Philippians 4

English Standard Version

from Crossway
1 Therefore, my brothers,[1] whom I love and long for, my joy and crown, stand firm thus in the Lord, my beloved. (Pr 16:31; Pr 17:6; 2Co 1:14; Php 1:4; Php 1:8; Php 1:27; Php 2:16)2 I entreat Euodia and I entreat Syntyche to agree in the Lord. (Php 2:2)3 Yes, I ask you also, true companion,[2] help these women, who have labored[3] side by side with me in the gospel together with Clement and the rest of my fellow workers, whose names are in the book of life. (Lu 10:20)4 Rejoice in the Lord always; again I will say, rejoice. (Php 3:1)5 Let your reasonableness[4] be known to everyone. The Lord is at hand; (Jas 5:8)6 do not be anxious about anything, but in everything by prayer and supplication with thanksgiving let your requests be made known to God. (Pr 16:3; Mt 6:25; Ro 1:8)7 And the peace of God, which surpasses all understanding, will guard your hearts and your minds in Christ Jesus. (Isa 26:3; Joh 14:27; Eph 3:19; Php 4:9; Col 3:15)8 Finally, brothers, whatever is true, whatever is honorable, whatever is just, whatever is pure, whatever is lovely, whatever is commendable, if there is any excellence, if there is anything worthy of praise, think about these things.9 What you have learned[5] and received and heard and seen in me—practice these things, and the God of peace will be with you. (Ro 15:33; Php 3:17; Php 4:7; 1Th 4:1)10 I rejoiced in the Lord greatly that now at length you have revived your concern for me. You were indeed concerned for me, but you had no opportunity. (2Co 11:9; Php 2:30)11 Not that I am speaking of being in need, for I have learned in whatever situation I am to be content. (2Co 9:8; 1Ti 6:6; 1Ti 6:8; Heb 13:5)12 I know how to be brought low, and I know how to abound. In any and every circumstance, I have learned the secret of facing plenty and hunger, abundance and need. (1Co 4:11; 2Co 11:9; 2Co 11:27)13 I can do all things through him who strengthens me. (2Co 12:9; Eph 3:16; 1Ti 1:12)14 Yet it was kind of you to share[6] my trouble. (Php 1:7; Re 1:9)15 And you Philippians yourselves know that in the beginning of the gospel, when I left Macedonia, no church entered into partnership with me in giving and receiving, except you only. (2Co 11:8; Php 1:5)16 Even in Thessalonica you sent me help for my needs once and again.17 Not that I seek the gift, but I seek the fruit that increases to your credit.[7] (Ro 1:13; 2Co 9:5; Tit 3:14)18 I have received full payment, and more. I am well supplied, having received from Epaphroditus the gifts you sent, a fragrant offering, a sacrifice acceptable and pleasing to God. (Ge 8:21; Php 2:25; Heb 13:16)19 And my God will supply every need of yours according to his riches in glory in Christ Jesus. (Ps 23:1; Ro 2:4; 2Co 9:8)20 To our God and Father be glory forever and ever. Amen. (Ro 11:36; Ga 1:4; Ga 1:5; 1Th 1:3; 1Th 3:11; 1Th 3:13)21 Greet every saint in Christ Jesus. The brothers who are with me greet you. (Ga 1:2)22 All the saints greet you, especially those of Caesar’s household. (2Co 13:13)23 The grace of the Lord Jesus Christ be with your spirit. (Ro 16:20)

Philippians 4

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 ای برادران عزيز، من شما را بسيار دوست میدارم و مشتاقانه در انتظار ديدار شما هستم، چون شما شادی من و پاداش زحماتم هستيد. ای عزيزان من، به خداوند وفادار بمانيد.2 در ضمن از آن دو بانوی گرامی، «افوديه» و«سينتيخی» التماس میكنم كه به كمک خداوند، مجادله و اختلاف نظر را كنار بگذارند و با يكديگر صلح كنند.3 از تو، دوست و همكار صميمی خود نيز استدعا میكنم كه به اين دو بانو در حل اختلافشان كمک كنی، زيرا ايشان زمانی دوش به دوش من خدمت كردهاند تا پيغام انجيل را اعلام نماييم. ايشان با«كلمنت» و ساير همقطاران من نيز كه نامهايشان در دفتر حيات نوشته شده است، همكاری كردهاند.4 در خداوند دائماً شاد باشيد، و باز میگويم شاد باشيد!5 در هر كاری از خود گذشتگی نشان بدهيد و ملاحظهٔ ديگران را بكنيد. به خاطر داشته باشيد كه خداوند بزودی باز میگردد.6 برای هيچ چيز غصه نخوريد؛ در عوض برای همه چيز دعا كنيد و هر چه لازم داريد به خداوند بگوييد و فراموش نكنيد كه برای جواب دعاها، از او تشكر نماييد.7 اگر چنين كنيد، از آرامش خدا بهرهمند خواهيد شد، آرامشی كه فكر انسان قادر به درک آن نيست. اين آرامش الهی به فكر و دل شما كه به عيسی مسيح ايمان آوردهايد، راحتی و آسايش خواهد بخشيد.8 برادران عزيز، در خاتمه بگذاريد اين را نيز بگويم: فكرتان را بر روی هر چه راست و خوب و درست است، ثابت نگاه داريد. دربارهٔ چيزهايی فكر كنيد كه پاک و زيباست. در صفات خوب و پسنديدهٔ ديگران تأمل كنيد. دربارهٔ چيزهايی فكر كنيد كه میتوانيد خدا را برای آنها شكر كنيد و به وجود آنها خوش باشيد.9 هر چه از من ديديد و آموختيد، در زندگیتان به کار گيريد تا خدای آرامش با شما باشد.10 چقدر از خدا سپاسگزارم و او را ستايش میكنم كه بار ديگر به كمک من شتافتيد. میدانم كه هميشه در اين فكر بودهايد، اما فرصت انجامش را نمیيافتيد.11 البته منظورم اين نيست كه در احتياج بودم، زيرا آموختهام كه به آنچه دارم، راضی و قانع باشم.12 میدانم كه در تنگدستی و دولتمندی، چگونه زندگی كنم. رمز قناعت را در هر شرايطی آموختهام، چه سير باشم چه گرسنه، چه زياد داشته باشم و چه اندک.13 هر چه خدا از من بخواهد، با كمک مسيح میتوانم انجام دهم، زيرا مسيح قدرت انجام آن را به من میبخشد.14 با تمام اينها، چه خوب كرديد كه در مشكلاتم به كمكم شتافتيد.15 شما مسيحيان«فيليپی» به خوبی آگاهيد كه وقتی برای نخستين بار پيغام انجيل را به شما اعلام نمودم، و سپس از«مقدونيه» روانه شدم، فقط شما در امر دادن و گرفتن با من همكاری كرديد؛ هيچ كليسای ديگری در اين امر پيشقدم نشد.16 حتی زمانی كه در«تسالونيكی» بودم، دو بار مبلغی برای رفع احتياجاتم فرستاديد.17 البته از هدايای شما سپاسگزارم، ولی آنچه بيشتر مرا شاد میسازد، اينست كه به خاطر اين نيكوكاریتان، پاداش خوبی خواهيد يافت.18 در حال حاضر، همه چيز دارم كه حتی بيش از نيازم است؛ و غرق هدايايی هستم كه به دست«اپافروديتوس» فرستاديد، هدايايی كه همچون قربانی خوشبو، خدا را خشنود میسازد.19 خدا نيز به سبب جانبازی عيسی مسيح، تمام احتياجات شما را با ثروت شكوهمند خود، رفع خواهد نمود.20 از حال تا ابد، پدر ما خدا را جلال باد، آمين.21 به تمام مسيحيان آنجا سلام برسانيد. برادرانی كه با من هستند، سلام میرسانند.22 همهٔ مسيحيان اينجا، بخصوص مسيحيانی كه از دربار امپراتور هستند، سلام میرسانند.23 فيض خداوند ما عيسی مسيح با روح شما باد.