1To the choirmaster. A Psalm of David. A Song. God shall arise, his enemies shall be scattered; and those who hate him shall flee before him! (Nu 10:35; Ps 89:10; Ps 92:9; Isa 33:3)2As smoke is driven away, so you shall drive them away; as wax melts before fire, so the wicked shall perish before God! (Ps 22:14; Ps 37:20; Ps 97:5; Mic 1:4)3But the righteous shall be glad; they shall exult before God; they shall be jubilant with joy! (Ps 32:11)4Sing to God, sing praises to his name; lift up a song to him who rides through the deserts; his name is the Lord; exult before him! (Ps 18:10; Ps 66:4; Ps 68:33; Ps 89:8; Isa 40:3; Isa 62:10)5Father of the fatherless and protector of widows is God in his holy habitation. (De 10:18; Ps 10:14)6God settles the solitary in a home; he leads out the prisoners to prosperity, but the rebellious dwell in a parched land. (1Sa 2:5; Ps 68:18; Ps 69:33; Ps 107:10; Ps 107:14; Ps 107:33; Ps 107:40; Ps 113:9; Ps 146:7; Ac 12:7; Ac 16:26)7O God, when you went out before your people, when you marched through the wilderness, (Ex 13:21; Jud 4:14; Jud 5:4; Ps 78:40; Hab 3:13; Zec 14:3)8the earth quaked, the heavens poured down rain, before God, the One of Sinai, before God,[1] the God of Israel. (Ex 19:18; Jud 5:4)9Rain in abundance, O God, you shed abroad; you restored your inheritance as it languished; (Ps 65:9)10your flock[2] found a dwelling in it; in your goodness, O God, you provided for the needy. (Ps 65:9; Ps 78:20)11The Lord gives the word; the women who announce the news are a great host: (Ex 15:20; 1Sa 18:6; Ps 33:9)12“The kings of the armies—they flee, they flee!” The women at home divide the spoil— (Nu 31:8; Jos 10:16; Jos 12:7; Jud 5:19; Jud 5:30; Ps 110:5)13though you men lie among the sheepfolds— the wings of a dove covered with silver, its pinions with shimmering gold. (Ge 49:14; Jud 5:16)14When the Almighty scatters kings there, let snow fall on Zalmon. (Jud 9:48)15O mountain of God, mountain of Bashan; O many-peaked[3] mountain, mountain of Bashan!16Why do you look with hatred, O many-peaked mountain, at the mount that God desired for his abode, yes, where the Lord will dwell forever? (De 12:5; Ps 78:54; Ps 87:1; Ps 132:13)17The chariots of God are twice ten thousand, thousands upon thousands; the Lord is among them; Sinai is now in the sanctuary. (2Ki 6:17; Hab 3:8)18You ascended on high, leading a host of captives in your train and receiving gifts among men, even among the rebellious, that the Lord God may dwell there. (Ex 29:45; Jud 5:12; Ps 7:7; Ps 47:5; Ps 78:60; Joh 14:23; Ac 1:9; Ac 2:4; Ac 2:33; Ro 5:8; Eph 4:8; 1Ti 1:13; Re 21:3)19Blessed be the Lord, who daily bears us up; God is our salvation. (Isa 46:4)20Our God is a God of salvation, and to God, the Lord, belong deliverances from death. (De 32:39; Ec 7:18; Re 1:18)21But God will strike the heads of his enemies, the hairy crown of him who walks in his guilty ways. (Ps 110:6; Hab 3:13)22The Lord said, “I will bring them back from Bashan, I will bring them back from the depths of the sea, (Nu 21:33; Am 9:2)23that you may strike your feet in their blood, that the tongues of your dogs may have their portion from the foe.” (1Ki 21:19; 1Ki 22:38; Ps 58:10)24Your procession is[4] seen, O God, the procession of my God, my King, into the sanctuary—25the singers in front, the musicians last, between them virgins playing tambourines: (Ex 15:20; Jud 11:34; 1Ch 13:8; 1Ch 15:16; Ps 33:3; Ps 47:5)26“Bless God in the great congregation, the Lord, O you[5] who are of Israel’s fountain!” (De 33:28; Ps 22:25; Ps 26:12; Isa 48:1; Isa 51:1)27There is Benjamin, the least of them, in the lead, the princes of Judah in their throng, the princes of Zebulun, the princes of Naphtali. (Jud 5:18; 1Sa 9:21)28Summon your power, O God,[6] the power, O God, by which you have worked for us. (Ps 42:8)29Because of your temple at Jerusalem kings shall bear gifts to you. (1Ki 10:10; 1Ki 10:25; 2Ch 32:23; Ps 45:12; Ps 76:11; Isa 18:7)30Rebuke the beasts that dwell among the reeds, the herd of bulls with the calves of the peoples. Trample underfoot those who lust after tribute; scatter the peoples who delight in war.[7] (2Sa 8:2; 2Sa 8:6; Job 40:21; Ps 22:12; Isa 19:6; Eze 29:3; Eze 32:2)31Nobles shall come from Egypt; Cush shall hasten to stretch out her hands to God. (Ps 44:20; Ps 87:4; Isa 19:19; Isa 19:21; Isa 45:14; Zep 3:10)32O kingdoms of the earth, sing to God; sing praises to the Lord, (Ps 102:22)33to him who rides in the heavens, the ancient heavens; behold, he sends out his voice, his mighty voice. (De 10:14; De 33:26; 1Ki 8:27; Ps 18:10; Ps 29:4; Ps 46:6; Ps 104:3)34Ascribe power to God, whose majesty is over Israel, and whose power is in the skies. (Ps 29:1; Ps 36:5; Ps 57:10; Ps 108:4; Ps 150:1)35Awesome is God from his[8] sanctuary; the God of Israel—he is the one who gives power and strength to his people. Blessed be God! (Ps 29:11; Ps 47:2; Ps 65:5; Ps 110:2; Isa 40:29)
1ای خدا، برخيز و دشمنانت را پراكنده ساز. بگذار آنانی كه از تو نفرت دارند از حضور تو بگريزند.2چنانكه دود در برابر باد پراكنده میشود، همچنان تو ايشان را پراكنده ساز؛ همانگونه كه موم در مقابل آتش گداخته میشود، همچنان بگذار گناهكاران در حضورت نابود شوند.3اما نيكوكاران شادی كنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فرياد برآورند و خوش باشند.4در وصف خدا سرود بخوانيد. نام او را ستايش كنيد. برای او كه بر ابرها سوار است، راهی درست كنيد. نام او خداوند است! در حضورش شادی كنيد!5خدايی كه در خانهٔ مقدس خود ساكن است، پدر يتيمان و دادرس بيوهزنان میباشد.6او بیكسان و آوارگان را در خانهها ساكن میگرداند و اسيران را آزاد میسازد. اما ياغيان در زمين خشک و بیآب ساكن خواهند شد.7-8ای خدای اسرائيل، وقتی تو قوم برگزيدهٔ خود را هدايت كردی و از ميان بيابان عبور نمودی، زمين تكان خورد و آسمان باريد و كوه سينا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.9ای خدا، تو نعمتها بارانيدی و قوم برگزيدهٔ خود را كه خسته و ناتوان بودند، نيرو و توان بخشيدی.10جماعت تو در زمين موعود ساكن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نيازمندان را برآوردی.11خداوند كلام را اعلان كرد و كسانی كه آن را بشارت دادند عدهٔ بیشماری بودند؛ كلام او اين است:12«پادشاهان و سپاهيانشان بشتاب میگريزند! زنانی كه در خانه هستند غنايم جنگی را بين خود قسمت میكنند.13آنها اگرچه روزی فقير و بينوا بودند، اما اينک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند كبوتری كه بالهايش نقرهفام و پرهايش طلايی است با زر و زيور آراستهاند.»14خدای قادر مطلق پادشاهانی را كه دشمن اسرائيل بودند مانند دانههای برف كه در جنگلهای كوه صلمون آب میشود، پراكنده و محو ساخت.15-16ای کوههای عظيم باشان، ای سلسله جبال بزرگ كه قلههای بلند داريد، چرا با حسرت به اين كوهی كه خدا برای مسكن خود برگزيده است نگاه میكنيد؟ به يقين خداوند تا به ابد در آن ساكن خواهد بود.17خداوند در ميان هزاران هزار عرابه از كوه سينا به خانهٔ مقدس خويش كه در كوه صهيون است، رفته است.18او به عالم بالا صعود نموده عدهٔ زيادی را با خود به اسارت برده است. از ميان آدميان، حتی از كسانی كه زمانی ياغی بودهاند، بخششها گرفته است. خداوند در ميان ما ساكن خواهد شد.19شكر و سپاس بر خداوندی كه هر روز متحمل بارهای ما میشود و خدايی كه نجات ماست.20او نجات دهندهٔ ماست و ما را از مرگ میرهاند.21خدا سر دشمنانش را كه در گناه زندگی میكنند، خرد خواهد كرد.22-23خداوند میفرمايد: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دريا باز خواهم آورد تا در ميان خون ريخته شدهٔ آنان راه برويد و سگها خون ايشان را بخورند.»24ای خدايی كه پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حركت پيروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدست ديدهاند.25سرايندگان در پيش و نوازندگان در عقب و دوشيزگان در وسط آنان دفزنان حركت میكنند.26همهٔ مردم اسرائيل خدا را حمد گويند. ای فرزندان يعقوب، خداوند را ستايش كنيد.27قبيلهٔ كوچک«بنيامين» پيشاپيش ستايشكنندگان خدا در حركت است؛ بعد از او رهبران قبيلهٔ «يهودا» با دستههای خود، سپس بزرگان قبيلهٔ «زبولون» و«نفتالی» حركت میكنند.28ای خدا، نيروی خود را برای ما به کار ببر، همانگونه كه در گذشته اين كار را كردی.29به احترام خانهٔ تو در اورشليم، پادشاهان هدايا نزد تو خواهند آورد.30مصر، آن حيوان وحشی را كه در ميان نيزارها ساكن است، توبيخ نما. قومهای جهان را كه همچون رمههای گاو و گوساله هستند، سرزنش كن تا به فرمان تو گردن نهند و نقرههای خود را به تو تقديم كنند. اقوامی را كه جنگ را دوست میدارند، پراكنده ساز.31مصر هدايا به دست سفيران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد كرد.32-33ای سرزمينهای جهان، برای خدای ازلی و ابدی كه در آسمانها نشسته است، سرود بخوانيد؛ خداوند را كه با صدای بلند و نيرومند سخن میگويد، ستايش كنيد.34قدرت خدا را توصيف نماييد خدايی كه شكوه و جلالش بر اسرائيل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.35چه سهمناک است خداوند در مكان مقدس خويش! خدای اسرائيل به قوم برگزيدهٔ خود قوت و عظمت میبخشد. او را شكر و سپاس باد!