van Biblica1Een leerzaam gedicht van David. Hij schreef dit gebed toen hij zich in de grot verborg.2Hardop roep ik naar de HERE en ik smeek Hem naar mij te luisteren.3Ik stort mijn hele hart voor Hem uit, al mijn ellende vertel ik Hem.4Als alles mij te veel wordt, weet U hoe ik verder moet. Men zet vallen voor mij op het pad dat ik moet gaan.5Ik kijk naar rechts en zie uit naar hulp, maar geen mens kijkt naar mij om. Ik heb geen plek om te schuilen en niemand vraagt hoe het met mij gaat.6HERE, ik roep naar U: ‘U bent de beste plaats om te schuilen. U houdt mij in leven.7Luister naar mijn smeekgebed, ik ben zo verzwakt. Bevrijd mij van de vijanden die mij achtervolgen, zij zijn veel sterker dan ik.8Leid mij uit deze diepe ellende, dan zal ik uw naam prijzen. Als U mij redt, zullen oprechte mensen om mij heen komen staan.’
Maskil de David. Oración cuando estaba en la cueva.
1Con mi voz clamo a YHVH, Con mi voz ruego a YHVH misericordia.2Ante su presencia derramo mis afanes, Ante su presencia expongo mi angustia,3Mientras mi espíritu desmaya dentro de mí. Pero Tú conoces mi sendero, Que en el camino por donde avanzo me han escondido una trampa.4Mira a mi diestra y observa, que no hay quien me reconozca. No tengo refugio ni hay quien pregunte por mí.5¡A ti clamo, oh YHVH! Te digo: Tú eres mi refugio, Mi porción en la tierra de los vivientes.6¡Oye mi clamor, porque estoy abatido en gran manera! Líbrame de los que me persiguen, porque son más fuertes que yo.7Saca mi alma de la prisión, para que dé gracias a tu Nombre, Me rodearán los justos, porque Tú me serás propicio.