1Ein Wallfahrtslied.
Sie haben mich oft bedrängt von Jugend an,
- so soll Israel sagen -,[1]2sie haben mich oft bedrängt von Jugend an,
doch sie haben mich nicht bezwungen.3Auf meinem Rücken haben Pflüger gepflügt,
ihre langen Furchen gezogen.4Der HERR ist gerecht,
er hat den Strick der Frevler zerhauen.5Es sollen zuschanden werden und rückwärts weichen
alle, die Zion hassen.6Sie sollen werden wie Gras auf den Dächern,
das verdorrt ist, noch bevor man es ausreißt.7Kein Schnitter füllt damit seine Hand,
kein Ährensammler den Bausch seines Gewandes.8Die an ihnen vorübergehen, werden nicht sagen: /
Der Segen des HERRN sei mit euch.
Wir segnen euch im Namen des HERRN. (Rut 2,4)
1En vallfartssång. ”De har förtryckt mig mycket ända från min ungdom,” ska Israel säga,2”de har förtryckt mig mycket ända från min ungdom. Men de har inte besegrat mig.3Min rygg är sönderplöjd av dessa plöjare, de har dragit långa fåror.4Men HERREN är rättfärdig. Han har skurit av de gudlösas band.”5Alla som hatar Sion ska vända tillbaka i skam.6De blir som gräs på taket, som vissnar innan det börjar växa.7Den som skördar får inte en handfull av det, och ingen binder samman en kärve av det.8Och ingen som går förbi dem ropar: ”HERRENS välsignelse är över er! Vi välsignar er i HERRENS namn.”