1 Timothy 1

English Standard Version

from Crossway
1 Paul, an apostle of Christ Jesus by command of God our Savior and of Christ Jesus our hope, (Lu 1:47; Ro 16:26; 2Co 1:1; Col 1:27; Tit 1:3)2 To Timothy, my true child in the faith: Grace, mercy, and peace from God the Father and Christ Jesus our Lord. (2Ti 1:2; Tit 1:4; 2Jo 1:3; Jud 1:2)3 As I urged you when I was going to Macedonia, remain at Ephesus so that you may charge certain persons not to teach any different doctrine, (Ga 1:6; 1Ti 6:3; Tit 1:5)4 nor to devote themselves to myths and endless genealogies, which promote speculations rather than the stewardship[1] from God that is by faith. (1Ti 4:7; 1Ti 6:4; 2Ti 4:4; Tit 1:14; Tit 3:9; 2Pe 1:16)5 The aim of our charge is love that issues from a pure heart and a good conscience and a sincere faith. (Ro 12:9; 2Ti 1:5; 2Ti 2:22; 1Pe 3:16; 1Pe 3:21)6 Certain persons, by swerving from these, have wandered away into vain discussion, (1Ti 6:21; Tit 1:10)7 desiring to be teachers of the law, without understanding either what they are saying or the things about which they make confident assertions. (Col 2:18; 1Ti 6:4)8 Now we know that the law is good, if one uses it lawfully, (Ro 7:16)9 understanding this, that the law is not laid down for the just but for the lawless and disobedient, for the ungodly and sinners, for the unholy and profane, for those who strike their fathers and mothers, for murderers, (Ga 5:23)10 the sexually immoral, men who practice homosexuality, enslavers,[2] liars, perjurers, and whatever else is contrary to sound[3] doctrine, (1Ti 6:3; 2Ti 1:13; 2Ti 4:3; Tit 1:13; Tit 2:2)11 in accordance with the gospel of the glory of the blessed God with which I have been entrusted. (Ro 2:16; 2Co 4:4; Ga 2:7; 1Ti 6:15; Tit 1:3)12 I thank him who has given me strength, Christ Jesus our Lord, because he judged me faithful, appointing me to his service, (Ac 9:22; 2Co 3:6; Php 4:13)13 though formerly I was a blasphemer, persecutor, and insolent opponent. But I received mercy because I had acted ignorantly in unbelief, (Ac 3:17; Ac 8:3; 1Co 7:25; 2Co 4:1)14 and the grace of our Lord overflowed for me with the faith and love that are in Christ Jesus. (Lu 7:47; Lu 7:50; Ro 5:20; 1Th 1:3)15 The saying is trustworthy and deserving of full acceptance, that Christ Jesus came into the world to save sinners, of whom I am the foremost. (Mt 9:13; Joh 3:17; Ro 4:25; 1Co 15:9; 1Ti 3:1; 1Ti 4:9; 2Ti 2:11; Tit 3:8; Re 22:6)16 But I received mercy for this reason, that in me, as the foremost, Jesus Christ might display his perfect patience as an example to those who were to believe in him for eternal life.17 To the King of the ages, immortal, invisible, the only God, be honor and glory forever and ever.[4] Amen. (1Ch 29:11; Ps 10:16; Joh 1:18; Ro 1:23; Col 1:15; 1Ti 6:15; Heb 11:27; 1Jo 4:12; Jud 1:25; Re 4:9)18 This charge I entrust to you, Timothy, my child, in accordance with the prophecies previously made about you, that by them you may wage the good warfare, (1Co 9:7; 2Co 10:4; 1Ti 4:14; 1Ti 6:12; 2Ti 2:2; 2Ti 2:3)19 holding faith and a good conscience. By rejecting this, some have made shipwreck of their faith, (1Ti 3:9; 1Ti 6:9)20 among whom are Hymenaeus and Alexander, whom I have handed over to Satan that they may learn not to blaspheme. (Ac 13:45; 1Co 5:5; 2Ti 2:17; 2Ti 4:14)

1 Timothy 1

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 از طرف من، پولس، رسول و فرستادهٔ عيسی مسيح كه طبق حكم نجات دهندهٔ ما خدا و خداوند و اميدمان عيسی مسيح، برای اين خدمت تعيين شدهام،2 به فرزند حقيقیام در ايمان، تيموتائوس. از درگاه پدرمان خدا و خداوندمان عيسی مسيح، طالب فيض و رحمت و آرامش برای تو هستم.3-4 همانطور كه هنگام عزيمت به«مقدونيه» خواهش كردم، همچنان از تو میخواهم كه در«اَفَسُس» بمانی و از تعاليم غلطی كه بعضیها میدهند، جلوگيری كنی، و اجازه ندهی كه مردم به داستانها و افسانهها روی آورند و يا خود را با شجرهنامههای طولانی و بیپايان مشغول سازند. اين گونه مسايل، جز ايجاد بحثهای بیثمر، نتيجهٔ ديگری ندارند. اين عقايد و بحثهای پوچ مانع نقشهٔ الهی كه بوسيلهٔ ايمان آشكار میشود، میگردد.5 اما منظور من از اين حكم اينست كه مسيحيان آنجا، از محبتی لبريز شوند كه از دلی پاک و انگيزهای درست و ايمانی اصيل سرچشمه میگيرد.6 اما اين قبيل افراد، اصلاً توجهی به اين امور روحانی ندارند و فقط در پی ايجاد بحث و جدل هستند؛7 دلشان میخواهد معلم احكام و شريعت شوند، در حالی که كوچكترين دركی از مفهوم واقعی آن ندارند.8 البته شريعت و احكام مذهبی خوب است، به شرطی كه به طرز صحيح و آن گونه كه خدا در نظر دارد، به کار رود.9 اما به هر حال اين احكام به ما كه بوسيلهٔ خدا نجات يافتهايم مربوط نمیشود، بلكه برای قانونشكنان، جنايتكاران، خدانشناسان، گناهكاران و بیدينان است؛ برای آنانی است كه پدر و مادر خود را مورد ضرب و شتم قرار میدهند و يا آدم میكشند.10 بلی، اين احكام داده شد تا نشان دهد كه مرتكبين اين اعمال، جزو گناهكارانند، يعنی زناكاران، همجنسبازان، آدم دزدان، دروغگويان و تمام كسانی كه مرتكب اعمالی برخلاف تعليم صحيح میگردند،11 تعليمی كه مطابق انجيل پرجلال خدای متبارک است، و من نيز برای اعلام آن تعيين شدهام.12 بنابراين، خداوندمان عيسی مسيح را شكر میگويم كه قدرت انجام اين خدمت را به من داد، و مرا لايق شمرد و به اين خدمت گمارد.13 گرچه قبلاً به مسيح كفر میگفتم و مسيحيان را تعقيب میكردم و آزار و شكنجه میدادم، اما خدا بر من رحم فرمود، زيرا نمیدانستم چه میكنم و هنوز مسيح را نشناخته بودم.14 وه كه خداوند ما چه مهربان و پر محبت است! او نشان داد كه چگونه به او ايمان بياورم و از محبت مسيح عيسی لبريز شوم.15 اين حقيقت چقدر عالی است و چقدر آرزو دارم همه آن را بپذيرند كه عيسی مسيح به جهان آمد تا گناهكاران را نجات بخشد. من خود، بزرگترين گناهكاران هستم،16 اما خدا بر من رحم كرد، تا به اين ترتيب عيسی مسيح بتواند مرا به عنوان نمونهای برای ديگران به کار ببرد و نشان دهد كه حتی نسبت به بدترين گناهكاران صبور است، تا ديگران نيز دريابند كه میتوانند زندگی جاويد داشته باشند.17 پس تا زندهام میگويم جلال و حرمت شايستهٔ خدايی است كه پادشاه تمام دورانهاست. او ناديدنی و غيرفانی است. تنها او خداست، و اوست دانای كل. آمين!18 و حال، پسرم، «تيموتائوس»، حكمی كه به تو میدهم اينست: برای خداوند خوب بجنگ، همانگونه كه خداوند قبلاً توسط نبوتها و پيغامها اين را در مورد تو فرموده بود.19 به ايمانی كه به مسيح داری محكم بچسب و وجدان خود را پاک نگاه دار و مطابق ندای آن عمل كن. زيرا بعضی از ندای وجدان خود سرپيچی كرده، به انجام كارهايی دست زدند كه میدانستند درست نيست. به همين علت، بعد از مدتی مخالفت با خدا، ايمان خود را به مسيح از دست دادند.20 «هيمينائوس» و«اسكندر»، دو نمونه از اين قبيل افراد میباشند. ايشان را در چنگ شيطان رها كردم تا تنبيه شوند و درس عبرت گيرند و ديگر باعث رسوايی نام مسيح نگردند.