Genesis 35 | Het Boek :: ERF Bibleserver

Het Boek

Jakob aanbidt God bij Betel

1 Daarna zei God tegen Jakob: ‘Breek uw kamp op, ga naar Betel en vestig u daar. Bouw daar een altaar ter ere van de God, die aan u verscheen toen u op de vlucht was voor uw broer Esau.’ 2 Jakob beval ieder lid van zijn huishouding de afgodsbeeldjes die zij hadden meegebracht, weg te doen. Iedereen moest zich wassen en schone kleren aantrekken. 3 ‘Want we gaan naar Betel,’ legde hij uit. ‘Ik zal daar een altaar bouwen voor de God die mijn gebeden verhoorde in moeilijke tijden en die bij mij is geweest tijdens deze reis.’ 4 Allen gaven Jakob hun afgodsbeeldjes en oorringen en hij begroef ze onder de eik bij Sichem. 5 Daarna trokken zij verder. De vrees voor God lag over alle steden die zij passeerden, zodat niemand hen durfde te achtervolgen. 6 Ten slotte kwamen zij bij Luz (ook Betel genoemd) in Kanaän. 7 Jakob bouwde daar een altaar en noemde het El-Betel (de God die bij Betel aan mij is verschenen), want dat was de plaats waar God aan hem verscheen, toen hij op de vlucht was voor Esau. 8 Kort hierna stierf Debora, de oude voedster van Rebekka. Zij werd onder de eik in het dal beneden Betel begraven. Die eik heette voortaan ‘Eik van het verdriet’. 9 Toen Jakob in Betel aankwam, op zijn reis vanuit Paddan-Aram, verscheen God opnieuw en zegende hem. 10 En God zei: ‘U zult niet langer Jakob (Bedrieger) worden genoemd, maar Israël (Hij die overwint met God). 11 Ik ben God, de Almachtige, Ik zal u vruchtbaar maken en u tot een groot volk, ja, tot vele volken maken. Er zullen veel koningen onder uw nakomelingen zijn. 12 Ik zal u het land geven dat Ik ook aan Abraham en Isaak heb gegeven. Ja, Ik zal het aan u en uw nakomelingen geven.’ 13 Na die woorden zette Jakob op de plaats waar God aan hem was verschenen, een gedenksteen neer 14 en goot er wijn overheen als een offer aan God. Daarna goot hij er olijfolie overheen. 15 Jakob noemde die plaats Betel (Huis van God), omdat God daar met hem had gesproken. 16 Na het vertrek uit Betel reisden Jakob en zijn huishouding naar Efrat (Bethlehem). Maar onderweg kreeg Rachel weeën, het begin van een moeilijke bevalling. 17 Na de pijnlijke geboorte riep de vroedvrouw uit: ‘Wees niet bang, u hebt weer een zoon!’ 18 En met haar laatste woorden (want zij stierf) noemde Rachel het kind Ben-Oni (Zoon van mijn pijn), maar zijn vader noemde hem Benjamin (Zoon van mijn Rechterhand). 19 Zo stierf Rachel en zij begroeven haar langs de weg naar Efrat (Bethlehem). 20 Jakob zette een stenen monument op haar graf, dat daar tot op heden staat. 21 Israël zette de reis voort en sloeg zijn kamp op bij de Toren van Eder. 22 Daar sliep Ruben met Bilha, zijn vaders bijvrouw, en iemand vertelde dat aan Israël. 23 Dit zijn de namen van de twaalf zonen van Jakob: de zonen van Lea: Ruben, Jakobs oudste kind, Simeon, Levi, Juda, Issachar en Zebulon. 24 De zonen van Rachel: Jozef en Benjamin. 25 De zonen van Bilha, Rachels dienares: Dan en Naftali. 26 De zonen van Zilpa, Leaʼs dienares: Gad en Aser. Al deze zonen kreeg Jakob in Paddan-Aram. 27 Zo kwam Jakob dan eindelijk aan bij zijn vader Isaak te Mamre in Kirjat-Arba (tegenwoordig Hebron), waar ook Abraham had gewoond. 28 Korte tijd later stierf Isaak. Hij was honderdtachtig jaar oud. 29 Zijn zonen Esau en Jakob begroeven hem.

La Biblia Textual

van Sociedad Bíblica Iberoamericana

Jacob en Bet-’El Muerte de Raquel e Isaac

1 Dijo ’Elohim a Jacob: Levántate, sube a Bet-’El y habita allí. Y haz allí un altar al Dios que se te apareció cuando huías delante de Esaú tu hermano. 2 Entonces dijo Jacob a su casa y a todos los que estaban con él: Quitad los dioses extraños que hay entre vosotros, purificaos y mudad vuestras ropas. 3 Levantémonos y subamos a Bet-’El, y haré allí un altar al Dios que me respondió en el día de mi angustia, y ha estado conmigo en el camino que he andado. 4 Le dieron, pues, a Jacob todos los dioses extraños que tenían en su mano, y los zarcillos que tenían en sus orejas, y Jacob los enterró bajo la encina que había junto a Siquem. 5 Luego partieron, y un terror sobrenatural sobrecogió a las ciudades circunvecinas, por lo cual no persiguieron a los hijos de Jacob. 6 Y llegó Jacob a Luz, que es Bet-’El, en tierra de Canaán, él y todo el pueblo que estaba con él. 7 Y edificó allí un altar, y llamó el lugar ’El-Bet-’El, porque allí se le había revelado ’Elohim cuando huía delante de su hermano. 8 Entonces murió Débora, nodriza de Rebeca, y fue sepultada en la parte baja de Bet-’El, debajo de la encina, y él la llamó Alón-bacut. 9 Y ’Elohim se apareció otra vez a Jacob después que había regresado de Padan-aram y lo bendijo, 10 y le dijo ’Elohim: Tu nombre es Jacob. No se llamará más tu nombre Jacob, sino Israel será tu nombre. Y llamó su nombre Israel. 11 Después le dijo ’Elohim: Yo soy ’El-Shadday: Fructifica y multiplícate. Una nación y una congregación de naciones procederá de ti, y reyes saldrán de tus lomos. 12 La tierra que di a Abraham y a Isaac, te la doy a ti; también a tu simiente después daré la tierra. 13 Y ascendió ’Elohim de su lado, en el lugar donde había hablado con él. 14 Y erigió Jacob una estela en el lugar donde había hablado con él, una estela de piedra, y derramó sobre ella una libación, y vertió aceite sobre ella. 15 Y Jacob llamó Bet-’El el nombre del lugar donde ’Elohim había hablado con él. 16 Partieron de Bet-’El, y faltando aún como media legua de tierra para llegar a Efrata, le llegó a Raquel el trance de parir, pero su parto venía difícil. 17 Y aconteció que en la dificultad de su parto, la partera le dijo: No temas, que también tendrás este hijo. 18 Y ocurrió que al salírsele el alma (pues estaba muriendo), llamó su nombre Benoni, pero su padre lo llamó Benjamín. 19 Así murió Raquel, y fue sepultada en el camino de Efrata, (la cual es Bet-léhem). 20 Y erigió Jacob una estela sobre su sepultura. Ésta es la estela de la tumba de Raquel hasta hoy. 21 Y partió Israel, y plantó su tienda más allá de la torre de Éder. 22 Mientras Israel habitaba en aquella tierra, aconteció que Rubén fue y se acostó con Bilha, la concubina de su padre, e Israel se enteró. 23 Ahora bien, los hijos de Jacob fueron doce. Hijos de Lea: Rubén el primogénito de Jacob, y Simeón, y Leví, y Judá, e Isacar y Zabulón. 24 Hijos de Raquel: José y Benjamín. 25 Hijos de Bilha, sierva de Raquel: Dan y Neftalí. 26 E hijos de Zilpa, sierva de Lea: Gad y Aser. Estos fueron los hijos de Jacob que le nacieron en Padan-aram. 27 Y fue Jacob a su padre Isaac, en Mamre, ciudad de Arba, que es Hebrón, precisamente donde Abraham e Isaac habían peregrinado. 28 Y fueron los días de Isaac ciento ochenta años. 29 Y expiró Isaac y murió, y fue unido a su pueblo, anciano y lleno de días, y lo sepultaron sus hijos Esaú y Jacob.