2.Korinther 2

Einheitsübersetzung 2016

von Katholisches Bibelwerk
1 Denn ich entschloss mich, nicht noch einmal zu euch zu kommen und euch zu betrüben. (1Kor 4,21; 2Kor 12,21)2 Wenn ich euch nämlich betrübe, wer wird mich dann erfreuen? Etwa der, den ich selbst betrübt habe?3 Und eben dies habe ich geschrieben, um nicht bei meinem Kommen von denen betrübt zu werden, die mich erfreuen sollten; ich bin sicher, dass meine Freude auch die Freude von euch allen ist. (2Kor 13,10)4 Denn ich schrieb euch aus großer Bedrängnis und Herzensnot, unter vielen Tränen, nicht um euch zu betrüben, nein, um euch meine übergroße Liebe spüren zu lassen. (2Kor 7,8)5 Wenn aber einer Betrübnis verursacht hat, hat er nicht mich betrübt, sondern mehr oder weniger - um nicht zu übertreiben - euch alle.6 Die Strafe, die dem Schuldigen von der Mehrheit auferlegt wurde, soll genügen. (2Kor 7,11)7 Deshalb sollt ihr jetzt lieber verzeihen und trösten, damit ein solcher nicht von allzu großer Traurigkeit überwältigt wird.8 Darum bitte ich euch, ihm gegenüber Liebe walten zu lassen.9 Gerade deswegen habe ich euch ja auch geschrieben, weil ich wissen wollte, ob ihr wirklich in allen Stücken gehorsam seid.10 Wem ihr aber verzeiht, dem verzeihe auch ich. Denn auch ich habe, wenn hier etwas zu verzeihen war, im Angesicht Christi um euretwillen verziehen,11 damit wir nicht vom Satan überlistet werden; wir kennen seine Absichten nur zu gut.12 Als ich dann nach Troas kam, um das Evangelium Christi zu verkünden, und mir der Herr eine Tür öffnete, (1Kor 16,9; Kol 4,3)13 hatte mein Geist dennoch keine Ruhe, weil ich meinen Bruder Titus nicht fand. So nahm ich Abschied von ihnen und reiste nach Mazedonien. (2Kor 7,5)14 Dank sei Gott, der uns stets im Triumphzug Christi mitführt und durch uns den Duft der Erkenntnis an allen Orten verbreitet! (2Kor 1,3)15 Denn wir sind Christi Wohlgeruch für Gott unter denen, die gerettet werden, wie unter denen, die verloren gehen. (1Kor 1,18)16 Den einen sind wir Todesgeruch, der Tod bringt; den anderen Lebensduft, der Leben bringt. Wer aber ist dazu fähig? (2Kor 4,3)17 Denn wir sind nicht wie die vielen anderen, die mit dem Wort Gottes Geschäfte machen. Wir verkünden es aufrichtig, von Gott her und vor Gott in Christus. (2Kor 3,5; 2Kor 4,2; Phil 1,15)

2.Korinther 2

Библия, ревизирано издание

von Bulgarian Bible Society
1 Обаче това реших, заради себе си да не идвам при вас пак със скръб. (2Kor 1,23; 2Kor 12,20; 2Kor 12,21; 2Kor 13,10)2 Защото ако аз ви наскърбявам, то кой ще развесели мен, ако не този, който е бил наскърбен от мен?3 И това писах нарочно, да не би когато дойда, да бъда наскърбен от онези, които би трябвало да ме зарадват, като имам уверение във всички ви, че моята радост е радост на всички ви. (2Kor 1,14; 2Kor 7,16; 2Kor 8,22; 2Kor 12,21; Gal 5,10)4 Защото с голяма скръб и сърдечна тъга ви писах с много сълзи, не за да се наскърбите, а за да познаете любовта, която храня особено към вас. (2Kor 7,8; 2Kor 7,9; 2Kor 7,12)5 Но ако някой ме е наскърбил, не е наскърбил само мен, а донякъде (да не кажа премного) всички вас. (1Kor 5,1; Gal 4,12)6 За такъв един е достатъчно наказанието, което му е било наложено от повечето от вас; (1Kor 5,4; 1Kor 5,5; 1Tim 5,20)7 така че вече е по-добре да му простите и да го утешите, да не би такъв да бъде погълнат от прекомерна скръб. (Gal 6,1)8 Затова ви моля да го уверите в любовта си към него.9 Понеже затова и писах, за да ви изпитам дали сте послушни във всичко. (2Kor 7,15; 2Kor 10,6)10 А на когото вие прощавате нещо, прощавам и аз; защото ако съм и простил нещо, простих го заради вас пред Христос,11 да не би Сатана да използва случая против нас; защото ние знаем неговите замисли. (Lk 22,31; 1Petr 5,8)12 А когато дойдох в Троада да проповядвам Христовото благовестие и когато ми се отвори врата в Господнето дело, (Apg 16,8; Apg 20,6; 1Kor 16,9)13 духът ми не се успокои, понеже не намерих брат си Тит, а като се простих с тях, отпътувах за Македония. (2Kor 7,5; 2Kor 7,6)14 Но благодаря на Бога, Който винаги ни води в победително шествие в Христос и на всяко място изявява чрез нас благоуханието на познанието за Него. (Hl 1,3)15 Защото пред Бога ние сме Христово благоухание за тези, които се спасяват, и за онези, които погиват. (1Kor 1,18; 2Kor 4,3)16 На едните сме смъртоносно ухание, което докарва смърт, а на другите – животворно ухание, което докарва живот. И кой е способен на това дело? (Lk 2,34; Joh 9,39; 1Kor 15,10; 2Kor 3,5; 2Kor 3,6; 1Petr 2,7; 1Petr 2,8)17 Ние сме, защото не сме като мнозина, които изопачават Божието слово, а говорим искрено в Христос, като от Бога пред Бога. (2Kor 1,12; 2Kor 4,2; 2Kor 11,13; 2Petr 2,3)