Psalm 50 | Het Boek :: ERF Bibleserver

Het Boek

1 Een psalm van Asaf. De HERE, de enig ware God, neemt het woord en roept naar de hele aarde, van oost tot west. 2 God komt met een ongelooflijke, prachtige glans vanuit Jeruzalem naar ons toe. 3 God is in aantocht en zal niet zwijgen, omdat Hij móet spreken. Een laaiend vuur gaat voor Hem uit en om Hem heen davert een storm. 4 God roept tot in de hemelen en naar de aarde om zijn volk te onderwijzen. 5 Laten mijn volgelingen bijeenkomen, zij die mijn verbond erkennen en Mij hun offers brengen. 6 De hemel zelf laat horen wat recht en gerechtigheid is, want God is de enige rechter. 7 ‘Luister, mijn volk! Israël, Ik zal nu spreken en tegen u getuigen. Ik ben God, uw God. 8 Ik wijs u niet terecht omdat u verzuimd zou hebben Mij offers te brengen. Want Ik heb al uw brandoffers gezien. 9 Uit uw stallen neem ik geen stieren aan en ook geen bokken. 10 Alle dieren in het bos zijn al van Mij, het vee dat op de berghellingen graast en al de rijkdom aan rundvee. 11 Alle vogels die op de bergen nestelen, ken Ik en wat door het veld loopt, is al van Mij. 12 Wanneer Ik honger heb, zal Ik u niet te hulp roepen, want alles op de hele wereld is van Mij. 13 Eet Ik soms het vlees van geofferde stieren? Drink Ik soms bloed van geofferde bokken? 14 Breng lof en eer aan God: dat is pas een echt offer! Kom uw beloften na die u aan de Allerhoogste hebt gedaan. 15 Roep Mij te hulp in moeilijke tijden, dan zal Ik u redden en u zult Mij loven en prijzen.’ 16 Maar tegen de ongelovige zegt God: ‘Waarom bemoeit u zich met mijn wetten? Waarom spreekt u over mijn verbond? 17 U bent immers alleen maar ongehoorzaam en laat mijn woord links liggen. 18 U speelt onder één hoedje met de dieven, overspel is u niet vreemd. 19 In uw drift slaat u de vreselijkste taal uit en met uw mond bedriegt u. 20 U keert zich zelfs tegen uw eigen broer, u roddelt over uw moeders andere zoon. 21 Terwijl u dit deed, zweeg Ik in alle talen. Nu verbeeldt u zich dat Ik met u ben en net zo denk als u. 22 Ongelovige, die God vergeet, laat dit alles goed tot u doordringen, want anders zal Ik u vernietigen en kan niemand u meer redden. 23 Wie Mij eert, brengt het ware offer. Aan wie die weg gaat zal Ik laten zien wat mijn heil inhoudt.’

Lutherbibel 2017

van Deutsche Bibelgesellschaft

Der rechte Gottesdienst

1 Ein Psalm Asafs. Gott, der HERR, der Mächtige, redet und ruft der Welt zu vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang. (1 Kron 25:1) 2 Aus Zion bricht an der schöne Glanz Gottes. (Jes 62:1) 3 Unser Gott kommt und schweiget nicht. Fressendes Feuer geht vor ihm her und um ihn her ein gewaltiges Wetter. 4 Er ruft Himmel und Erde zu, dass er sein Volk richten wolle: (Deut 32:1; Jes 1:2) 5 »Versammelt mir meine Heiligen, die den Bund mit mir schlossen beim Opfer.« (Ex 24:4) 6 Und die Himmel werden seine Gerechtigkeit verkünden; denn Gott selbst ist Richter. Sela. 7 »Höre, mein Volk, lass mich reden; / Israel, ich will wider dich zeugen: Ich, Gott, bin dein Gott. (Ex 20:2) 8 Nicht deiner Opfer wegen klage ich dich an – sind doch deine Brandopfer immer vor mir. (1 Sam 15:22; Ps 40:7; Jes 1:11) 9 Ich will von deinem Hause Stiere nicht nehmen noch Böcke aus deinen Ställen. 10 Denn alles Wild im Walde ist mein und die Tiere auf den Bergen zu Tausenden. 11 Ich kenne alle Vögel auf den Bergen; und was sich regt auf dem Felde, ist mein. 12 Wenn mich hungerte, wollte ich dir nicht davon sagen; denn der Erdkreis ist mein und alles, was darauf ist. 13 Meinst du, dass ich Fleisch von Stieren essen wolle oder Blut von Böcken trinken? 14 Opfere Gott Dank und erfülle dem Höchsten deine Gelübde, (Jona 2:10) 15 und rufe mich an in der Not, so will ich dich erretten, und du sollst mich preisen.« (Ps 91:15) 16 Aber zum Frevler spricht Gott: / »Was redest du von meinen Geboten und nimmst meinen Bund in deinen Mund, (Rom 2:21) 17 da du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich? 18 Wenn du einen Dieb siehst, so läufst du mit ihm und hast Gemeinschaft mit den Ehebrechern. 19 Deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge treibt Falschheit. 20 Du sitzest und redest wider deinen Bruder; deiner Mutter Sohn verleumdest du. (Gen 42:21) 21 Das tust du und ich schweige; da meinst du, ich sei so wie du. Aber ich will dich zurechtweisen und es dir vor Augen stellen. 22 Begreift es doch, die ihr Gott vergesset, dass ich nicht hinraffe, und kein Retter ist da! 23 Wer Dank opfert, der preiset mich, und da ist der Weg, dass ich ihm zeige das Heil Gottes.«