Job 20 | Het Boek :: ERF Bibleserver

Het Boek

De reactie van Sofar

1 Sofar uit Naäma zei: 2 ‘Ik zal snel reageren, want ik ben geschokt. 3 Je beledigt mij met je verwijt en mijn verstand zegt me dat ik daarop moet antwoorden. 4-5 Je weet toch dat sinds de mens voor het eerst op aarde verscheen, de blijdschap en de vreugde van de goddelozen een kort leven zijn beschoren? 6 Ook al reikt de trots van de goddeloze zo hoog als de hemelen en loopt hij met zijn neus in de lucht, 7 toch zal hij voor eeuwig omkomen en worden weggeworpen zoals zijn uitwerpselen. Zij die hem kenden, zullen zich afvragen waar hij is gebleven. 8 Als een droom zal hij vervagen, als een visioen plotseling verdwijnen. 9 Niemand zal hem ooit terugzien. In zijn woonplaats zullen ze hem zelfs niet eens missen. 10 Zijn kinderen moeten bedelen bij de armen, omdat hij zijn rijkdom is kwijtgeraakt. 11 Al zit de jeugdige levenskracht nog in zijn botten, die verdwijnt samen met hem in het stof. 12 Hij geniet van zijn goddeloosheid, die hij langzaam in zijn mond laat smelten, 13 er zacht op zuigend, bang dat de smaak zal verdwijnen. 14 Maar het voedsel dat hij heeft gegeten, wordt als slangengif in zijn ingewanden. 15 Hij zal de rijkdom die hij opslokte, weer moeten uitbraken. God laat niet toe dat hij het binnenhoudt. 16 Het is een levensgevaarlijk vergif voor hem geworden. 17 Hij zal geen plezier hebben van de dingen die hij heeft gestolen en niet genieten van de stromen olie, honing en room. 18 Zijn inspanningen zullen niet worden beloond, aan de winst van zijn handel zal hij geen plezier beleven. 19 Want hij heeft de armen onderdrukt en hun huizen in beslag genomen, waarop hij geen recht had. 20 Omdat hij vanbinnen geen rust kent, helpen al zijn schatten hem uiteindelijk niets. 21 Maar als er niets meer is om te stelen, komt er een einde aan zijn welvaart. 22 Te midden van zijn overvloed zal hij in moeilijkheden raken en zal het toppunt van ellende hem in het verderf storten. 23 Terwijl hij nog bezig is zijn buik te vullen, zal Gods toorn al op hem neerkomen. 24 Hij zal wegvluchten, maar een pijl zal zijn rug doorboren. 25 De pijl wordt uit zijn lichaam getrokken en de scherpe punt komt uit zijn gal. De angsten van de dood overvallen hem. 26 Zijn schatten zullen verloren gaan in de diepste duisternis. Een laaiend vuur zal zowel hem als zijn goederen verslinden en alles verteren wat hij nog overhad. 27 De hemelen zullen zijn zonden openbaar maken en de aarde zal tegen hem getuigen. 28 Zijn rijkdom zal op de dag van Gods toorn in een vloedgolf wegspoelen. 29 Dat is Gods bestemming voor de goddeloze, de erfenis die God hem geeft.’

Lutherbibel 2017

van Deutsche Bibelgesellschaft

Zofars zweite Rede

1 Da antwortete Zofar von Naama und sprach: (Job 15:1; Job 18:1) 2 Darum muss ich antworten, und deswegen kann ich nicht schweigen; 3 denn ich muss hören, wie man mich schmäht und tadelt, aber der Geist aus meiner Einsicht lehrt mich antworten. 4 Weißt du nicht, dass es allezeit so gegangen ist, seitdem Menschen auf Erden gewesen sind, 5 dass das Frohlocken der Gottlosen nicht lange währt und die Freude des Ruchlosen nur einen Augenblick? 6 Wenn auch sein Hochmut in den Himmel reicht und sein Haupt an die Wolken rührt, (Ps 37:35) 7 so wird er doch für immer vergehen wie sein Kot, und die ihn gesehen haben, werden sagen: Wo ist er? (Mi 7:10) 8 Wie ein Traum wird er verfliegen und nicht mehr zu finden sein und wie ein Nachtgesicht verschwinden. 9 Das Auge, das ihn gesehen hat, wird ihn nicht mehr sehen, und seine Stätte wird ihn nicht mehr schauen. (Ps 37:10) 10 Seine Söhne werden bei den Armen betteln gehen, und seine Hände müssen seine Habe wieder hergeben. 11 Sind auch seine Gebeine voll Jugendkraft, so müssen sie sich doch mit ihm in den Staub legen. 12 Wenn ihm auch das Böse in seinem Munde wohlschmeckt, dass er es birgt unter seiner Zunge, 13 dass er es hegt und nicht loslässt und es zurückhält in seinem Gaumen, 14 so wird sich doch seine Speise verwandeln in seinem Leibe und wird Otterngift in seinem Bauch. 15 Die Güter, die er verschlungen hat, muss er wieder ausspeien, und Gott treibt sie aus seinem Bauch heraus. 16 Er wird Otterngift saugen, und die Zunge der Schlange wird ihn töten. 17 Er wird nicht sehen die Ströme noch die Bäche, die mit Honig und Milch fließen. 18 Er wird erwerben und doch nichts davon genießen und über seine eingetauschten Güter nicht froh werden. (Deut 28:30) 19 Denn er hat unterdrückt und verlassen den Armen; er hat Häuser an sich gerissen, die er nicht erbaut hat. 20 Denn sein Wanst konnte nicht voll genug werden; mit seinem köstlichen Gut wird er nicht entrinnen. 21 Nichts entging seiner Fressgier; darum wird sein gutes Leben keinen Bestand haben. 22 Wenn er auch die Fülle und genug hat, wird ihm doch angst werden; alle Gewalt der Mühsal wird über ihn kommen. 23 Es soll geschehen: Damit er genug bekommt, wird Gott den Grimm seines Zorns über ihn senden und wird über ihn regnen lassen seine Schrecknisse. 24 Flieht er vor dem eisernen Harnisch, so wird ihn der eherne Bogen durchbohren! 25 Es dringt das Geschoss aus seinem Rücken, der Blitz des Pfeiles aus seiner Galle; Schrecken fahren über ihn hin. (Deut 32:41) 26 Alle Finsternis ist für ihn aufgespart. Es wird ihn ein Feuer verzehren, das keiner angezündet hat, und wer übrig geblieben ist in seiner Hütte, dem wird’s schlimm ergehen. (Deut 32:22) 27 Der Himmel wird seine Schuld enthüllen, und die Erde wird sich gegen ihn erheben. 28 Die Flut wälzt sein Haus fort, Regengüsse am Tage seines Zorns. 29 Das ist der Lohn eines gottlosen Menschen bei Gott und das Erbe, das Gott ihm zugesprochen hat.