1To the choirmaster. A Maskil[1] of the Sons of Korah. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us, what deeds you performed in their days, in the days of old: (Ex 10:2; Ex 12:26; Ex 13:8; Ex 13:14; De 6:20; Jud 6:13; Ps 42:1; Ps 77:5; Ps 78:3)2you with your own hand drove out the nations, but them you planted; you afflicted the peoples, but them you set free; (Ex 15:17; Jos 3:10; 2Sa 7:10; Ps 78:55; Ps 80:8; Ps 80:9; Jer 17:8)3for not by their own sword did they win the land, nor did their own arm save them, but your right hand and your arm, and the light of your face, for you delighted in them. (De 4:37; De 7:7; De 10:15; Jos 24:12; Ps 4:6; Ho 1:7)4You are my King, O God; ordain salvation for Jacob! (Ps 42:8; Ps 74:12)5Through you we push down our foes; through your name we tread down those who rise up against us. (De 33:17; Ps 60:12; Da 8:4)6For not in my bow do I trust, nor can my sword save me. (1Sa 17:47; Ps 33:16)7But you have saved us from our foes and have put to shame those who hate us. (Ps 35:4)8In God we have boasted continually, and we will give thanks to your name forever. (Ps 34:2)9But you have rejected us and disgraced us and have not gone out with our armies. (Jud 4:14; 2Sa 5:24; Ps 43:2; Ps 44:23; Ps 60:1; Ps 60:10; Ps 74:1; Ps 89:38; Ps 108:11)10You have made us turn back from the foe, and those who hate us have gotten spoil. (Le 26:17; De 28:25; Jos 7:8; Jos 7:12)11You have made us like sheep for slaughter and have scattered us among the nations. (Le 26:33; De 4:27; De 28:64; Ps 44:22; Ps 106:27; Isa 52:3; Eze 20:23; Joh 7:35; 1Pe 1:1)12You have sold your people for a trifle, demanding no high price for them. (De 32:30; Jud 2:14; Jud 3:8; Jer 15:13)13You have made us the taunt of our neighbors, the derision and scorn of those around us. (Ne 2:17; Ps 39:8; Ps 79:4; Ps 80:6; Ps 89:41; Ps 119:22)14You have made us a byword among the nations, a laughingstock[2] among the peoples. (Job 16:4; Job 17:6; Jer 24:9)15All day long my disgrace is before me, and shame has covered my face (2Ch 32:21)16at the sound of the taunter and reviler, at the sight of the enemy and the avenger. (Ps 8:2)17All this has come upon us, though we have not forgotten you, and we have not been false to your covenant. (Da 9:13)18Our heart has not turned back, nor have our steps departed from your way; (Job 23:11; Ps 37:31; Ps 119:51; Ps 119:157)19yet you have broken us in the place of jackals and covered us with the shadow of death. (Job 3:5; Job 30:29; Ps 51:8)20If we had forgotten the name of our God or spread out our hands to a foreign god, (Job 11:13; Ps 68:31; Ps 81:9)21would not God discover this? For he knows the secrets of the heart. (Ps 139:1; Jer 17:10; Joh 2:25; Heb 4:13)22Yet for your sake we are killed all the day long; we are regarded as sheep to be slaughtered. (Ps 44:11; Ro 8:36)23Awake! Why are you sleeping, O Lord? Rouse yourself! Do not reject us forever! (Ps 35:23; Ps 44:9)24Why do you hide your face? Why do you forget our affliction and oppression? (Job 13:24)25For our soul is bowed down to the dust; our belly clings to the ground. (Ps 119:25)26Rise up; come to our help! Redeem us for the sake of your steadfast love! (Ps 25:22; Ps 63:7)
1ای خدا، ما به گوشهای خود شنيدهايم و اجدادمان برای ما تعريف كردهاند كه تو در گذشته چه كارهای شگفتانگيزی برای آنان انجام دادهای.2تو به دست خود قومهای بتپرست را از اين سرزمين بيرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بين بردی، اما بنیاسرائيل را در سرزمين موعود تثبيت نمودی.3قوم تو به زور شمشير اين سرزمين را تسخير ننمودند و به بازوی خويش نجات نيافتند، بلكه قدرت و توانايی تو و اطمينان به حضور تو آنان را رهانيد، زيرا از ايشان خرسند بودی.4ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اكنون نيز قوم خود اسرائيل را پيروز گردان.5ما با كمک تو دشمنان خود را شكست خواهيم داد و به نام تو كسانی را كه بر ضد ما برخاستهاند، پايمال خواهيم كرد.6اميد من به تير و كمانم نيست، و نه به شمشيرم كه مرا نجات دهد،7زيرا اين تو بودی كه ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را كه از ما متنفر بودند شكست دادی.8برای هميشه تو را ستايش خواهيم كرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهيم بود.9اما در حال حاضر تو ما را دور انداختهای و رسوا ساختهای؛ ديگر لشکرهای ما را در جنگ كمک نمیكنی.10تو ما را در مقابل دشمنان شكست دادهای و آنها اكنون ما را غارت میكنند.11ما را همچون گوسفندان به كشتارگاه فرستادهای و در ميان قومهای خدانشناس پراكنده ساختهای تا ما را بكشند و بخورند.12تو قوم برگزيدهات را ارزان فروختهای و از فروش آنها سودی نبردهای.13ما را نزد همسايگان خوار ساختهای و ما مورد تمسخر و توهين اطرافيان قرار گرفتهايم.14ما را در ميان قومهای خدانشناس انگشتنما ساختهای و آنها ما را به باد ريشخند گرفتهاند.15-16هر روز به سبب تهمتها و دشنامهای مخالفان و دشمنان، رسوا و سرافكنده میشوم.17اين همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نكردهايم و پيمانی را كه با ما بستهای نشكستهايم.18نسبت به تو دلسرد نشدهايم و از راه تو منحرف نگشتهايم.19با وجود اين، تو ما را در ميان حيوانات وحشی رها نمودهای و با مرگ روبرو ساختهای.20اگر ما تو را فراموش میكرديم و دستهای خود را به سوی بتها دراز میكرديم،21آيا تو كه اسرار دل هر کس را میدانی، اين را نمیدانستی؟22تو میدانی كه ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو میشويم و با ما همچون گوسفندانی كه میبايد قربانی شوند رفتار میكنند.23ای خداوند، بيدار شو! چرا خوابيدهای؟ بيدار شو و ما را تا ابد دور نيانداز!24چرا روی خود را از ما برمیگردانی و ذلت و خواری ما را ناديده میگيری؟25اينک به خاک افتاده و مغلوب شدهايم.26برخيز و به كمک ما بشتاب و ما را نجات ده زيرا تو سراسر، رحمت و محبتی!