von Katholisches Bibelwerk1Besser ein Armer, der schuldlos seinen Weg geht, / als einer mit verlogenen Lippen, der ein Tor ist.2Schon unvernünftige Begierde ist nicht gut, / und wer hastig rennt, tritt fehl.3Die Torheit verdirbt dem Menschen den Weg / und dann grollt sein Herz gegen den HERRN. (Sir 15,11)4Besitz vermehrt die Zahl der Freunde, / der Arme aber wird von seinem Freund verlassen. (Spr 14,20)5Ein falscher Zeuge bleibt nicht ungestraft, / wer Lügen flüstert, wird nicht entrinnen. (Spr 21,28)6Viele umschmeicheln den Vornehmen / und jeder will der Freund eines freigebigen Mannes sein.7Vom Armen wollen alle seine Brüder nichts wissen, / erst recht bleiben ihm seine Freunde fern. / Er jagt ihren Worten nach - sie gelten nicht mehr.8Wer Verstand erwirbt, liebt sich selbst, / wer Einsicht bewahrt, findet sein Glück.9Ein falscher Zeuge bleibt nicht ungestraft, / wer Lügen flüstert, geht zugrunde.10Wohlleben steht dem Toren nicht an, / noch weniger einem Knecht, über Fürsten zu herrschen. (Spr 30,22; Pred 10,6)11Einsicht macht den Menschen langmütig, / sein Ruhm ist es, über Verfehlungen hinwegzugehen.12Wie das Knurren des Löwen ist der Zorn des Königs, / doch wie Tau auf dem Gras ist seine Gunst. (Spr 16,14)13Ein Unglück für den Vater ist ein törichter Sohn / und wie ein ständig tropfendes Dach das Gezänk einer Frau. (Spr 27,15)14Haus und Habe sind das Erbe der Väter, / doch eine verständige Frau kommt vom HERRN.15Faulheit versenkt in Schlaf, / ein träger Mensch muss hungern.16Wer das Gebot bewahrt, bewahrt sein Leben, / wer Gottes Wege verachtet, ist dem Tod verfallen.17Wer Erbarmen hat mit dem Elenden, leiht dem HERRN; / er wird ihm seine Wohltat vergelten.18Züchtige deinen Sohn, solange noch Hoffnung ist, / doch lass dich nicht hinreißen, ihn zu töten!19Der maßlos Jähzornige muss büßen; / denn willst du schlichten, machst du es noch ärger.20Hör auf guten Rat und nimm Zucht an, / damit du weise wirst für die Zukunft!21Viele Pläne fasst das Herz des Menschen, / doch nur der Ratschluss des HERRN hat Bestand. (Spr 16,9)22Der Mensch wünscht sich Güte, / besser ist ein Armer als ein Betrüger.23Die Furcht des HERRN führt zum Leben; / gesättigt geht man zur Ruhe, / von keinem Übel heimgesucht.24Greift der Faule mit der Hand in die Schüssel, / bringt er sie nicht einmal zum Mund zurück.25Schlägst du den Zuchtlosen, so wird der Unerfahrene klug; / weist man den Verständigen zurecht, gewinnt er Einsicht.26Wer den Vater misshandelt, die Mutter wegjagt, / ist ein verkommener, schändlicher Sohn. (2Mo 21,17; Spr 30,11)27Lass ab, mein Sohn, auf Mahnung zu hören / und doch von den Worten der Erkenntnis abzuirren!28Ein nichtsnutziger Zeuge verspottet das Recht, / der Mund der Frevler schlingt Unheil hinunter.29Für die Zuchtlosen stehen Strafen bereit / und Schläge für den Rücken der Toren. (Spr 10,13)
Sprüche 19
Bible, překlad 21. století
von Biblion1Lepší chudý poctivec než prolhaný pitomec.2Nadšení bez poznání nestačí, zbrklý se dopouští mnoha chyb.3Člověk padá pro vlastní hloupost, v srdci má ale na Hospodina zlost.4Boháč má přátel habaděj, chuďas je opuštěn bez přátel.5Křivopřísežník trestu neujde, neunikne, kdo šíří lež.6Štědrého člověka si mnozí předcházejí, s tím, kdo rozdává, se každý přátelí.7Chuďase nesnáší ani jeho bratři – tím spíše se mu vyhnou přátelé! Snaží se najít slova, ale zbytečně.8Kdo se má rád, snaží se získat rozum, kdo rozvahy se drží, štěstí dosáhne.9Křivopřísežník neujde trestu, kdo šíří klam, ten zahyne.10Tupci nesluší žádný přepych, tím méně otroku vláda nad pány.11Prozíravost brání člověku se hněvat, promíjet vinu je jeho ozdoba.12Králova zlost – to je lví řev, jeho přízeň – rosa na trávě.13Tupý syn je neštěstím svého otce, hašteřivá žena pak crčení bez konce!14Dům a majetek bývá po rodičích, rozumnou ženu však dává Hospodin.15Lenost ukolébá člověka k spánku; kdo je váhavý, zůstane o hladu.16Kdo dbá na přikázání, dbá na vlastní duši; komu je lhostejné, jak žije, zahyne.17Kdo pomáhá chudým, půjčuje Hospodinu; on sám mu jeho dobrodiní odplatí.18Napravuj syna, dokud máš naději, jeho smrt nechtěj dopustit.19Vztekloun zasluhuje potrestání; ušetříš-li ho, zkazíš ho ještě víc.20Poslechni radu, přijmi poučení, abys byl příště moudřejší.21Člověk má v srdci mnohé plány, stane se ale, co chce Hospodin.22Po člověku se žádá, aby byl laskavý; lépe je být chudák nežli podvodník.23Úcta k Hospodinu přináší život; v sytosti a klidu pak člověk může spát.24Lenoch k talíři natáhne ruku, k ústům ji už ale nezvedne.25Nabij drzounovi, a prosťáček zmoudří, pokárej rozumného, a dojde poznání.26Napadá otce, vyhání matku syn hanebný a nestoudný.27Přestaň, synu, naslouchat poučení, a zabloudíš od slov poznání.28Ničemný svědek se vysmívá právu, ústa darebáků hltají hanebnost.29Na drzouny čekají soudy, na hřbety tupců rány.