Psalm 108

Het Boek

van Biblica
1 Een psalm van David.2 Ik voel mij veilig en rustig bij U, mijn God! Ik verlang ernaar voor U lofliederen te zingen.3 Vooruit, harp en citer! Nog voor de zon opkomt, wil ik al spelen.4 In tegenwoordigheid van alle volken, HERE, wil ik U prijzen en eren. Voor vreemde volken wil ik psalmen over U zingen.5 Uw goedheid en liefde zijn onmetelijk, zij gaan hoger dan het blauw van de hemel. Uw trouw is net zomin op te meten als de afstand tot de wolken.6 Maak Uzelf maar groot tot in alle hemelen, mijn God. Uw macht en majesteit zullen over de hele wereld worden gezien.7 Wilt U ons antwoorden? Wilt U ons de overwinning bezorgen, zodat uw volgelingen worden bevrijd?8 God heeft in zijn heilige woning gesproken en ik juich over zijn antwoord. Ik zal Sichem verdelen en het dal van Sukkot opmeten.9 Gilead en Manasse zijn van mij en Efraïm is mijn helm. Juda is de staf waarmee ik regeer.10 Moab is mijn wasbak, Edom vertrap ik met mijn sandalen en over Filistea triomfeer ik.11 Wie brengt mij naar de versterkte vesting? Wie begeleidt mij naar Edom?12 U bent het, o God, U die ons eerst had verstoten. Wilt U, o God, optrekken met onze legers?13 Help ons tegen de vijand, want hulp van mensen stelt niets voor.14 Met de hulp van God kunnen wij dapper strijden, Hij zal onze vijanden verslaan.

Psalm 108

Lutherbibel 2017

van Deutsche Bibelgesellschaft
1 Ein Lied. Ein Psalm Davids.2 Gott, mein Herz ist bereit, ich will singen und spielen. Wach auf, meine Seele[1]! (Ps 57:8)3 Wach auf, Psalter und Harfe! Ich will das Morgenrot wecken.4 Ich will dir danken, HERR, unter den Völkern, ich will dir lobsingen unter den Leuten.5 Denn deine Gnade reicht, so weit der Himmel ist, und deine Treue, so weit die Wolken gehen. (Ps 36:6; Ps 57:11)6 Erhebe dich, Gott, über den Himmel und deine Ehre über alle Lande!7 Lass deine Freunde errettet werden, dazu hilf mit deiner Rechten und erhöre mich! (Ps 60:7)8 Gott hat in seinem Heiligtum geredet: Ich will frohlocken; ich will Sichem verteilen und das Tal Sukkot ausmessen.9 Gilead ist mein, Manasse ist auch mein, / und Ephraim ist der Schutz meines Haupts, Juda ist mein Fürst.10 Moab ist mein Waschbecken, / ich will meinen Schuh auf Edom werfen, über die Philister will ich jauchzen.11 Wer wird mich führen in die feste Stadt? Wer wird mich nach Edom leiten?12 Wirst du es nicht tun, Gott, der du uns verstoßen hast, und ziehst nicht aus, Gott, mit unserm Heer?13 Schaff uns Beistand vor dem Feind; denn Menschenhilfe ist nichts nütze.14 Mit Gott wollen wir Taten tun. Er wird unsre Feinde niedertreten.