1Therefore, having this ministry by the mercy of God,[1] we do not lose heart. (1Co 7:25; 2Co 3:6; 1Ti 1:13)2But we have renounced disgraceful, underhanded ways. We refuse to practice[2] cunning or to tamper with God’s word, but by the open statement of the truth we would commend ourselves to everyone’s conscience in the sight of God. (Ro 6:21; 2Co 2:17; 2Co 5:11; 2Co 6:7; 2Co 7:14)3And even if our gospel is veiled, it is veiled to those who are perishing. (Mt 13:15; 1Co 1:18; 2Co 2:15; 2Co 3:14; 2Th 2:10)4In their case the god of this world has blinded the minds of the unbelievers, to keep them from seeing the light of the gospel of the glory of Christ, who is the image of God. (Joh 12:31; Ac 26:18; 2Co 3:18; 2Co 4:3; 2Co 4:6; Php 2:6; Col 1:15; Heb 1:3)5For what we proclaim is not ourselves, but Jesus Christ as Lord, with ourselves as your servants[3] for Jesus’ sake. (1Co 9:19; 2Co 1:24; 1Th 2:6)6For God, who said, “Let light shine out of darkness,” has shone in our hearts to give the light of the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ. (Ge 1:3; 2Co 4:4; 2Pe 1:19)
Treasure in Jars of Clay
7But we have this treasure in jars of clay, to show that the surpassing power belongs to God and not to us. (Jud 7:2; Job 10:9; Job 13:12; La 4:2; 1Co 2:5; 2Co 5:1; 1Th 4:4; 2Ti 2:20; 1Pe 3:7)8We are afflicted in every way, but not crushed; perplexed, but not driven to despair; (Ps 129:2; 2Co 7:5)9persecuted, but not forsaken; struck down, but not destroyed; (De 4:31; Ps 37:24; Pr 24:16; Mic 7:8; Heb 13:5)10always carrying in the body the death of Jesus, so that the life of Jesus may also be manifested in our bodies. (Ro 5:10; Ro 6:5; Ro 6:8; Ro 8:36; 1Co 4:9; 1Co 15:31; 2Co 1:5; 2Co 1:9; 2Co 6:9; 2Ti 2:11)11For we who live are always being given over to death for Jesus’ sake, so that the life of Jesus also may be manifested in our mortal flesh.12So death is at work in us, but life in you. (2Co 13:9)13Since we have the same spirit of faith according to what has been written, “I believed, and so I spoke,” we also believe, and so we also speak, (Ps 116:10; 1Co 12:9; 2Pe 1:1)14knowing that he who raised the Lord Jesus will raise us also with Jesus and bring us with you into his presence. (Ac 2:24; 2Co 1:9; 1Th 4:14; Jud 1:24)15For it is all for your sake, so that as grace extends to more and more people it may increase thanksgiving, to the glory of God. (Ro 8:28; 2Co 1:6; 2Co 1:11; 2Co 8:19; 2Co 9:11)16So we do not lose heart. Though our outer self[4] is wasting away, our inner self is being renewed day by day. (Isa 40:30; Ac 20:24; Ro 7:22; Ro 12:2)17For this light momentary affliction is preparing for us an eternal weight of glory beyond all comparison, (Ps 30:5; Isa 54:7; Ro 8:18; 1Pe 1:6; 1Pe 5:10)18as we look not to the things that are seen but to the things that are unseen. For the things that are seen are transient, but the things that are unseen are eternal. (Ro 8:24; 2Co 5:7; Heb 11:1; Heb 11:13)
1پس ما هرگز از اين خدمت مهم دست نخواهيم كشيد، زيرا خداست كه از سر لطف، ما را به چنين خدمتی گمارده تا پيغام انجيل او را به مردم برسانيم.2ما سعی نداريم با حيله و نيرنگ مردم را به سوی مسيح هدايت كنيم. ما نمیخواهيم كسی را فريب دهيم. هيچگاه سعی نمیكنيم كسی را وادار نماييم كه به تعاليمی كه برخلاف كتابمقدس است، ايمان آورد. ما هرگز به چنين روشهای شرمآوری متوسل نمیشويم، بلكه خدا شاهد است كه جز حقيقت و راستی، چيز ديگری را اعلام نمینماييم، و اميدواريم كه از اين راه تأثير نيكويی بر مردم بگذاريم.3اما اگر پيغام نجاتی كه اعلام میكنيم، مبهم است و درک آن دشوار میباشد، فقط برای آنانی چنين است كه به سوی هلاكت میروند.4شيطان كه حاكم اين دنيای پر از گناه است، چشمان اين اشخاص بیايمان را بسته است تا نتوانند نور پرجلال انجيل را ببينند و معنی پيغام ما را درباره جلال مسيح كه چهرهٔ قابل رويت خدای ناديده است، درک كنند.5پيغام و وعظ ما نيز هيچگاه در تعريف از خودمان نبوده است، بلكه در موعظههايمان فقط به عيسی مسيح اشاره كردهايم و او را به عنوان خداوند معرفی نمودهايم. تنها چيزی كه دربارهٔ خودمان میگوييم اينست كه ما به خاطر فداكاری كه مسيح بر روی صليب كرد، خدمتگزاران شما هستيم.6زيرا همان خدايی كه فرمود: «نور از ميان تاريكی بدرخشد»، نور خود را در دلهای ما نيز تابيد، تا درک كنيم كه اين نور پرجلال اوست كه از چهرهٔ عيسی مسيح میدرخشد.7اما اين گنج گرانبها يعنی قدرت انجام اين خدمت روحانی در ظرفهای نابود شدنی، يعنی در بدنهای ضعيف ما قرار دارد، تا همه بدانند كه قدرت عظيم پيغام ما، از سوی خداست، نه از خودمان.8زحمات از هر طرف بر ما فشار میآورند، اما از پا در نمیآييم. از مشكلاتی كه برای ما پيش میآيد دچار حيرت میشويم، چون علت آن را درک نمیكنيم؛ اما هيچگاه دلسرد نمیشويم و از خدمت خدا دست نمیكشيم.9مردم ما را آزار میدهند، اما خدا ما را هرگز تنها نمیگذارد. زمين میخوريم، اما به ياری خدا باز برمیخيزيم و به پيش میرويم.10همانگونه كه مسيح با مرگ روبرو شد، ما نيز همواره در خطر مرگ قرار داريم. پس زنده بودن ما، در واقع دليلی است بر زنده بودن عيسی.11بلی، به خاطر خدمت به خداوند، جان ما همواره در خطر مرگ قرار دارد؛ اما اين خود فرصتی است تا زنده بودن و قدرت مسيح را در بدنهای فانی خود نشان دهيم.12ما به خاطر اعلام پيغام انجيل با مرگ روبرو میشويم، اما همين پيغام، باعث شده است كه شما زندگی جاويد را بيابيد.13كتاب آسمانی میفرمايد: «چون ايمان دارم، آن را به زبان میآورم.» پس ما نيز، چون همان ايمان را به خدا داريم، با دليری پيغام انجيل را اعلام میكنيم.14میدانيم همان خدا كه خداوند ما عيسی را پس از مرگ زنده كرد، ما را نيز مانند عيسی مسيح، زنده خواهد كرد تا به همراه شما به حضور او ببرد.15پس تمام زحماتی كه متحمل میشويم، همه به نفع شماست. به علاوه، هر چه تعداد كسانی كه در اثر تلاش و خدمات ما به مسيح ايمان میآورند، بيشتر گردد، عدهٔ بيشتری نيز خدا را به خاطر لطف و مهربانیاش سپاس خواهند گفت و خداوند نيز بيشتر جلال خواهد يافت.16از اينروست كه ما هرگز از خدمت به خدا دلسرد نمیشويم. با اينكه نيروی جسمی ما به تدریج از بين میرود، اما نيروی باطنی ما روزبهروز در خداوند فزونی میيابد.17اين مشكلات و رنجهای جزئی ما نيز سرانجام به سر خواهد آمد، و باعث خواهد شد كه زندگی جاويد با جلالی عظيم نصيبمان گردد، كه هرگز با آن زحمات قابل مقايسه نيست.18پس ما به آنچه كه در مقابل چشمان ما قرار دارد يعنی به ناملايمات و مشكلات خود اهميت نمیدهيم، بلكه نگاه و توجه ما به خوشیهای آسمانی است كه هنوز نديدهايم. اين زحمات بزودی تمام خواهند شد، اما آن خوشیها تا ابد باقی خواهند ماند.