Genesis 16 | English Standard Version

English Standard Version

Sarai and Hagar

1 Now Sarai, Abram’s wife, had borne him no children. She had a female Egyptian servant whose name was Hagar. (Ge 15:2; Ge 21:9; Ga 4:24) 2 And Sarai said to Abram, “Behold now, the Lord has prevented me from bearing children. Go in to my servant; it may be that I shall obtain children^[1] by her.” And Abram listened to the voice of Sarai. 3 So, after Abram had lived ten years in the land of Canaan, Sarai, Abram’s wife, took Hagar the Egyptian, her servant, and gave her to Abram her husband as a wife. (Ge 12:5) 4 And he went in to Hagar, and she conceived. And when she saw that she had conceived, she looked with contempt on her mistress.^[2] (1Sa 1:6) 5 And Sarai said to Abram, “May the wrong done to me be on you! I gave my servant to your embrace, and when she saw that she had conceived, she looked on me with contempt. May the Lord judge between you and me!” (Ge 31:53; 1Sa 24:12) 6 But Abram said to Sarai, “Behold, your servant is in your power; do to her as you please.” Then Sarai dealt harshly with her, and she fled from her. 7 The angel of the Lord found her by a spring of water in the wilderness, the spring on the way to Shur. (Ge 25:18; Ex 15:22) 8 And he said, “Hagar, servant of Sarai, where have you come from and where are you going?” She said, “I am fleeing from my mistress Sarai.” 9 The angel of the Lord said to her, “Return to your mistress and submit to her.” 10 The angel of the Lord also said to her, “I will surely multiply your offspring so that they cannot be numbered for multitude.” (Ge 17:20; Ge 21:18; Ge 25:12) 11 And the angel of the Lord said to her, “Behold, you are pregnant and shall bear a son. You shall call his name Ishmael,^[3] because the Lord has listened to your affliction. (Ge 29:32) 12 He shall be a wild donkey of a man, his hand against everyone and everyone’s hand against him, and he shall dwell over against all his kinsmen.” (Ge 21:20; Ge 25:18; Job 39:5) 13 So she called the name of the Lord who spoke to her, “You are a God of seeing,”^[4] for she said, “Truly here I have seen him who looks after me.”^[5] (Ge 32:30; Ex 19:21; Ex 33:20; Jud 13:22)

Ge 32:30Ex 19:21Ex 33:20Jud 13:22

14 Therefore the well was called Beer-lahai-roi;^[6] it lies between Kadesh and Bered. (Ge 14:7; Ge 20:1; Ge 24:62; Ge 25:11; Nu 13:26)

Ge 14:7Ge 20:1Ge 24:62Ge 25:11Nu 13:26

15 And Hagar bore Abram a son, and Abram called the name of his son, whom Hagar bore, Ishmael. 16 Abram was eighty-six years old when Hagar bore Ishmael to Abram.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica

هاجر و اسماعيل

1-3 اما سارای زن ابرام، بچهدار نمیشد؛ پس او كنيز مصری خود هاجر را به ابرام داد و گفت: «خداوند به من فرزندی نداده است، پس تو با اين كنيز همبستر شو تا برای من فرزندی به دنيا آوَرَد.» ابرام با پيشنهاد سارای موافقت نمود. (اين جريان ده سال پس از ورود ابرام به كنعان اتفاق افتاد.) 4 ابرام با هاجر همبستر شد و او آبستن گرديد. هاجر وقتی دريافت كه حامله است، مغرور شد و از آن پس، بانويش سارای را تحقير میكرد. 5 سارای به ابرام گفت: «تقصير توست كه اين كنيز مرا حقير میشمارد. خودم او را به تو دادم، ولی از آن لحظهای كه فهميد آبستن است، مرا تحقير میكند. خداوند خودش حق مرا از تو بگيرد.» 6 ابرام جواب داد: «او كنيز توست، هر طور كه صلاح میدانی با او رفتار كن.» پس سارای بنای بدرفتاری با هاجر را گذاشت و او از خانه فرار كرد. 7-8 در بيابان، فرشتهٔ خداوند هاجر را نزديک چشمهای كه سر راه«شور» است، يافت. فرشتهٔ خداوند پرسيد: «ای هاجر، كنيز سارای، از كجا آمدهای و به كجا میروی؟» گفت: «من از خانهٔ بانويم گريختهام.» 9-11 فرشتهٔ خداوند فرمود: «نزد بانوی خود برگرد و مطيع او باش. من نسل تو را بیشمار میگردانم. اينک تو حامله هستی، و پسری خواهی زاييد. نام او را اسماعيل (يعنی ”خدا میشنود“) بگذار، چون خداوند آه و نالهٔ تو را شنيده است. 12 پسر تو وحشی خواهد بود و با برادران خود سر سازگاری نخواهد داشت. او بر ضد همه و همه بر ضد او خواهند بود.» 13 هاجر با خود گفت: «آيا براستی خدا را ديدم و زنده ماندم؟» پس خداوند را كه با او سخن گفته بود«اَنتَ ايل رُئی» (يعنی«تو خدايی هستی كه میبينی») ناميد. 14 به همين جهت چاهی كه بين قادش و بارد است«بئرلَحَی رُئی» (يعنی«چاه خدای زندهای كه مرا میبيند») ناميده شد. 15 هاجر برای ابرام پسری زاييد و ابرام او را اسماعيل ناميد. 16 در اين زمان ابرام هشتاد و شش ساله بود.