Matthew 3

English Standard Version

from Crossway
1 In those days John the Baptist came preaching in the wilderness of Judea, (Jos 15:61; Jud 1:16; Mr 1:2; Lu 3:2; Joh 1:6)2 “Repent, for the kingdom of heaven is at hand.”[1] (Da 2:44; Mt 4:17; Mt 6:10; Mt 10:7; Mr 1:15)3 For this is he who was spoken of by the prophet Isaiah when he said, “The voice of one crying in the wilderness: ‘Prepare[2] the way of the Lord; make his paths straight.’” (Isa 40:3; Lu 1:76; Joh 1:23)4 Now John wore a garment of camel’s hair and a leather belt around his waist, and his food was locusts and wild honey. (Le 11:22; 1Sa 14:26; 2Ki 1:8; Zec 13:4; Heb 11:37)5 Then Jerusalem and all Judea and all the region about the Jordan were going out to him,6 and they were baptized by him in the river Jordan, confessing their sins. (Ac 19:18)7 But when he saw many of the Pharisees and Sadducees coming to his baptism, he said to them, “You brood of vipers! Who warned you to flee from the wrath to come? (Ps 140:3; Mt 12:34; Mt 22:23; Mt 23:13; Mt 23:15; Mt 23:33; Ro 5:9; Eph 5:6; Col 3:6; 1Th 1:10)8 Bear fruit in keeping with repentance. (Ac 26:20)9 And do not presume to say to yourselves, ‘We have Abraham as our father,’ for I tell you, God is able from these stones to raise up children for Abraham. (Mt 4:3; Joh 8:39)10 Even now the axe is laid to the root of the trees. Every tree therefore that does not bear good fruit is cut down and thrown into the fire. (Mt 7:19; Lu 13:7; Lu 13:9; Joh 15:2; Joh 15:6)11 “I baptize you with water for repentance, but he who is coming after me is mightier than I, whose sandals I am not worthy to carry. He will baptize you with the Holy Spirit and fire. (Isa 4:4; Mal 3:2; Joh 1:15; Joh 1:26; Joh 1:27; Joh 1:33; Joh 3:30; Ac 1:5; Ac 2:3; Ac 11:16; Ac 13:24; Ac 13:25; Ac 19:4)12 His winnowing fork is in his hand, and he will clear his threshing floor and gather his wheat into the barn, but the chaff he will burn with unquenchable fire.” (Isa 30:24; Mal 4:1; Mt 13:30; Mr 9:43; Mr 9:48)13 Then Jesus came from Galilee to the Jordan to John, to be baptized by him. (Mt 2:22; Mr 1:9; Lu 3:21; Joh 1:32)14 John would have prevented him, saying, “I need to be baptized by you, and do you come to me?” (Joh 13:6)15 But Jesus answered him, “Let it be so now, for thus it is fitting for us to fulfill all righteousness.” Then he consented.16 And when Jesus was baptized, immediately he went up from the water, and behold, the heavens were opened to him,[3] and he saw the Spirit of God descending like a dove and coming to rest on him; (Lu 4:18; Lu 4:21; Joh 1:32; Ac 7:56; Ac 10:38)17 and behold, a voice from heaven said, “This is my beloved Son,[4] with whom I am well pleased.” (Ps 2:7; Isa 42:1; Mt 17:5; Joh 12:28; Eph 1:6; Col 1:13; 2Pe 1:17; 1Jo 5:9)

Matthew 3

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 وقتی ايشان هنوز در ناصره زندگی میكردند، يحيی كه به«تعميددهنده» معروف بود، در بيابان يهوديه رسالت خود را آغاز كرد. او موعظه كرده، به مردم میگفت:2 «از گناهان خود توبه كنيد، زيرا ملكوت خدا بزودی فرا خواهد رسيد.»3 اشعيای نبی صدها سال پيش از آن، دربارهٔ خدمت يحيی، پيشگويی كرده و گفته بود: «صدای فريادی در بيابان میشنوم كه میگويد: برای خداوند راهی آماده كنيد و جاده را برای آمدن او هموار نماييد.»4 يحيی لباسی از پشم شتر بر تن میكرد و كمربندی چرمی به كمر میبست. خوراكش نيز ملخ و عسل صحرايی بود.5 مردم از اورشليم و از سراسر كرانهٔ رود اردن، و در واقع از تمامی سرزمين يهوديه به بيابان میآمدند تا به موعظهٔ او گوش فرا دهند.6 ايشان به گناهان خود اعتراف كرده، به دست يحيی در رود اردن غسل تعميد میيافتند.7 اما وقتی يحيی ديد كه عدهٔ زيادی از روحانيون متظاهر و رهبران قوم نزد او میآيند تا تعميد گيرند، به ايشان گفت: «ای افعیزادگان، چه كسی به شما گفت كه میتوانيد از غضب آيندهٔ خدا بگريزيد؟8 پيش از آنكه شما را تعميد دهم، بايد با كارهای شايسته، ثابت كنيد كه از گناهان خود توبه كردهايد.9 با اين فكر كه ما يهودی و از نسل ابراهيم هستيم، خود را فريب ندهيد. اين افكار بيهوده است. خدا میتواند از همين سنگها، نسلی برای ابراهيم بوجود آورد.10 و حال، تيشهٔ داوری خدا بر ريشهٔ درختان گذاشته شده است. هر درختی كه ثمر نياورد، بريده و در آتش افكنده خواهد شد.11 من آنانی را كه از گناهانشان توبه میكنند با آب غسل تعميد میدهم، اما شخص ديگری خواهد آمد كه مقامش بسيار برتر از من است، آنقدر كه من لياقت ندارم كفشهايش را پيش پايش بگذارم. او شما را با روحالقدس و آتش الهی تعميد خواهد داد.12 او كاه را از گندم جدا كرده، آن را در آتشی خاموش نشدنی خواهد سوزاند؛ اما گندم را در انبار جمع خواهد نمود.»13 در آن زمان، عيسی از ايالت جليل به سوی رود اردن به راه افتاد تا در آنجا از يحيی تعميد گيرد.14 ولی يحيی مانع او شد و گفت: «اين كار، شايسته نيست. اين منم كه بايد از تو تعميد بگيرم.»15 اما عيسی گفت: «مرا تعميد بده زيرا اينچنين، حكم خدا را بجا میآوريم.» پس يحيی او را تعميد داد.16 پس از تعميد، در همان لحظه كه عيسی از آب بيرون میآمد، آسمان باز شد و يحيی روح خدا را ديد كه به شكل كبوتری پايين آمد و بر عيسی قرار گرفت.17 آنگاه ندايی از آسمان در رسيد كه«اين فرزند عزيز من است كه از او خشنودم.»