von Katholisches Bibelwerk1Der HERR sprach zu Mose:2Erkläre alle Erstgeburt als mir geheiligt! Alles, was bei den Israeliten den Mutterschoß durchbricht, bei Mensch und Vieh, gehört mir.3Mose sagte zum Volk: Denkt an diesen Tag, an dem ihr aus Ägypten, dem Sklavenhaus, fortgezogen seid; denn mit starker Hand hat euch der HERR von dort herausgeführt. Nichts Gesäuertes soll man essen.4Heute im Monat Abib seid ihr weggezogen.5Wenn dich der HERR in das Land der Kanaaniter, Hetiter, Amoriter, Hiwiter und Jebusiter geführt hat - er hat deinen Vätern mit einem Eid zugesichert, dir das Land zu geben, wo Milch und Honig fließen -, erfülle diesen Dienst in diesem Monat!6Sieben Tage sollst du ungesäuerte Brote essen, am siebten Tag ist ein Fest für den HERRN. (2Mo 34,18)7Ungesäuerte Brote soll man sieben Tage lang essen. Nichts Gesäuertes soll man bei dir sehen und kein Sauerteig soll in deinem ganzen Gebiet zu finden sein.8An diesem Tag erzähl deinem Sohn: Das geschieht für das, was der HERR an mir getan hat, als ich aus Ägypten auszog.9Es sei dir ein Zeichen an der Hand und ein Erinnerungsmal zwischen deinen Augen, damit die Weisung des HERRN in deinem Mund sei. Denn mit starker Hand hat dich der HERR aus Ägypten herausgeführt.10Bewahre diese Satzung, Jahr für Jahr, zur festgesetzten Zeit!11Der HERR wird dich in das Land der Kanaaniter bringen und wird es dir geben, wie er dir und deinen Vätern mit einem Eid zugesichert hat.12Dann musst du alles, was den Mutterschoß durchbricht, vor den HERRN bringen; alle männlichen Erstlinge, die dein Vieh wirft, gehören dem HERRN. (2Mo 34,19)13Jeden Erstling vom Esel aber löse durch ein Schaf aus! Willst du ihn nicht auslösen, dann brich ihm das Genick! Jeden Erstgeborenen deiner Söhne musst du auslösen.14Wenn dich morgen dein Sohn fragt: Was bedeutet das?, dann sag ihm: Mit starker Hand hat uns der HERR aus Ägypten, aus dem Sklavenhaus, herausgeführt.15Als der Pharao hart blieb und uns nicht ziehen ließ, erschlug der HERR alle Erstgeborenen im Land Ägypten, bei Mensch und Vieh. Darum opfere ich dem HERRN alle männlichen Tiere, die den Mutterschoß durchbrechen; alle Erstgeborenen meiner Söhne aber löse ich aus.16Das sei dir ein Zeichen an deiner Hand und ein Gehänge zwischen deinen Augen auf deiner Stirn; denn mit starker Hand hat uns der HERR aus Ägypten herausgeführt. (5Mo 6,8)
Rettung im Roten Meer
17Als der Pharao das Volk ziehen ließ, führte sie Gott nicht den Weg ins Philisterland, obwohl er der kürzere war. Denn Gott sagte: Die Leute könnten es sonst, wenn sie Krieg erleben, bereuen und nach Ägypten zurückkehren wollen.18So ließ sie Gott einen Umweg machen, der durch die Wüste des Roten Meeres führte. Geordnet zogen die Israeliten aus dem Land Ägypten hinauf.19Mose nahm die Gebeine Josefs mit; denn dieser hatte die Söhne Israels beschworen: Wenn Gott sich euer annimmt, dann nehmt meine Gebeine von hier mit hinauf! (1Mo 50,25; Jos 24,32)20Sie brachen von Sukkot auf und schlugen ihr Lager in Etam am Rand der Wüste auf. (4Mo 33,5)21Der HERR zog vor ihnen her, bei Tag in einer Wolkensäule, um ihnen den Weg zu zeigen, bei Nacht in einer Feuersäule, um ihnen zu leuchten. So konnten sie Tag und Nacht unterwegs sein.22Die Wolkensäule wich bei Tag nicht von der Spitze des Volkes und die Feuersäule nicht bei Nacht.
2.Mose 13
Библия, ревизирано издание
von Bulgarian Bible Society1ГОСПОД каза още на Моисей:2Посвети на Мене всяко първородно същество, което се ражда[1] между израилтяните – и човек, и животно; то е Мое. (2Mo 13,12; 2Mo 13,13; 2Mo 13,15; 2Mo 22,29; 2Mo 22,30; 2Mo 34,19; 3Mo 27,26; 4Mo 3,13; 4Mo 8,16; 4Mo 8,17; 4Mo 18,15; 5Mo 15,19; Lk 2,23)3Тогава Моисей каза на народа: Помнете този ден, в който излязохте от Египет, от дома на робството; защото ГОСПОД ви изведе със силна ръка оттам. Никой да не яде квасно. (2Mo 6,1; 2Mo 12,8; 2Mo 12,42; 5Mo 16,3)4Вие излизате днес, в месец Авив. (2Mo 23,15; 2Mo 34,18; 5Mo 16,1)5И когато ГОСПОД те въведе в земята на ханаанците, хетите, аморейците, евейците и йевусейците, за която се закле на бащите ти, че ще ти я даде – земя, където текат мляко и мед, тогава ще спазваш този обряд в този месец. (2Mo 3,8; 2Mo 6,8; 2Mo 12,25; 2Mo 12,26)6Седем дни ще ядеш безквасно; а седмият ден ще бъде празник на ГОСПОДА. (2Mo 12,15; 2Mo 12,16)7Безквасно ще се яде през седемте дни; и да не се намира у тебе квас, в твоите предели. (2Mo 12,19)8И в онзи ден ще обясниш на сина си: Върша го поради онова, което ГОСПОД ми стори, когато излязох от Египет. (2Mo 12,26; 2Mo 13,14)9Това ще ти бъде за белег на ръката и за спомен между очите, за да бъде ГОСПОДНИЯТ закон в устата ти; защото ГОСПОД те изведе победоносно от Египет. (2Mo 12,14; 2Mo 13,16; 4Mo 15,39; 5Mo 6,8; 5Mo 11,18; Spr 1,9; Jes 49,16; Jer 22,24; Mt 23,5)10И така, ще пазиш тази наредба всяка година на времето и. (2Mo 12,14; 2Mo 12,24)11А когато ГОСПОД те въведе в Ханаанската земя, както се закле на теб и на бащите ти, и ти я даде,12тогава ще отделяш за ГОСПОДА всичко, което се ражда, и всяко твое първородно от животно; мъжките животни ще бъдат посветени на ГОСПОДА. (2Mo 13,2; 2Mo 22,29; 2Mo 34,19; 3Mo 27,26; 4Mo 8,17; 4Mo 18,15; 5Mo 15,19; Hes 44,30)13А всяко първородно от осел ще откупиш с агне или яре; и ако не искаш да го откупиш, тогава ще му пречупиш врата. Ще откупиш и всеки първороден човек между синовете си. (2Mo 34,20; 4Mo 3,46; 4Mo 3,47; 4Mo 18,15; 4Mo 18,16)14После, като те запита синът ти: Какво е това?, ще му кажеш: ГОСПОД ни изведе победоносно от Египет, от дома на робството; (2Mo 12,26; 2Mo 13,3; 5Mo 6,20; Jos 4,6; Jos 4,21)15понеже, когато фараонът не скланяше да ни пусне, ГОСПОД уби всяко първородно същество в Египетската земя, първородно на човек и първородно на животно; по тази причина жертвам на ГОСПОДА всяко мъжко и първородно, а всеки първороден от синовете си откупувам. (2Mo 12,29)16Това ще бъде белег на ръката ти и превръзка на челото ти, понеже ГОСПОД ни изведе със силна ръка от Египет. (2Mo 13,9)17А когато фараонът пусна народа, Бог не ги преведе през пътя за Филистимската земя, при все че това беше близкият път; защото Бог каза: Да не би народът да се разкае, като види война, и да се върне в Египет. (2Mo 14,11; 2Mo 14,12; 4Mo 14,1; 5Mo 17,6)18Но Бог поведе народа по заобиколен път през пустинята към Червеното море. А израилтяните излязоха от Египетската земя въоръжени. (2Mo 14,2; 4Mo 33,6)19Моисей взе със себе си костите на Йосиф; защото той беше заклел строго израилтяните, като им каза: Бог ще ви посети; тогава ще занесете със себе си костите ми оттук. (1Mo 50,25; Jos 24,32; Apg 7,16)20И като тръгнаха от Сокхот, разположиха се на стан в Етам към края на пустинята. (4Mo 33,6)21И ГОСПОД вървеше пред тях – денем в облачен стълб, за да ги води по пътя, а нощем в огнен стълб, за да им свети, за да пътуват денем и нощем. (2Mo 14,19; 2Mo 14,24; 2Mo 40,38; 4Mo 9,15; 4Mo 10,34; 4Mo 14,14; 5Mo 1,33; Neh 9,12; Neh 9,19; Ps 78,14; Ps 99,7; Ps 105,39; Jes 4,5; 1Kor 10,1)22Той не отнемаше пред народа облачния стълб денем, нито огнения стълб нощем.