1To the choirmaster. A Psalm of David. A Song. God shall arise, his enemies shall be scattered; and those who hate him shall flee before him! (Nu 10:35; Ps 89:10; Ps 92:9; Isa 33:3)2As smoke is driven away, so you shall drive them away; as wax melts before fire, so the wicked shall perish before God! (Ps 22:14; Ps 37:20; Ps 97:5; Mic 1:4)3But the righteous shall be glad; they shall exult before God; they shall be jubilant with joy! (Ps 32:11)4Sing to God, sing praises to his name; lift up a song to him who rides through the deserts; his name is the Lord; exult before him! (Ps 18:10; Ps 66:4; Ps 68:33; Ps 89:8; Isa 40:3; Isa 62:10)5Father of the fatherless and protector of widows is God in his holy habitation. (De 10:18; Ps 10:14)6God settles the solitary in a home; he leads out the prisoners to prosperity, but the rebellious dwell in a parched land. (1Sa 2:5; Ps 68:18; Ps 69:33; Ps 107:10; Ps 107:14; Ps 107:33; Ps 107:40; Ps 113:9; Ps 146:7; Ac 12:7; Ac 16:26)7O God, when you went out before your people, when you marched through the wilderness, (Ex 13:21; Jud 4:14; Jud 5:4; Ps 78:40; Hab 3:13; Zec 14:3)8the earth quaked, the heavens poured down rain, before God, the One of Sinai, before God,[1] the God of Israel. (Ex 19:18; Jud 5:4)9Rain in abundance, O God, you shed abroad; you restored your inheritance as it languished; (Ps 65:9)10your flock[2] found a dwelling in it; in your goodness, O God, you provided for the needy. (Ps 65:9; Ps 78:20)11The Lord gives the word; the women who announce the news are a great host: (Ex 15:20; 1Sa 18:6; Ps 33:9)12“The kings of the armies—they flee, they flee!” The women at home divide the spoil— (Nu 31:8; Jos 10:16; Jos 12:7; Jud 5:19; Jud 5:30; Ps 110:5)13though you men lie among the sheepfolds— the wings of a dove covered with silver, its pinions with shimmering gold. (Ge 49:14; Jud 5:16)14When the Almighty scatters kings there, let snow fall on Zalmon. (Jud 9:48)15O mountain of God, mountain of Bashan; O many-peaked[3] mountain, mountain of Bashan!16Why do you look with hatred, O many-peaked mountain, at the mount that God desired for his abode, yes, where the Lord will dwell forever? (De 12:5; Ps 78:54; Ps 87:1; Ps 132:13)17The chariots of God are twice ten thousand, thousands upon thousands; the Lord is among them; Sinai is now in the sanctuary. (2Ki 6:17; Hab 3:8)18You ascended on high, leading a host of captives in your train and receiving gifts among men, even among the rebellious, that the Lord God may dwell there. (Ex 29:45; Jud 5:12; Ps 7:7; Ps 47:5; Ps 78:60; Joh 14:23; Ac 1:9; Ac 2:4; Ac 2:33; Ro 5:8; Eph 4:8; 1Ti 1:13; Re 21:3)19Blessed be the Lord, who daily bears us up; God is our salvation. (Isa 46:4)20Our God is a God of salvation, and to God, the Lord, belong deliverances from death. (De 32:39; Ec 7:18; Re 1:18)21But God will strike the heads of his enemies, the hairy crown of him who walks in his guilty ways. (Ps 110:6; Hab 3:13)22The Lord said, “I will bring them back from Bashan, I will bring them back from the depths of the sea, (Nu 21:33; Am 9:2)23that you may strike your feet in their blood, that the tongues of your dogs may have their portion from the foe.” (1Ki 21:19; 1Ki 22:38; Ps 58:10)24Your procession is[4] seen, O God, the procession of my God, my King, into the sanctuary—25the singers in front, the musicians last, between them virgins playing tambourines: (Ex 15:20; Jud 11:34; 1Ch 13:8; 1Ch 15:16; Ps 33:3; Ps 47:5)26“Bless God in the great congregation, the Lord, O you[5] who are of Israel’s fountain!” (De 33:28; Ps 22:25; Ps 26:12; Isa 48:1; Isa 51:1)27There is Benjamin, the least of them, in the lead, the princes of Judah in their throng, the princes of Zebulun, the princes of Naphtali. (Jud 5:18; 1Sa 9:21)28Summon your power, O God,[6] the power, O God, by which you have worked for us. (Ps 42:8)29Because of your temple at Jerusalem kings shall bear gifts to you. (1Ki 10:10; 1Ki 10:25; 2Ch 32:23; Ps 45:12; Ps 76:11; Isa 18:7)30Rebuke the beasts that dwell among the reeds, the herd of bulls with the calves of the peoples. Trample underfoot those who lust after tribute; scatter the peoples who delight in war.[7] (2Sa 8:2; 2Sa 8:6; Job 40:21; Ps 22:12; Isa 19:6; Eze 29:3; Eze 32:2)31Nobles shall come from Egypt; Cush shall hasten to stretch out her hands to God. (Ps 44:20; Ps 87:4; Isa 19:19; Isa 19:21; Isa 45:14; Zep 3:10)32O kingdoms of the earth, sing to God; sing praises to the Lord, (Ps 102:22)33to him who rides in the heavens, the ancient heavens; behold, he sends out his voice, his mighty voice. (De 10:14; De 33:26; 1Ki 8:27; Ps 18:10; Ps 29:4; Ps 46:6; Ps 104:3)34Ascribe power to God, whose majesty is over Israel, and whose power is in the skies. (Ps 29:1; Ps 36:5; Ps 57:10; Ps 108:4; Ps 150:1)35Awesome is God from his[8] sanctuary; the God of Israel—he is the one who gives power and strength to his people. Blessed be God! (Ps 29:11; Ps 47:2; Ps 65:5; Ps 110:2; Isa 40:29)
1Kalksın Tanrı, dağılsın düşmanları, Kaçsın önünden O'ndan nefret edenler!2Dağıtsın onları dağılan duman gibi; Ateşin karşısında eriyen balmumu gibi Yok olsun kötüler Tanrı'nın önünde!3Ancak doğrular sevinsin, Bayram etsinler Tanrı'nın önünde, Neşeyle coşsunlar.4Tanrı'ya ezgiler söyleyin, adını ilahilerle övün, Çölleri geçecek biniciye yol hazırlayın[1]; O'nun adı RAB'dir, bayram edin önünde!5Kutsal konutundaki Tanrı, Öksüzlerin babası, dul kadınların savunucusudur.6Tanrı kimsesizlere ev verir, Tutsakları özgürlüğe ve gönence kavuşturur, Ama başkaldıranlar kurak yerde oturur.7Ey Tanrı, sen halkına öncülük ettiğinde, Çölde yürüdüğünde, Sela8Yer sarsıldı, Göklerden yağmur boşandı Tanrı'nın önünde, Sina Dağı sarsıldı Tanrı'nın, İsrail'in Tanrısı'nın önünde.9Bol yağmurlar yağdırdın, ey Tanrı, Canlandırdın yorgun düşen yurdunu.10Halkın oraya yerleşti, İyiliğinle mazlumların geçimini sağladın, ey Tanrı.11Rab buyruk verdi, Büyük bir kadın topluluğu duyurdu müjdeyi:12‹‹Kaçıyor, kaçıyor orduların kralları! Evi bekleyen kadınlar ganimeti paylaşıyor.13Ağılların arasında uyurken, Kanatları gümüş, tüyleri pırıl pırıl altınla kaplı Bir güvercine benzersiniz.››14Her Şeye Gücü Yeten, kralları dağıtırken, Sanki Salmon Dağı'na kar yağıyordu.15Ey Başan Dağı, Tanrı Dağı! Ey Başan Dağı, dorukları ulu dağ!16Ey ulu dağlar, niçin yan gözle bakıyorsunuz Tanrı'nın yerleşmek için seçtiği dağa? Evet, RAB orada sonsuza dek oturacaktır.17Tanrı'nın savaş arabaları sayısızdır, Rab kutsallık içinde Sina'dan geldi.18Sen yükseğe çıktın, tutsakları peşine taktın, İnsanlardan, başkaldıranlardan bile armağanlar aldın, Oraya yerleşmek için, ya RAB Tanrı.19Her gün yükümüzü taşıyan Rab'be, Bizi kurtaran Tanrı'ya övgüler olsun. Sela20Tanrımız kurtarıcı bir Tanrı'dır, Ölümden kurtarış yalnız Egemen RAB'be özgüdür.21Kuşkusuz Tanrı düşmanlarının başını, Suçlu yaşayanların kıllı kafasını ezer.22Rab, ‹‹Onları Başan'dan, Denizin derinliklerinden geri getireceğim›› der,23‹‹Öyle ki, ayaklarını düşmanlarının kanına batırasın, Köpeklerinin dili de onlardan payını alsın.››24Ey Tanrı, senin zafer alayını, Tanrım'ın, Kralım'ın kutsal yere törenle gelişini gördüler:25Başta okuyucular, arkada çalgıcılar, Ortada tef çalan genç kızlar.26‹‹Ey sizler, İsrail soyundan gelenler, Toplantılarınızda Tanrı'ya, RAB'be övgüler sunun!››27Önde en küçük oymak Benyamin, Kalabalık halinde Yahuda önderleri, Zevulun ve Naftali önderleri oradalar!28-29Ey Tanrı, Yeruşalim'deki tapınağından göster gücünü, Bizim için kullandığın gücünü, ey Tanrı. Krallar sana armağanlar sunacak.30Azarla kamışlar arasında yaşayan hayvanı, Halkların buzağılarıyla boğalar sürüsünü[2], Çiğne ayaklarınla gümüşe gönül verenleri, Dağıt savaştan zevk alan halkları!31Mısır'dan elçiler gelecek, Kûşlular ellerini Tanrı'ya doğru kaldırıverecek.32Ey yeryüzünün krallıkları, Tanrı'ya ezgiler söyleyin, İlahilerle övün Rab'bi, Sela33Göklere, kadim göklere binmiş olanı. İşte sesiyle, güçlü sesiyle gürlüyor!34Tanrı'nın gücünü tanıyın; O'nun yüceliği İsrail'in üzerinde, Gücü göklerdedir.35Ne heybetlisin, ey Tanrı, tapınağında! İsrail'in Tanrısı'na, Halkına güç, kudret veren Tanrı'ya övgüler olsun!