Psalm 69 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

Hilferuf eines Leidenden und Armen

1 Für den Chormeister. Nach der Weise Lotusblüten. Von David. 2 Rette mich, Gott, denn das Wasser geht mir bis an die Kehle! (Ps 42,8) 3 Ich bin versunken im Schlamm des Abgrunds und habe keinen Halt mehr. In Wassertiefen bin ich geraten, die Flut reißt mich fort. (Ps 40,3) 4 Ich bin erschöpft von meinem Rufen, es brennt meine Kehle. Mir versagen die Augen, während ich warte auf meinen Gott. (Jes 38,14) 5 Zahlreicher als auf meinem Kopf die Haare sind die, die mich grundlos hassen. Mächtig sind, die mich verderben, / meine verlogenen Feinde. Was ich nicht geraubt, das soll ich erstatten. (Ps 35,19; Joh 15,25) 6 Du, Gott, kennst meine Torheit, meine Verfehlungen sind dir nicht verborgen. 7 Nicht sollen zuschanden werden durch mich, die auf dich hoffen, Herr, GOTT der Heerscharen, nicht sollen durch mich beschämt werden, die dich suchen, du Gott Israels. 8 Denn deinetwegen erleide ich Hohn und Schande bedeckt mein Angesicht. (Ps 44,23; Jer 15,15) 9 Entfremdet bin ich meinen Brüdern, den Söhnen meiner Mutter wurde ich fremd. (Ps 31,12) 10 Denn der Eifer für dein Haus hat mich verzehrt, die Verhöhnungen derer, die dich verhöhnen, sind auf mich gefallen. (Ps 119,139; Joh 2,17; Röm 15,3) 11 Ich habe geweint und gefastet, es brachte mir nur Verhöhnung.^[1] 12 Ich legte als Gewand ein Bußkleid an, ich wurde ihnen zum Spottvers. (Kla 3,14) 13 Es reden über mich, die am Stadttor sitzen, Spottlieder singen die Zecher beim Wein. (Hi 30,9) 14 Ich aber komme zu dir mit meinem Bittgebet, HERR, zur Zeit der Gnade. Gott, in deiner großen Huld erhöre mich, mit deiner rettenden Treue! (Ps 102,14; Jes 49,8) 15 Entreiß mich dem Sumpf, damit ich nicht versinke, damit ich meinen Hassern entkomme, den Tiefen des Wassers,^[2] (Ps 40,3) 16 damit die Wasserflut mich nicht fortreißt,/ mich nicht verschlingt der Abgrund, der Brunnenschacht nicht über mir seinen Rachen schließt! (1Mo 29,3; Ps 42,8) 17 Erhöre mich, HERR, denn gut ist deine Huld, wende dich mir zu in deinem großen Erbarmen! 18 Verbirg dein Angesicht nicht vor deinem Knecht, denn mir ist angst, eile, erhöre mich! (Ps 102,3; Ps 143,7) 19 Sei mir nah und erlöse mich! Befreie mich meinen Feinden zum Trotz! 20 Du, ja du kennst meine Verhöhnung, alle meine Widersacher sind dir vor Augen. 21 Die Verhöhnung bricht mir das Herz, ich bin krank vor Schmach und Schande. Ich hoffte auf Mitleid, doch vergebens, auf Tröster, doch fand ich keinen. (Kla 1,2) 22 Sie gaben mir Gift als Speise, für den Durst gaben sie mir Essig zu trinken. (Kla 3,15; Mt 27,34) 23 Der Opfertisch werde für sie zur Falle, für die Tischgenossen zum Fangnetz. (Röm 11,9) 24 Ihre Augen sollen dunkel werden, dass sie nicht mehr sehen, ihre Hüften lass wanken für immer! 25 Gieß über sie deinen Grimm aus, dein glühender Zorn soll sie treffen! 26 Ihr Lagerplatz soll veröden, in ihren Zelten soll niemand mehr wohnen. (Apg 1,20) 27 Denn sie verfolgen, den du geschlagen hast, sie reden vom Schmerz deiner Durchbohrten. (Ps 71,11; Jes 53,4) 28 Rechne ihnen Schuld über Schuld an, damit sie nicht eingehen in dein Heil! 29 Sie seien aus dem Buch des Lebens getilgt und nicht bei den Gerechten verzeichnet. (2Mo 32,32; Ps 139,16; Jes 4,3; Dan 7,10; Dan 12,1; Mal 3,16; Lk 10,20; Phil 4,3; Offb 3,5; Offb 20,12)

2Mo 32,32Ps 139,16Jes 4,3Dan 7,10Dan 12,1Mal 3,16Lk 10,20Phil 4,3Offb 3,5Offb 20,12

30 Ich aber bin elend und voller Schmerzen, doch deine Hilfe, Gott, wird mich erhöhen. 31 Ich will im Lied den Namen Gottes loben, ich will ihn mit Dank erheben. 32 Das gefällt dem HERRN mehr als ein Opferstier, mehr als ein Rind mit Hörnern und Klauen. (Ps 40,7) 33 Die Gebeugten haben es gesehen und sie freuen sich! Ihr, die ihr Gott sucht, euer Herz lebe auf! (Ps 22,27) 34 Denn der HERR hört auf die Armen, seine Gefangenen verachtet er nicht. 35 Himmel und Erde sollen ihn loben, die Meere und alles, was sich in ihnen regt. 36 Denn Gott wird Zion retten, / wird Judas Städte neu erbauen. Man wird dort siedeln und das Land besitzen. (Ps 51,20; Jes 44,26; Hes 36,10) 37 Die Nachkommen seiner Knechte werden es erben, die seinen Namen lieben, werden darin wohnen. (Jes 65,9)

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Dem Vorsänger. Nach [der Melodie] »Lilien«. Von David.^[1] (Ps 45,1; Joh 2,17; Joh 15,25; Röm 15,3)

Ps 45,1Joh 2,17Joh 15,25Röm 15,3

2 Hilf mir, o Gott, denn die Wasser gehen mir bis an die Seele! (Ps 69,15) 3 Ich bin versunken in tiefem Schlamm und habe keinen Stand; ich bin in tiefes Wasser geraten, und die Flut überströmt mich; (Ps 40,3; Ps 124,4) 4 ich bin müde von meinem Schreien, meine Kehle ist vertrocknet; meine Augen sind verschmachtet im Harren auf meinen Gott. (Hi 16,20; Ps 6,7; Ps 31,10; Ps 119,82; Jes 38,14)

Hi 16,20Ps 6,7Ps 31,10Ps 119,82Jes 38,14

5 Die mich ohne Ursache hassen, sind zahlreicher als die Haare auf meinem Haupt; die mich verderben wollen, sind mächtig, die ohne Grund mir feind sind; was ich nicht geraubt habe, das soll ich erstatten! (Ps 35,11; Ps 35,19; Ps 38,20; Joh 15,25; 1Petr 2,20)

Ps 35,11Ps 35,19Ps 38,20Joh 15,251Petr 2,20

6 O Gott, du kennst meine Torheit, und meine Verschuldungen sind dir nicht verborgen.^[2] (Ps 51,6; Ps 69,20; 2Kor 5,21) 7 Lass nicht zuschanden werden an mir, die auf dich hoffen, o du Herrscher, HERR der Heerscharen; lass nicht meinetwegen beschämt werden, die dich suchen, du Gott Israels! (Ps 69,33) 8 Denn um deinetwillen trage ich Schmach, und Schande bedeckt mein Angesicht. (Ps 89,51; Jes 50,6; Jer 15,15; Mt 26,67)

Ps 89,51Jes 50,6Jer 15,15Mt 26,67

9 Entfremdet bin ich meinen Brüdern und ein Fremder geworden den Söhnen meiner Mutter. (Hi 19,13; Joh 7,5) 10 Denn der Eifer um dein Haus hat mich verzehrt, und die Schmähungen derer, die dich schmähen, sind auf mich gefallen. (Ps 89,51; Ps 119,139; Joh 2,17; Röm 15,3)

Ps 89,51Ps 119,139Joh 2,17Röm 15,3

11 Als meine Seele fastete und weinte, wurde ich deshalb beschimpft, (Ps 109,24) 12 und als ich mich mit Sacktuch kleidete, haben sie mich zum Sprichwort gemacht. (Ps 35,13; Jer 20,7) 13 Die im Tor sitzen, schwatzen von mir, und die Zecher singen von mir beim Saitenspiel. (Hi 30,9; Kla 3,63) 14 Ich aber bete zu dir, o HERR, zur angenehmen Zeit; o Gott, nach deiner großen Gnade erhöre mich mit deiner treuen Hilfe! (Ps 40,14; Ps 57,11; Ps 85,8; Ps 109,4; Ps 121,1; Jes 49,8; Jon 2,8; 2Kor 6,2)

Ps 40,14Ps 57,11Ps 85,8Ps 109,4Ps 121,1Jes 49,8Jon 2,82Kor 6,2

15 Reiße mich aus dem Schlamm, dass ich nicht versinke! Lass mich Rettung finden vor denen, die mich hassen, und aus den Wassertiefen, (Ps 69,1) 16 dass mich die Wasserflut nicht überströmt und mich die Tiefe nicht verschlingt, noch die Grube sich über mir schließt! (Jes 43,1) 17 Erhöre mich, HERR, denn deine Gnade ist freundlich; wende dich zu mir nach deiner großen Barmherzigkeit (Ps 25,16; Ps 57,2; Ps 57,11; Ps 119,132)

Ps 25,16Ps 57,2Ps 57,11Ps 119,132

18 und verbirg dein Angesicht nicht vor deinem Knecht, denn ich bin in Not; erhöre mich eilends! (Ps 22,20; Ps 27,9) 19 Nahe dich meiner Seele, erlöse sie; um meiner Feinde willen befreie mich! (Ps 13,5; Ps 25,2; Ps 73,28; Kla 3,57)

Ps 13,5Ps 25,2Ps 73,28Kla 3,57

20 Du weißt um meine Schmach, um meine Schande und Beschimpfung; meine Widersacher sind alle vor dir. (Jes 53,3; Sach 3,1; Hebr 12,2; Offb 12,10)

Jes 53,3Sach 3,1Hebr 12,2Offb 12,10

21 Die Schmach hat mein Herz gebrochen, und ich bin elend; ich wartete auf Mitleid, aber da war keines, und auf Tröster, aber ich fand sie nicht. (Hi 6,14; Ps 38,9; Pred 4,1; Kla 1,16; Mt 26,40)

Hi 6,14Ps 38,9Pred 4,1Kla 1,16Mt 26,40

22 Und sie gaben mir Galle zur Speise und Essig zu trinken in meinem Durst. (Joh 19,29) 23 Ihr Tisch vor ihnen soll zur Schlinge werden und zum Fallstrick den Sorglosen! (Jes 8,14; Am 6,1; Röm 11,8) 24 Ihre Augen sollen finster werden, dass sie nicht mehr sehen, und ihre Lenden sollen allezeit wanken. (2Kön 6,18; Jes 29,9; Dan 5,6; Röm 11,10; 2Kor 4,3)

2Kön 6,18Jes 29,9Dan 5,6Röm 11,102Kor 4,3

25 Gieße deinen Grimm über sie aus, und die Glut deines Zorns erfasse sie; (Kla 3,66; Lk 21,22; 1Thess 2,16) 26 ihre Wohnstätte soll verwüstet werden, und in ihren Zelten wohne niemand mehr! (4Mo 16,26; Hi 18,15; Mt 23,38; Apg 1,20)

4Mo 16,26Hi 18,15Mt 23,38Apg 1,20

27 Denn sie verfolgen den, welchen du geschlagen hast, und haben sich unterhalten über die Schmerzen deiner Verwundeten. (Jes 53,4; Sach 13,7) 28 Füge Schuld zu ihrer Schuld, und lass sie nicht zu deiner Gerechtigkeit gelangen! (1Sam 25,39; Ps 24,5; Ps 34,22; Ps 109,14; Hes 18,4; Hes 18,24; Mt 23,31)

1Sam 25,39Ps 24,5Ps 34,22Ps 109,14Hes 18,4Hes 18,24Mt 23,31

29 Tilge sie aus dem Buch des Lebens; sie sollen nicht eingeschrieben sein mit den Gerechten! (2Mo 32,32; Offb 3,5; Offb 17,8; Offb 20,15)

2Mo 32,32Offb 3,5Offb 17,8Offb 20,15

30 Ich aber bin elend und voller Schmerzen; deine Rettung, o Gott, berge mich in der Höhe! (Ps 40,18) 31 Ich will den Namen Gottes loben mit einem Lied und ihn erheben mit Dank. (Ps 7,18) 32 Das wird dem HERRN angenehmer sein als ein Stier, als ein Jungstier, der Hörner und gespaltene Hufe hat. (Ps 50,13) 33 Wenn das die Elenden sehen, werden sie sich freuen. Ihr, die ihr Gott sucht, euer Herz soll aufleben! (Ps 43,3; Ps 69,7; Ps 70,5) 34 Denn der HERR hört auf die Armen und verachtet seine Gefangenen nicht. (Ps 102,17) 35 Himmel und Erde sollen ihn rühmen, die Meere und alles, was sich in ihnen regt! (Ps 96,11; Jes 44,23) 36 Denn Gott wird Zion retten und die Städte Judas bauen, und man wird dort wohnen und sie besitzen; (Ps 51,20; Jes 44,26; Hes 36,36) 37 und der Same seiner Knechte wird sie erben, und die seinen Namen lieben, werden darin wohnen. (Ps 102,29; Jes 65,9)

الكتاب المقدس

von Biblica

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ عَلَى السُّوسَنِّ. لِدَاوُدَ

1 خَلِّصْنِي يَا اللهُ، فَإِنَّ الْمِيَاهَ قَدْ غَمَرَتْ نَفْسِي. 2 غَرِقْتُ فِي حَمْأَةٍ وَلَا مَكَانَ فِيهَا أَسْتَقِرُّ عَلَيْهِ. خُضْتُ أَعْمَاقَ الْمِيَاهِ. وَطَمَا عَلَيَّ السَّيْلُ. 3 تَعِبْتُ مِنْ صُرَاخِي. جَفَّ حَلْقِي. كَلَّتْ عَيْنَايَ وَأَنَا أَنْتَظِرُ إِلَهِي. 4 مُبْغِضِيَّ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ أَكْثَرُ عَدَداً مِنْ شَعْرِ رَأْسِي، وَطَالِبُو هَلاكِي طُغَاةٌ جَائِرُونَ. حِينَئِذٍ رَدَدْتُ مَا لَمْ أَغْتَصِبْهُ. 5 يَا اللهُ أَنْتَ تَعْرِفُ حَمَاقَتِي، وَمَعَاصِيَّ لَمْ تَخْفَ عَنْكَ. 6 أَيُّهَا السَّيِّدُ رَبَّ الْجُنُودِ، لَا تَدَعْنِي أَكُونُ عِلَّةَ خِزْيِ مُلْتَمِسِيكَ، وَلَا مَثَارَ خَجَلِ طَالِبِيكَ يَا إِلَهَ إِسْرَائِيلَ. 7 لأَنَّنِي تَحَمَّلْتُ الْعَارَ مِنْ أَجْلِكَ، وَغَطَّى الْخَجَلُ وَجْهِي. 8 صِرْتُ غَرِيباً فِي عُيُونِ إِخْوَتِي، وَأَجْنَبِيًّا فِي نَظَرِ بَنِي أُمِّي. 9 لأَنَّ الْغَيْرَةَ عَلَى بَيْتِكَ أَكَلَتْنِي وَتَعْيِيرَاتُ الَّذِينَ يُعَيِّرُونَكَ وَقَعَتْ عَلَيَّ. 10 صُمْتُ وَبَكَيْتُ فَعَيَّرُونِي. 11 اتَّشَحْتُ بِالمُسُوحِ فَصِرْتُ عِنْدَهُمْ مَثَلاً. 12 صِرْتُ حَدِيثَ الْجَالِسِينَ فِي بَابِ الْمَدِينَةِ، وَأُغْنِيَةً لِلسُّكَارَى. 13 أَمَّا أَنَا فَإِلَيْكَ صَلاتِي يَا رَبُّ؛ لأَنَّ هَذَا أَوَانُ الرِّضَى، فَاسْتَجِبْ لِي يَا اللهُ بِرَحْمَتِكَ الْغَزِيرَةِ وَبِحَقِّ خَلاصِكَ. 14 أَنْقِذْنِي مِنَ الوَحْلِ فَلَا أَغْرَقَ. نَجِّنِي مِنْ مُبْغِضِيَّ وَانْتَشِلْنِي مِنْ أَعْمَاقِ الْمِيَاهِ. 15 لَا يَطْمُ عَلَيَّ سَيْلُ الْمِيَاهِ، وَلَا يَبْتَلِعَنِّي الْعُمْقُ، وَلَا تُطْبِقِ الْهُوَّةُ عَلَيَّ فَمَهَا. 16 اسْتَجِبْ أَيُّهَا الرَّبُّ لأَنَّ رَحْمَتَكَ صَالِحَةٌ، وَبِحَسَبِ مَرَاحِمِكَ الْوَفِيرَةِ الْتَفِتْ إِلَيَّ. 17 لَا تَحْجُبْ وَجْهَكَ عَنْ عَبْدِكَ، لأَنَّنِي فِي ضِيقٍ، فَأَسْرِعْ وَاسْتَجِبْ لِي. 18 اقْتَرِبْ إِلَى نَفْسِي، وَفُكَّهَا. افْدِنِي بِأَعْدَائِي 19 أَنْتَ عَرَفْتَ عَارِي وَخِزْيِي وَهَوَانِي. أَنْتَ تَعْرِفُ كُلَّ مُضَايِقِيَّ. 20 كَسَرَ الْعَارُ قَلْبِي فَمَرِضْتُ. الْتَمَسْتُ عَطْفاً فَلَمْ أَجِدْ، وَمُعَزِّينَ فَلَمْ أَعْثُرْ عَلَى أَحَدٍ. 21 وَضَعُوا عَلْقَماً فِي طَعَامِي، وَفِي عَطَشِي يَسْقُونَنِي خَلاً. 22 لِتَصِرْ لَهُمْ مَائِدَتُهُمْ فَخّاً وَعَقَبَةً وَعِقَاباً. 23 لِتُظْلِمْ عُيُونُهُمْ كَيْ لَا يُبْصِرُوا وَلْتَكُنْ ظُهُورُهُمْ مُنْحَنِيَةً دَائِماً. 24 صُبَّ سَخَطَكَ عَلَيْهِمْ، وَلْيُدْرِكْهُمْ غَضَبُكَ الْمُحْتَدِمُ. 25 لِيَصِرْ مَسْكَنُهُمْ خَرَاباً، وَلَا يَبْقَ فِي خِيَامِهِمْ سَاكِنٌ. 26 لأَنَّهُمْ يَضْطَهِدُونَ مَنْ عَاقَبْتَهُ، وَيَشْمَتُونَ فِي وَجَعِ الَّذِينَ جَرَحْتَهُمْ. 27 زِدْ إِثْماً عَلَى إِثْمِهِمْ وَلَا تُبْرِئْ سَاحَتَهُمْ. 28 لِتُحْذَفْ أَسْمَاؤُهُمْ مِنْ سِجِلِّ الْحَيَاةِ وَلَا تُكْتَبْ مَعَ الأَبْرَارِ. 29 أَمَّا أَنَا فَمُتَضَايِقٌ وَمُتَوَجِّعٌ. فَلْيُرَفِّعْنِي خَلاصُكَ يَا اللهُ. 30 أُسَبِّحُ اسْمَ اللهِ بِنَشِيدٍ وَأُعَظِّمُهُ بِحَمْدٍ. 31 فَيَطِيبُ ذَلِكَ لَدَى الرَّبِّ أَكْثَرَ مِنْ مُحْرَقَةٍ: ثَوْرٍ أَوْ عِجْلٍ. 32 يَرَى الْوُدَعَاءُ ذَلِكَ فَيَفْرَحُونَ. وَتَحْيَا نُفُوسُكُمْ يَا طَالِبِي اللهِ. 33 لأَنَّ الرَّبَّ يَسْتَجِيبُ لِلْمُحْتَاجِينَ وَلَا يَحْتَقِرُ شَعْبَهُ الأَسِيرَ. 34 تُسَبِّحُهُ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ وَالْبِحَارُ وَكُلُّ مَا يَتَحَرَّكَ فِيهَا. 35 لأَنَّ اللهَ يُخَلِّصُ صِهْيَوْنَ وَيَبْنِي مُدُنَ يَهُوذَا، فَيَسْكُنُ الشَّعْبُ فِيهَا وَيَمْتَلِكُهَا. 36 تَرِثُهَا ذُرِّيَّةُ عَبِيدِهِ، وَمُحِبُّو اسْمِهِ يَسْكُنوُنَ فِيهَا.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

فرياد رهايی از رنجها

1 خدايا، مرا از اين طوفان مشكلات نجات ده! 2 در منجلاب فرو رفتهام و در زير پايم جايی برای ايستادن نيست. به جاهای عميق رسيدهام و سيلاب مرا پوشانده است. 3 از بس مینالم خسته شدهام و گلويم خشک شده است. چشمانم آنقدر منتظر اقدام تو بودهاند كه تار گشتهاند. 4 آنانی كه بیسبب از من نفرت دارند از موهای سرم بيشترند. دشمنانم در مورد من دروغها میگويند، آنها از من قويترند و قصد كشتن مرا دارند. آنچه از ديگران غصب نكرده بودم به زور از من گرفتند. 5 ای خدا، تو حماقت مرا میدانی و گناهانم از نظر تو پوشيده نيست. 6 ای خداوند قادر متعال، مگذار آنانی كه به تو اميدوار هستند و انتظار تو را میكشند، به سبب من خجل شوند. ای خدای اسرائيل، مگذار مايهٔ رسوايی دوستدارانت شوم. 7 من برای توست كه اينچنين مورد سرزنش واقع شده و رسوا گشتهام. 8 نزد برادران خود غريب هستم و در خانوادهٔ خود بيگانه محسوب میشوم. 9 برای خدمت در خانهٔ تو شور و هيجان دارم، از اين جهت مورد ملامت دشمنانت قرار گرفتهام. 10 هنگامی كه با روزه و اشک در حضور تو خود را فروتن میسازم، آنها مرا سرزنش میكنند. 11 وقتی برای توبه و ندامت پلاس در بر میكنم، آنها مسخرهام میكنند. 12 مردم كوچه و بازار پشت سرم حرف میزنند و ميگساران برای من سرود میخوانند. 13 اما من، ای خداوند، نزد تو دعا میكنم. ای خدا، تو در وقت مناسب به من جواب ده، به سبب رحمت عظيمت دعای مرا مستجاب فرما و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات ده. 14 مرا از ميان سيل و طوفان برهان تا غرق نشوم. مرا از دست دشمنانم نجات ده. 15 مگذار سيلاب مرا بپوشاند و در اعماق آبها غرق شوم. 16 ای خداوند، رحمتت عظيم است، پس دعای مرا مستجاب فرما. با محبت بيكران خود به من توجه نما. 17 روی خود را از من برمگردان، زيرا در سختی و زحمت هستم. دعای مرا زود جواب ده. 18 نزد من بيا و بهای آزاديم را بپرداز و مرا از دست دشمن رها كن. 19 میدانی چگونه مورد سرزنش و اهانت قرار گرفته و رسوا شدهام؛ تو همهٔ دشمنانم را میبينی. 20 طعنه و سرزنش مردم دل مرا شكسته است و سخت بيمار شدهام. منتظر بودم كسی با من همدردی كند، ولی شخص دلسوزی يافت نشد. به جستجوی افرادی پرداختم كه مرا دلداری دهند، اما كسی را نيافتم. 21 به جای خوراک، به من زهر دادند و به جای آب، سركه نوشاندند. 22 بگذار جشن آنها به عزا تبديل شود و آرامششان محو گردد. 23 چشمانشان را كور كن و كمرهايشان را بلرزان! 24 خشم خود را بر سرشان بريز و با آتش غضبت آنها را بسوزان! 25 ای كاش خانههايشان خراب گردد و هيچكس در آنها سكونت نكند. 26 به كسی كه تو تنبيه كردهای آزار میرسانند و از رنجهای آنانی كه تو مجروحشان ساختهای سخن میگويند. 27 گناهانشان را يک به يک در نظر بگير و مگذار نجات تو شامل حالشان شود. 28 نام آنها را از دفتر حيات خود پاک كن و مگذار جزو قوم تو محسوب شوند. 29 اما من مصيبتزده و دردمند هستم. ای خدا، مرا نجات ده و سرافراز فرما. 30 با سرود نام خدا را ستايش خواهم نمود و با دعای شكرگزاری عظمت او را خواهم ستود. 31 خداوند چنين پرستشی را بيش از قربانی حيوانات میپسندد. 32 اشخاص فروتن كه طالب خدا هستند وقتی ببينند او به فكر ايشان است شاد و اميدوار خواهند شد. 33 خداوند دعای نيازمندان را مستجاب مینمايد و عزيزان خود را در زندان و اسارت فراموش نمیكند. 34 ای آسمان و زمين، خدا را ستايش كنيد! ای آبها و ای موجودات دريايی، خدا را بستاييد! 35 خدا اورشليم را نجات خواهد داد و شهرهای يهودا را دوباره بنا خواهد نمود تا قوم برگزيدهاش در سرزمين موعود سكونت نمايند و آن را تمام به تصرف خود درآورند. 36 فرزندان بندگانش وارث سرزمين موعود خواهند شد و آنانی كه خدا را دوست میدارند، در آن زندگی خواهند كرد.