Psalm 144

Hoffnung für alle

von Biblica
1 Von David. Gepriesen sei der HERR! Er ist mein schützender Fels. Er lehrt meine Hände zu kämpfen und zeigt mir, wie ich die Waffen gebrauchen muss.2 Wie gut ist Gott zu mir! Er ist meine Festung, meine Burg auf unbezwingbarer Höhe, mein Erretter und mein Schild, der mich vor Bösem bewahrt. Er hat mich zum Herrscher über mein Volk gemacht.[1]3 HERR, was ist schon der Mensch! Warum schenkst du ihm überhaupt Beachtung? Warum kümmerst du dich um ihn?4 Sein Leben ist vergänglich und gleicht einem Schatten, der vorüberhuscht.5 HERR, komm vom Himmel herab; berühre die Berge – und sie werden Rauch ausstoßen!6 Schleudere deine Blitze, schieße deine Pfeile und jage die Feinde auf und davon!7 Strecke mir deine Hand von oben entgegen und reiße mich aus den tosenden Fluten! Rette mich vor der Macht der feindlichen Völker!8 Ihre Worte sind Lug und Trug; selbst wenn sie schwören, lügen sie.9 Gott, für dich will ich ein neues Lied singen und auf der zehnsaitigen Harfe dazu spielen.10 Denn du verhilfst den Königen zum Sieg und rettest auch deinen Diener David aus tödlicher Gefahr.11 Befreie mich, ja, rette mich vor der Macht der feindlichen Völker! Ihre Worte sind Lug und Trug; selbst wenn sie schwören, lügen sie.12 Wenn du uns rettest, können unsere Kinder ungestört aufwachsen. Unsere Söhne werden stark und groß sein wie Bäume. Unsere Töchter werden schön sein wie geschnitzte Säulen, die prächtige Paläste zieren.13 Unsere Vorratskammern sind dann randvoll, gefüllt mit den unterschiedlichsten Speisen. Unsere Schafe und Ziegen auf den Weiden werfen Tausende von Lämmern,14 und unsere Kühe bringen ihre Kälber ohne Fehlgeburten zur Welt. Dann muss niemand mehr auf unseren Märkten klagen und jammern.15 Glücklich ist das Volk, das so etwas erlebt! Glücklich ist das Volk, dessen Gott der HERR ist!

Psalm 144

Библия, ревизирано издание

von Bulgarian Bible Society
1 Давидов псалом. Благословен да бъде ГОСПОД, моята канара, Който учи ръцете ми да воюват, пръстите ми да се бият – (2Sam 22,35; Ps 18,34)2 Който ми показва милосърдие, Който е моята крепост, високата ми кула и моят избавител, щитът мой и Онзи, на Когото уповавам, – Който покорява хората ми под мене. (2Sam 22,2; 2Sam 22,3; 2Sam 22,40; 2Sam 22,48)3 ГОСПОДИ, какво е човек, за да обръщаш внимание на него! Син човешки, за да го зачиташ! (Hi 7,17; Ps 8,4; Hebr 2,6)4 Човек прилича на лъх; дните му са като сянка, която преминава. (Hi 4,19; Hi 14,2; Ps 39,5; Ps 62,9; Ps 102,11)5 ГОСПОДИ, приклони небесата Си и слез, допри се до планините и те ще задимят. (Ps 18,9; Ps 104,32; Jes 64,1)6 Стреляй със светкавица, за да ги разпръснеш; хвърли стрелите Си, за да ги поразиш. (Ps 18,13; Ps 18,14)7 Протегни ръката Си отгоре, избави ме и ме извади от големи води, от ръката на чужденците, (Ps 18,16; Ps 54,3; Ps 69,1; Ps 69,2; Ps 69,14; Ps 144,11; Mal 2,11)8 чиито уста говорят суета и чиято десница в клетва е десница на лъжа. (Ps 12,2)9 Боже, с нова песен ще Те възпея, с десетострунен псалтир ще пея хваления на Тебе, (Ps 33,2; Ps 33,3; Ps 40,3)10 Който даваш избавление на царете и Който спасяваш слугата Си Давид от смъртоносен меч. (Ps 18,50)11 Избави ме и ме изтръгни от ръката на чужденците, чиито уста говорят суета и чиято десница в клетва е десница на лъжа. (Ps 144,7; Ps 144,8)12 Когато нашите синове в младостта си бъдат като пораснали филизи и нашите дъщери – като крайъгълни камъни, издялани за украшение на дворци; (Ps 128,3)13 когато житниците ни бъдат пълни, доставящи всякакъв вид храна, и овцете ни се умножават с хиляди и десетки хиляди по полетата ни;14 когато воловете ни бъдат добре натоварени; когато няма нито нахлуване навътре, нито налитане навън, нито вик по нашите улици;15 тогава блазе на онзи народ, който е в такова състояние! Блажен онзи народ, на когото ГОСПОД е Бог! (5Mo 33,29; Ps 33,12; Ps 65,4; Ps 146,5)