1Eerder had de HERE Abram de opdracht gegeven: ‘Verlaat uw land en uw familie en ga naar het land dat Ik u zal wijzen.2Dan zal Ik u de vader van een groot volk maken. Ik zal u zegenen en uw naam overal beroemd maken. U zult vele anderen tot een zegen zijn.3Als iemand u zegent, zal Ik hem zegenen en als iemand u vervloekt, zal Ik hem vervloeken. U zult voor alle volken een zegen zijn.’4Abram gehoorzaamde de HERE en vertrok met zijn neef Lot. Abram was toen vijfenzeventig jaar.5Hij nam zijn vrouw Sarai, zijn neef Lot en al zijn bezittingen mee: vee en slaven die hij in Haran had verzameld. Zo kwamen zij in Kanaän aan.6Trekkend door het land kwamen zij in de buurt van Sichem, bij het eikenbos Moré. In dat gebied leefden in die tijd Kanaänieten.7Daar verscheen de HERE opnieuw aan Abram en zei: ‘Dit land zal Ik aan uw nageslacht geven.’ Abram bouwde een altaar op de plaats waar hij de HERE ontmoette.8Daarna trok hij in zuidelijke richting naar het heuvelachtige gebied tussen Betel in het westen en Ai in het oosten. Hij zette daar zijn tent op, bouwde een altaar voor de HERE en aanbad Hem.9Zo trok Abram steeds verder naar het zuiden in de richting van de Negev.10Er brak echter een zware hongersnood uit in Kanaän en Abram besloot naar Egypte uit te wijken.11-13Toen zij de grens van Egypte naderden, begon Abram zich zorgen te maken. Hij zei tegen zijn vrouw Sarai: ‘Je bent een knappe vrouw. Als de Egyptenaren jou zien, zouden ze mij wel eens kunnen doden om jou te krijgen. Daarom kun je beter zeggen dat je mijn zuster bent. Dan zullen de Egyptenaren mij goed behandelen, ter wille van jou!’14-15En inderdaad, zo gauw de Egyptenaren de schoonheid van Sarai zagen, brachten zij hun koning, de farao, op de hoogte. Hij nam Sarai op in zijn harem.16De farao overlaadde Abram met geschenken: schapen, runderen, ezels, slaven, slavinnen en kamelen.17Maar de HERE stuurde zware plagen over de hele hofhouding, omdat de farao Sarai in zijn harem had opgenomen.18Toen riep de farao Abram bij zich. ‘Wat hebt u mij aangedaan? Waarom hebt u gezegd dat Sarai uw zuster was, zodat ik haar als mijn vrouw heb genomen? Waarom hebt u mij niet verteld dat zij uw vrouw is?19Hoe kon u haar aan mij afstaan door te zeggen dat zij uw zuster is? Neem haar maar terug en vertrek!’20Begeleid door een gewapend escorte werden Abram en zijn vrouw met al hun bezittingen het land uitgezet.
1Ahora bien, YHVH había dicho a Abram: Vete de tu tierra, de tu parentela y de la casa de tu padre, a la tierra que te mostraré.2Y haré de ti una nación grande, y te bendeciré y engrandeceré tu nombre, y serás bendición.3Bendeciré a los que te bendigan, y maldeciré al que te maldiga, y en ti serán benditas todas las familias de la tierra.4Se fue entonces Abram como YHVH le había hablado, y Lot fue con él. Y era Abram de setenta y cinco años cuando salió de Harán.5Y tomó Abram a Saray su mujer, y a Lot, hijo de su hermano, y todos los bienes que había acumulado y las personas que habían conseguido en Harán. Y salieron para ir a la tierra de Canaán, y en tierra de Canaán entraron.6Y atravesó Abram aquella tierra hasta el lugar de Siquem, hasta el encinar de Moré (y el cananeo estaba entonces en aquella tierra).7Y apareció YHVH a Abram, y dijo: A tu descendencia daré esta tierra. Entonces edificó allí un altar a YHVH, que se le había aparecido.8Y de allí se desplazó hacia la montaña, al oriente de Bet-’El, y plantó su tienda, teniendo Bet-’El al occidente y Hai al oriente. Luego edificó allí un altar a YHVH e invocó el nombre de YHVH.
Abram en Egipto
9Después partió Abram andando progresivamente hacia el Neguev.10Pero hubo hambre en el país, y Abram descendió a Egipto para peregrinar allá, pues la hambruna era severa en el país.11Y sucedió que cuando se acercaba para entrar a Egipto, le dijo a su esposa Saray: Mira, eres mujer de hermosa apariencia,12y sucederá que cuando te vean los egipcios, dirán: Esta es su mujer. Entonces me matarán a mí, y a ti te dejarán vivir.13Te ruego, di que eres mi hermana, para que me traten bien por causa tuya, y así, por tu favor, salve mi vida.14Y sucedió que llegando Abram a Egipto, los egipcios vieron que la mujer era hermosa en gran manera.15Y la vieron los ministros de Faraón, y la alabaron ante Faraón, y la mujer fue llevada a casa de Faraón.16Y a Abram le fue bien por causa de ella. Y tuvo rebaño, vacada y asnos, también siervos y siervas, asnas y camellos.17Pero por el asunto de Saray, mujer de Abram, YHVH afligió a Faraón y su casa con grandes plagas.18Entonces Faraón llamó a Abram y le dijo: ¿Qué es esto que me has hecho? ¿Por qué no me declaraste que ella era tu mujer?19¿Por qué dijiste: Es mi hermana? Pues yo la tomé para mí por mujer, y ahora he aquí que es tu mujer. ¡Tómala y vete!20Y Faraón dio órdenes a los hombres respecto a él, y lo despidieron con su mujer y todo lo que poseía.