Job 5 | Het Boek :: ERF Bibleserver

Het Boek

De raad van Elifaz

1 ‘Roep toch! Maar wie zal antwoord geven? Tot wie in de hemel kun je je richten? 2 De dwaas ergert zich dood en een onverstandige sterft van jaloezie. 3 Ik heb zelf gezien hoe het een dwaas goed ging, maar ook hoe plotseling het onheil over hem kwam. 4 Zijn kinderen bleven eenzaam en vertrapt achter en er was niemand die voor hen opkwam. 5 Zijn oogsten werden door hongerige mensen gestolen, zelfs het koren tussen de dorens, zijn rijkdom was een gemakkelijke prooi voor rovers. 6 Want onheil komt niet zomaar uit de aarde opzetten, moeilijkheden groeien niet uit de grond op. 7 Maar de mens wordt geboren voor moeite en ellende, net zo zeker als vonken omhoogschieten. 8 Ik geef je deze raad: ga naar God en leg Hem de situatie voor. 9 Want Hij doet machtige en onbegrijpelijke dingen, Hij verricht ontelbare wonderen. 10 Hij geeft regen op de aarde en voorziet de velden van water. 11 De nederigen brengt Hij tot aanzien en de bedroefden schenkt Hij geluk. 12 Hij doorkruist de plannen van listige mannen, zodat zij die niet kunnen uitvoeren. 13 God vangt de wijzen in hun eigen sluwheid, Hij zet een streep door hun plannen. 14 Als blinden schuifelen zij door het daglicht, zij zien overdag niet beter dan ʼs nachts. 15 God bevrijdt de armen uit de greep van deze onderdrukkers met hun kwaadsprekerij. 16 Op die manier krijgen de armen hoop en wordt de goddelozen de mond gesnoerd. 17 Hoe benijdenswaardig is een mens die door God streng wordt opgevoed. Word daarom niet boos als de Almachtige je om je zonde straft. 18 Want nadat Hij wonden heeft toegebracht, verbindt en geneest Hij ze ook weer. 19 Steeds weer zal Hij je redden, zodat het kwaad je niet raakt. 20 Hij zal je beschermen voor de dood in tijden van honger, en redden uit de macht van het zwaard in tijden van oorlog. 21 Van kwaadsprekerij zul je niets te vrezen hebben, voor geweld hoef je niet bang te zijn. 22 Je zult lachen om oorlogsgeweld en hongersnood, voor wilde dieren van de aarde hoef je niet bang te zijn. 23 Ook zul je geen last hebben van stenen bij het ploegen van je akkers. Er zal vrede zijn tussen jou en de gevaarlijke wilde dieren. 24 Je zult je geen zorgen hoeven te maken om je huis, er zal niets uit worden gestolen. 25 Je zult vele kinderen krijgen en jouw nakomelingen zullen zo talrijk zijn als het gras. 26 Pas op hoge leeftijd zul je sterven, evenals het koren zul je niet voortijdig worden geoogst. 27 Uit ervaring weet ik dat dit allemaal waar is. Luister naar mijn raad, het is voor je eigen bestwil!’

Lutherbibel 2017

van Deutsche Bibelgesellschaft

1 Rufe doch, ob einer dir antwortet! Und an welchen von den Heiligen willst du dich wenden? 2 Denn einen Toren tötet der Unmut, und den Unverständigen bringt der Eifer um. 3 Ich sah einen Toren Wurzel schlagen, und sogleich fluchte ich seinem Hause. (Ps 37:35) 4 Seinen Kindern bleibt Hilfe fern, und sie werden zerschlagen im Tor; denn kein Erretter ist da. 5 Seine Ernte verzehrt der Hungrige, und auch aus den Hecken holt er sie, und nach seinem Gut lechzen die Durstigen. 6 Denn Unheil geht nicht aus der Erde hervor, und Mühsal wächst nicht aus dem Acker; 7 sondern der Mensch wird zur Mühsal geboren, wie die Funken des Feuers emporfliegen. 8 Ich aber würde mich zu Gott wenden und meine Sache vor ihn bringen, 9 der große Dinge tut, die nicht zu erforschen sind, und Wunder, die nicht zu zählen sind, (Job 9:10) 10 der den Regen aufs Land gibt und Wasser kommen lässt auf die Gefilde, 11 der die Niedrigen erhöht und den Betrübten emporhilft. (Ps 75:8; Luk 1:52) 12 Er macht zunichte die Pläne der Klugen, dass ihre Hände nichts zustande bringen. 13 Er fängt die Weisen in ihrer Klugheit und stürzt den Rat der Verkehrten, (1 Cor 3:19) 14 dass sie am Tage in Finsternis laufen und tappen am Mittag wie in der Nacht. (Jes 59:9) 15 Er hilft dem Armen vor dem Schwert, vor ihrem Mund und vor der Hand des Mächtigen den Elenden. 16 Dem Armen wird Hoffnung zuteil, und die Bosheit muss ihren Mund zuhalten. 17 Siehe, selig ist der Mensch, den Gott zurechtweist; darum widersetze dich der Zucht des Allmächtigen nicht. (Ps 94:12; Spr 3:11) 18 Denn er verletzt und verbindet; er zerschlägt und seine Hand heilt. (Deut 32:39; Hos 6:1) 19 In sechs Trübsalen wird er dich erretten, und in sieben wird dich kein Übel anrühren. (Ps 37:24; Spr 24:16) 20 In der Hungersnot wird er dich vom Tod erlösen und im Kriege von des Schwertes Gewalt. 21 Er wird dich verbergen vor der Geißel der Zunge, dass du dich nicht fürchten musst, wenn Verderben kommt. 22 Über Verderben und Hunger wirst du lachen und dich vor den wilden Tieren im Lande nicht fürchten. 23 Denn dein Bund wird sein mit den Steinen auf dem Felde, und die wilden Tiere werden Frieden mit dir halten, (Jes 11:6; Hos 2:20) 24 und du wirst erfahren, dass deine Hütte Frieden hat, und wirst deine Stätte überschauen und nichts vermissen, 25 und du wirst erfahren, dass deine Kinder sich mehren und deine Nachkommen wie das Gras auf Erden sind, 26 und du wirst im Alter zu Grabe kommen, wie Garben eingebracht werden zur rechten Zeit. 27 Siehe, das haben wir erforscht, so ist es; darauf höre und merke du dir’s.