Wüste. Die Propheten haben einen falschen Weg eingeschlagen, sie missbrauchen ihre Macht.11 So spricht der HERR: Gottlos sind sie alle – Priester und Propheten. Und selbst in meinem Tempel muss ich ihr Treiben mit ansehen!12 Doch die Wege, die sie gehen, werden glatt und schlüpfrig sein; in die Dunkelheit wird man sie stoßen, und dort kommen sie zu Fall! Ja, ich lasse Unheil über sie hereinbrechen, ich, der HERR! Es kommt der Tag, an dem ihre Strafe sie trifft.13 Unter den Propheten von Samaria habe ich Abscheuliches gesehen: Sie haben im Namen des Gottes Baal geweissagt und mein Volk in die Irre geführt.14 Aber was ich unter den Propheten von Jerusalem sehe, ist noch viel erschreckender: Sie begehen Ehebruch, sie lügen und betrügen; und den, der ein gottloses Leben führt, bestärken sie noch darin, anstatt ihn davon abzubringen. In meinen Augen sind sie keinen Deut besser als die Einwohner von Sodom und Gomorra!15 Darum spreche ich, der HERR, der allmächtige Gott, dieses Urteil über die Propheten: Ich werde ihnen bittere Kost[2] zu essen und giftiges Wasser zu trinken geben. Denn die Propheten von Jerusalem haben die Gottlosigkeit im ganzen Land verbreitet.16 Hört, was ich, der HERR, der allmächtige Gott, sage: Achtet nicht auf die Weissagungen dieser Propheten! Sie machen euch falsche Hoffnungen und verkünden euch Visionen, die sie sich selbst ausgedacht haben, aber nicht meine Worte sind.17 Denen, die nichts mehr von mir wissen wollen, verkünden sie in meinem Namen: Es wird euch weiterhin gut gehen. Und zu allen, die bloß ihrem eigensinnigen Herzen folgen, sagen sie: Kein Unheil wird euch treffen!18 Doch keiner dieser Propheten kennt meine geheimen Gedanken[3], keiner hat mein Wort gehört oder meine Pläne durchschaut. Keiner weiß, was ich gesagt habe.«19 Seht, der Zorn des HERRN bricht los wie ein gewaltiger Sturm, wie ein Wirbelsturm fegt er über die Gottlosen hinweg.20 Er wird sich erst legen, wenn alles ausgeführt ist, was der HERR sich vorgenommen hat. Die Zeit kommt, in der ihr das klar erkennen werdet!21 Gott sagt: »Ich habe diese Propheten nicht gesandt, und doch sind sie losgezogen. Ich habe ihnen keine Botschaft anvertraut, trotzdem haben sie geweissagt.22 Wenn sie wirklich meine Gedanken kennen würden, dann hätten sie meinem Volk meine Botschaft verkündet, damit es von seinen falschen Wegen umkehrt und aufhört, Böses zu tun.23 Ich, der HERR, sage: Ich bin nicht nur der Gott in eurer Nähe, sondern auch der ferne Gott, über den ihr nicht verfügt.24 Meint ihr, jemand könnte sich so vor mir verstecken, dass ich ihn nicht mehr sehe? Ich bin es doch, der den Himmel und die Erde erfüllt, ich, der HERR!25 Ich weiß ganz genau, was die Propheten reden: ›Hört, was euch Gott durch unsere Träume sagen will!‹ Und dann weissagen sie Lügen und berufen sich dabei auf mich!26 Wie lange soll das noch so weitergehen? Was wollen diese Propheten damit erreichen, dass sie Lügen und selbst erfundene Botschaften verbreiten?27 Sie denken wohl, wenn sie meinem Volk ihre Träume erzählen, vergisst es mich, so wie seine Vorfahren mich vergessen haben, weil sie dem Götzen Baal dienten!28 Ein Prophet, der Träume hat, sollte sagen, dass es nur Träume sind; aber wer mein Wort empfängt, soll es gewissenhaft als mein Wort verkünden. Meint ihr, Spreu und Weizen seien dasselbe?29 Ich, der HERR, sage euch: Mein Wort ist wie ein Feuer und wie ein Hammer, der Felsen in Stücke schlägt!30 Darum bekommen es diese Propheten mit mir zu tun, sie, die einander die Worte stehlen und behaupten, sie hätten sie von mir!31 Sie werden mir ganz gewiss nicht entkommen, diese Propheten, die ihre eigenen Gedanken von sich geben und dann sagen: ›Der Herr hat gesprochen.‹32 Nein, mir entgehen diese Lügner nicht, die ihre Träume als mein Wort ausgeben! Sie führen mein Volk in die Irre und täuschen es mit ihrer zusammengereimten Botschaft. Ich, der HERR, habe sie nicht gesandt und ihnen keinen Auftrag gegeben. Sie helfen diesem Volk keinen Schritt weiter!«33 »Jeremia, wenn das Volk, ein Priester oder ein Prophet dich fragt: ›Welche Botschaft hat der HERR dir heute wieder aufgelastet?‹,[4] sollst du ihm in meinem Auftrag antworten: ›Ihr seid die Last, die auf mir liegt, aber ich werde euch abwerfen!‹34 Wenn ein Prophet, ein Priester oder jemand aus dem Volk sagt: ›Der HERR hat mir eine Botschaft aufgelastet‹, dann werde ich ihn bestrafen, ihn und seine ganze Familie!35 Fragt einander lieber: ›Was hat der HERR geantwortet?‹ oder: ›Was sagt der HERR?‹36 Aber bezeichnet meine Botschaft nicht mehr als Last! Denn wer dies tut, der bürdet sich selbst damit eine Last auf, weil er die Botschaft des HERRN verfälscht, die Worte des lebendigen und allmächtigen Gottes!37 Darum fragt einen Propheten: ›Was hat dir der HERR geantwortet?‹ oder: ›Was sagt der HERR?‹38 Wenn ihr aber weiterhin meine Botschaft als Last bezeichnet, obwohl ich euch durch meine Boten davor warnen ließ,39 dann will ich euch hochheben wie eine Last[5] und euch wegwerfen, ebenso die Stadt Jerusalem, die ich euch und euren Vorfahren gegeben habe.40 Die Schande, in die ich euch dann stürze, wird ewig dauern und nie vergessen werden!«

Jeremia 23

Съвременен български превод

von Bulgarian Bible Society
1 „Горко на пастирите, които погубват и прогонват овцете от Моето пасбище“ – казва Господ.2 Затова така казва Господ, Израилевият Бог, на пастирите, които пасат Моя народ: „Вие разпръснахте Моите овце, прокудихте ги и не ги гледахте грижовно. Ето Аз ще ви погледна за злите ви дела казва Господ.3 И ще събера остатъка от Своите овце от всичките страни, където ги пръснах, и ще ги върна на пасището им, тогава ще се наплодят и умножат. (Jes 40,11; Jer 31,10)4 И ще поставя пастири над тях, които ще ги пасат, и те вече няма да се плашат, нито ще треперят, нито ще се губят – казва Господ. (Jer 3,15)5 Ето настъпва време – казва Господ, – когато ще издигна праведна Младочка на Давид и ще се възцари Цар, и ще съди и раздава справедливост по земята. (Ps 72,1; Jer 33,15; Sach 3,8)6 В Неговите дни Юдея ще бъде спасена и Израил ще живее в безопасност. И ето името, с което ще Го наричат: „Господ е нашата справедливост“.7 Затова настъпват дни – казва Господ, – когато вече няма да казват: „Жив е Господ, Който изведе израилтяните от египетската земя“, (Jer 16,14)8 а „Жив е Господ, Който изведе и Който доведе потомството на дома Израилев от земята откъм север и от всички страни, в които ги беше изгонил.“ И те ще се заселят в своята земя.“9 За пророците. Сърцето ми се къса вътре в мене, всичките ми кости треперят. Като пиян съм и като надвит от виното пред Господа и Неговите святи думи,10 защото страната се изпълни с прелюбодейци, защото земята плаче от проклятие, изсъхнаха пасбищата в степите. Тичат към злото и силата им е неправда,11 защото „и пророкът, и свещеникът се оскверниха, дори в Своя дом намерих нечестието им“ – казва Господ. (Jer 5,31; Jer 6,13; Jer 14,13)12 „Затова пътят им ще бъде като хлъзгави места в тъмнината, по които като ги тласкат, и те ще паднат, защото ще докарам бедствие върху тях в годината, когато ги посетя – казва Господ.13 И при пророците в Самария видях безумие: те пророкуваха в името на Ваал и заблудиха Моя народ Израил.14 А и при пророците в Йерусалим виждам нещо ужасно. Те прелюбодействат и постъпват лъжовно, подкрепят ръцете на злодейци, така че никой не се отвръща от нечестието си. Те всички са пред Мене като Содом и жителите му са като Гомор.“ (1Mo 18,20)15 Затова така казва Господ Вседържител за пророците: „Ето Аз ще ги нахраня с пелин и ще ги напоя с горчива вода, защото от йерусалимските пророци нечестието се разпространи по цялата страна.“ (Jer 9,14)16 Така казва Господ Вседържител: „Не слушайте думите на пророците, които ви пророкуват. Те ви мамят, говорят измислици от сърцето си, не от устата Господни.17 Те постоянно казват на онези, които Ме отхвърлят: „Господ каза: „Мир ще имате!“ И на всеки, който постъпва упорито, казват: „Няма да ви сполети бедствие!“18 Но кой от тях е стоял в съвета на Господа и е видял и чул словото Му? Кой е внимавал в словото Му – и го е чул?19 Ето стихийна буря излезе от Господа, Неговата ярост, ужасен ураган, ще се завърти в кръг върху главата на нечестивците. (Jer 30,23)20 Гневът на Господа няма да се обърне, докато Той не извърши и не изпълни намеренията Си. В края на дните напълно ще разберете това.“21 Господ каза още: „Не съм изпращал тези пророци, а все пак те тичаха да разгласят своята вест. Не съм им говорил, а те пророкуваха.22 Но ако биха се вслушали в съвета Ми, щяха да обявят Моите думи на народа и щяха да го отклонят от пътя му на нечестие и от злите му дела.23 Само местен Бог ли съм – казва Господ, – а не съм ли Бог отдалече?24 Може ли човек да се скрие на някое тайно място, та да не го видя, казва Господ? Не изпълвам ли Аз небето и земята? – казва Господ. (Ps 139,7; Am 9,2; Sir 16,17)25 Чух това, което казват пророците, които в Мое име пророкуваха лъжа, казвайки: „Видях сън, видях сън!“26 Докога ще трае това в сърцето на пророците, които пророкуват лъжа, които предсказват измамата на сърцето си?27 Мислят ли чрез сънищата си, които си разказват един на друг, да накарат народа Ми да забрави Моето име, както предците им забравиха името Ми заради Ваал?28 Пророк, който е видял сън, би разказвал съня, а онзи, който е получил Моето слово, да говори Моето слово вярно, защото какво общо има плявата с житото?“ – казва Господ.29 „Моето слово не е ли като огън – казва Господ – и като чук, който строшава скалата? (Jer 5,14; Jer 20,9)30 Затова ето Аз съм против пророците – казва Господ, – които крадат слова всеки от другия, уж че са били Мои.31 Ето Аз съм против пророците – казва Господ, – които използват езиците си и казват: „Той рече.“32 Ето Аз съм против онези, които пророкуват с измислени сънища – казва Господ – и с лъжите и брътвежите си мамят Моя народ и той се заблуждава. Обаче не съм ги изпращал. Те не принасят полза на този народ – казва Господ.33 И когато този народ или пророк, или свещеник те запитат, казвайки: „Какво е бремето от Господа за тебе?“, тогава да им кажеш: „Какво бреме?“ – Господ казва: „Аз ще ви изоставя.“34 А що се отнася до пророка, свещеника и народа, който би казал: „Бреме е словото от Господа!“, Аз ще накажа този човек и дома му.35 Така ще попитате всеки ближния си и всеки брата си: „Какво е отговорил Господ?“ или „Какво е говорил Господ?“36 А да не споменавате „Бремето от Господа“, понеже бремето за всеки ще бъде словото Му, тъй като извратихте думите на живия Бог, на Господ Вседържител, нашия Бог.37 Така ще кажете на пророка: „Какво ти е отговорил Господ?“ или „Какво е говорил Господ?“38 Но ако казвате: „Бремето е словото от Господа“, така казва Господ: „Понеже казвате тези думи „Бреме от Господа“, а Аз не изпратих да ви кажат „Бреме от Господа“,39 затова ето Аз ще ви забравя съвсем и ще ви отхвърля от присъствие при Мене – вас и града, който дадох на вас и на предците ви.40 И ще докарам върху вас вечен укор и постоянен срам, което няма да се забрави“.“