Sprüche 19

Einheitsübersetzung 2016

von Katholisches Bibelwerk
1 Besser ein Armer, der schuldlos seinen Weg geht, / als einer mit verlogenen Lippen, der ein Tor ist.2 Schon unvernünftige Begierde ist nicht gut, / und wer hastig rennt, tritt fehl.3 Die Torheit verdirbt dem Menschen den Weg / und dann grollt sein Herz gegen den HERRN. (Sir 15,11)4 Besitz vermehrt die Zahl der Freunde, / der Arme aber wird von seinem Freund verlassen. (Spr 14,20)5 Ein falscher Zeuge bleibt nicht ungestraft, / wer Lügen flüstert, wird nicht entrinnen. (Spr 21,28)6 Viele umschmeicheln den Vornehmen / und jeder will der Freund eines freigebigen Mannes sein.7 Vom Armen wollen alle seine Brüder nichts wissen, / erst recht bleiben ihm seine Freunde fern. / Er jagt ihren Worten nach - sie gelten nicht mehr.8 Wer Verstand erwirbt, liebt sich selbst, / wer Einsicht bewahrt, findet sein Glück.9 Ein falscher Zeuge bleibt nicht ungestraft, / wer Lügen flüstert, geht zugrunde.10 Wohlleben steht dem Toren nicht an, / noch weniger einem Knecht, über Fürsten zu herrschen. (Spr 30,22; Pred 10,6)11 Einsicht macht den Menschen langmütig, / sein Ruhm ist es, über Verfehlungen hinwegzugehen.12 Wie das Knurren des Löwen ist der Zorn des Königs, / doch wie Tau auf dem Gras ist seine Gunst. (Spr 16,14)13 Ein Unglück für den Vater ist ein törichter Sohn / und wie ein ständig tropfendes Dach das Gezänk einer Frau. (Spr 27,15)14 Haus und Habe sind das Erbe der Väter, / doch eine verständige Frau kommt vom HERRN.15 Faulheit versenkt in Schlaf, / ein träger Mensch muss hungern.16 Wer das Gebot bewahrt, bewahrt sein Leben, / wer Gottes Wege verachtet, ist dem Tod verfallen.17 Wer Erbarmen hat mit dem Elenden, leiht dem HERRN; / er wird ihm seine Wohltat vergelten.18 Züchtige deinen Sohn, solange noch Hoffnung ist, / doch lass dich nicht hinreißen, ihn zu töten!19 Der maßlos Jähzornige muss büßen; / denn willst du schlichten, machst du es noch ärger.20 Hör auf guten Rat und nimm Zucht an, / damit du weise wirst für die Zukunft!21 Viele Pläne fasst das Herz des Menschen, / doch nur der Ratschluss des HERRN hat Bestand. (Spr 16,9)22 Der Mensch wünscht sich Güte, / besser ist ein Armer als ein Betrüger.23 Die Furcht des HERRN führt zum Leben; / gesättigt geht man zur Ruhe, / von keinem Übel heimgesucht.24 Greift der Faule mit der Hand in die Schüssel, / bringt er sie nicht einmal zum Mund zurück.25 Schlägst du den Zuchtlosen, so wird der Unerfahrene klug; / weist man den Verständigen zurecht, gewinnt er Einsicht.26 Wer den Vater misshandelt, die Mutter wegjagt, / ist ein verkommener, schändlicher Sohn. (2Mo 21,17; Spr 30,11)27 Lass ab, mein Sohn, auf Mahnung zu hören / und doch von den Worten der Erkenntnis abzuirren!28 Ein nichtsnutziger Zeuge verspottet das Recht, / der Mund der Frevler schlingt Unheil hinunter.29 Für die Zuchtlosen stehen Strafen bereit / und Schläge für den Rücken der Toren. (Spr 10,13)

Sprüche 19

Библия, синодално издание

von Bulgarian Bible Society
1 По-добре сиромах, който ходи в своята непорочност, нежели (богат) с лъжливи уста, при това и глупав. (Spr 28,6)2 Не е добре на душата без знание, и който бърза с нозете, препъва се. (Spr 6,18)3 Глупостта на човека изкривява пътя му, а сърцето му негодува против Господа. (Jak 1,13; Sir 15,11)4 Богатството притуря много приятели, а сиромаха го напуска и приятелят му. (Spr 14,20)5 Лъжесвидетел не ще остане ненаказан, и който говори лъжа, не ще се спаси. (5Mo 19,19)6 Мнозина се подмилкват на големците, и всякой е приятел на човек, който прави подаръци.7 Сиромаха мразят всичките му братя, още повече приятелите му странят от него: припка след тях, за да поговори, но – и това няма.8 Който придобива разум, обича душата си; който пази благоразумие, намира добро.9 Лъжесвидетел не ще остане ненаказан, и който говори лъжа, ще загине. (Spr 21,28)10 На глупец не прилича разкош, още повече на роб – да господарува над князе. (Spr 30,21)11 Благоразумието прави човека бавен на гняв, и за него е слава да бъде снизходителен към грешки. (Spr 14,29)12 Гневът на царя е като лъвски рев, а благоволението му – като роса по трева. (Röm 13,4)13 Глупав син е съкрушение за баща си, и свадлива жена е като неспирен капчук. (Spr 10,1)14 Къща и имот са наследство от родители, а разумна жена – от Господа. (Spr 18,23)15 Мързел потопява в сънливост, и нехайна душа ще търпи глад.16 Който пази заповед, запазва душата си, а който нехае за своите пътища, ще загине. (Spr 3,21; Lk 11,28)17 Който прави добро на сиромах, дава назаем Господу, и Той ще му отплати за неговото благодеяние. (Mt 10,42; Mt 25,40)18 Наказвай сина си, докле има надежда, и не се възмущавай от вика му. (Spr 13,25; Spr 23,13)19 Гневливият нека търпи наказание, защото, ако го пожалиш, ще трябва да го наказваш още повече.20 Слушай съвет и приемай изобличение, за да станеш отпосле мъдър.21 В сърцето на човека има много кроежи, но сбъдва се само определеното от Господа. (Hi 23,13; Spr 16,1)22 Радост за човека е неговата благотворителност, и сиромахът е по-добър, отколкото лъжецът.23 Страхът Господен води към живот, и който го има, винаги ще бъде доволен, и зло няма да го постигне.24 Мързеливец потапя ръка в блюдото и не иска да я подигне до устата си. (Spr 26,15)25 Ако накажеш кощунника, и простият ще стане благоразумен; и ако изобличиш разумния, той ще разбере поуката. (Spr 21,11)26 Който съсипва баща и изпъжда майка, е син безсрамен и безчестен. (Spr 15,20)27 Престани, синко, да слушаш внушения, които те отклоняват от думите на разума.28 Лукав свидетел се гаври със съда, и устата на беззаконниците гълтат неправда. (Hi 15,16)29 Готови са за кощунници съдилища, и удари за тялото на глупците.