van Biblica1Een gebed van David. Luister toch, HERE, want ik vraag uw oordeel over een eerlijke zaak. Schenk mij uw aandacht en luister naar mijn smeekgebed. Ik kom bij U met een volkomen eerlijk hart en spreek oprecht tot U.2Spreek uw oordeel over mij uit, want U weet wat goed en rechtvaardig is.3Beoordeel mijn geweten, U kunt dat zelfs ʼs nachts doen. Test mij maar. U zult niets verkeerds bij mij vinden, waar ik ook over spreek.4Zoals U mij hebt geleerd, ben ik ook nooit op pad gegaan met zondaars. Daarvoor heb ik gewaakt.5Integendeel, ik heb alleen uw weg betreden en daarop liep ik met vaste tred.6Maar nu roep ik naar U, juist naar U, mijn God, omdat ik weet dat U mij zult antwoorden. Luister alstublieft!7Laat ook nu blijken hoe genadig en liefdevol U bent. Want U bevrijdt de mensen die bij U schuilen.8Bescherm mij zoals een vader zijn geliefde kind beschermt. Laat ik mij in uw schaduw mogen verbergen.9Want de ongelovigen willen mij de baas worden en mijn aartsvijanden dreigen mij in te sluiten.10De stem van hun geweten leggen zij het zwijgen op en ze spreken op arrogante toon.11Zij zijn overal om mij heen, waar ik ook ben. Hun enige bedoeling is mij te vernietigen.12Mijn vijand lijkt op een leeuw, klaar om zijn prooi te bespringen. Of op een roofdier, weggedoken in zijn schuilplaats.13Gaat U hem tegemoet, HERE, en sla hem neer. Red mijn leven door uw zwaard.14Sla hen met uw eigen hand, HERE, die mannen van deze wereld, die buiten dit leven niets meer verwachten. Geef hun maar wat goed voor hen is. Laat zelfs hun nageslacht er nog last van hebben.15Ik wil rechtvaardig blijven en U altijd kunnen aanzien. ʼs Morgens wil ik, denkend aan uw goddelijke heerlijkheid, blij en dankbaar wakker worden.
1 Modlitba; Davidova. Hospodine, slyš při spravedlivou, věnuj pozornost mému bědování, dopřej sluchu mé modlitbě z bezelstných rtů. 2 Ty sám vynes nade mnou rozsudek; tvoje oči vidí, kde je právo. 3 Zkoumal jsi mé srdce, dozíral jsi v noci, tříbil jsi mě, nic ti neuniklo, ani úmysl, jenž nepřešel mi přes rty. 4 Pokud jde o lidské činy, slovu tvých rtů věren vyvaroval jsem se stezek rozvratníka. 5 Drž mé kroky ve svých stopách, aby moje nohy neuklouzly. 6 K tobě volám a ty odpovíš mi, Bože, nakloň ke mně ucho, slyš, co říkám. 7 Ukaž divy svého milosrdenství, spasiteli těch, kdo před útočníky se k pravici tvé utíkají. 8 Ochraňuj mě jako zřítelnici oka, skryj mě ve stínu svých křídel 9 před svévolníky, kteří zahubit mě chtějí, úhlavními nepřáteli, když mě obkličují. 10 Tukem obrostlo jim srdce, jejich ústa mluví zpupně. 11 Kruhem svírají mě při každičkém kroku, slídí zrakem, jak mě dostat k zemi. 12 Můj nepřítel podobá se lvu, jenž lační po kořisti, je jak lvíče, které číhá vskrytu. 13 Povstaň, Hospodine, předejdi jej, sraz ho! Kéž mi dá tvůj meč vyváznout z moci svévolníka 14 a tvá ruka, Hospodine, z moci lidí, lidí věku tohoto, jejichž podílem je pouze život. Ty jim ze svých zásob plníš břicho, sytí se i synové a zbytek nechávají nemluvňatům. 15 Já však ve spravedlnosti uzřím tvoji tvář, až procitnu, budu se sytit tvým zjevem.