Jan 17

Český ekumenický překlad

od Česká biblická společnost
1  Po těch slovech Ježíš pozvedl oči k nebi a řekl: „Otče, přišla má hodina. Oslav svého Syna, aby Syn oslavil tebe,2  stejně jako jsi učinil, když jsi mu dal moc nad všemi lidmi, aby vše, co jsi mu svěřil, dal jim: život věčný.3  A život věčný je v tom, když poznají tebe, jediného pravého Boha, a toho, kterého jsi poslal, Ježíše Krista.4  Já jsem tě oslavil na zemi, když jsem dokonal dílo, které jsi mi svěřil.5  A nyní ty, Otče, oslav mne svou slávou, kterou jsem měl u tebe, dříve než byl svět. 6  Zjevil jsem tvé jméno lidem, které jsi mi ze světa dal. Byli tvoji a mně jsi je dal; a tvoje slovo zachovali.7  Nyní poznali, že všecko, co jsi mi dal, je od tebe;8  neboť slova, která jsi mi svěřil, dal jsem jim a oni je přijali. Vpravdě poznali, že jsem od tebe vyšel, a uvěřili, že ty jsi mě poslal.9  Za ně prosím. Ne za svět prosím, ale za ty, které jsi mi dal, neboť jsou tvoji;10  a všecko mé je tvé, a co je tvé, je moje. V nich jsem oslaven.11  Již nejsem ve světě, ale oni jsou ve světě, a já jdu k tobě. Otče svatý, zachovej je ve svém jménu, které jsi mi dal; nechť jsou jedno jako my.12  Dokud jsem byl s nimi, zachovával jsem je v tvém jménu, které jsi mi dal; ochránil jsem je, takže žádný z nich nezahynul, kromě toho, který byl zavržen, aby se naplnilo Písmo. 13  Nyní jdu k tobě, ale toto mluvím ještě na světě, aby v sobě měli plnost mé radosti.14  Dal jsem jim tvé slovo, ale svět k nim pojal nenávist, poněvadž nejsou ze světa, jako ani já nejsem ze světa.15  Neprosím, abys je vzal ze světa, ale abys je zachoval od zlého.16  Nejsou ze světa, jako ani já nejsem ze světa.17  Posvěť je pravdou; tvoje slovo je pravda.18  Jako ty jsi mne poslal do světa, tak i já jsem je poslal do světa.19  Sám sebe za ně posvěcuji, aby i oni byli vpravdě posvěceni. 20  Neprosím však jen za ně, ale i za ty, kteří skrze jejich slovo ve mne uvěří;21  aby všichni byli jedno jako ty, Otče, ve mně a já v tobě, aby i oni byli v nás, aby tak svět uvěřil, že ty jsi mě poslal.22  Slávu, kterou jsi mi dal, dal jsem jim, aby byli jedno, jako my jsme jedno –23  já v nich a ty ve mně; aby byli uvedeni v dokonalost jednoty a svět aby poznal, že ty jsi mě poslal a zamiloval sis je tak jako mne.24  Otče, chci, aby také ti, které jsi mi dal, byli se mnou tam, kde jsem já; ať hledí na mou slávu, kterou jsi mi dal, neboť jsi mě miloval již před založením světa.25  Spravedlivý Otče, svět tě nepoznal, ale já jsem tě poznal a také oni poznali, že jsi mě poslal.26  Dal jsem jim poznat tvé jméno a ještě dám poznat, aby v nich byla láska, kterou máš ke mně, a já abych byl v nich.“ 

Jan 17

Schlachter 2000

od Genfer Bibelgesellschaft
1 Dies redete Jesus und hob seine Augen zum Himmel empor und sprach: Vater, die Stunde ist gekommen; verherrliche deinen Sohn, damit auch dein Sohn dich verherrliche (Ž 115,3; Kaz 8,6; Mt 6,9; Mk 6,41; Mk 14,41; J 12,23; Fp 2,8)2 — gleichwie du ihm Vollmacht gegeben hast über alles Fleisch, damit er allen ewiges Leben gebe, die du ihm gegeben hast. (J 3,35; J 6,39)3 Das ist aber das ewige Leben, dass sie dich, den allein wahren Gott, und den du gesandt hast, Jesus Christus, erkennen. (Jr 9,23; 1K 8,6; 1J 5,11)4 Ich habe dich verherrlicht auf Erden; ich habe das Werk vollendet, das du mir gegeben hast, damit ich es tun soll. (J 14,31; J 19,30)5 Und nun verherrliche du mich, Vater, bei dir selbst mit der Herrlichkeit, die ich bei dir hatte, ehe die Welt war. (J 1,1)6 Ich habe deinen Namen den Menschen offenbar gemacht, die du mir aus der Welt gegeben hast; sie waren dein, und du hast sie mir gegeben, und sie haben dein Wort bewahrt. (L 10,22; J 6,37; J 6,44; J 14,9; J 17,26; Žd 3,6; 1J 2,14; Zj 3,8)7 Nun erkennen sie, dass alles, was du mir gegeben hast, von dir kommt; (J 6,68)8 denn die Worte, die du mir gegeben hast, habe ich ihnen gegeben, und sie haben sie angenommen und haben wahrhaft erkannt, dass ich von dir ausgegangen bin, und glauben, dass du mich gesandt hast. (1J 4,14)9 Ich bitte für sie; nicht für die Welt bitte ich, sondern für die, welche du mir gegeben hast, weil sie dein sind. (1K 3,23; Žd 9,24; 1J 5,19)10 Und alles, was mein ist, das ist dein, und was dein ist, das ist mein; und ich bin in ihnen verherrlicht. (J 16,15; 2K 2,15; Fp 1,20)11 Und ich bin nicht mehr in der Welt; diese aber sind in der Welt, und ich komme zu dir. Heiliger Vater, bewahre sie in deinem Namen, die du mir gegeben hast, damit sie eins seien, gleichwie wir! (Ž 16,1; J 13,1; J 17,15; J 17,21; Ř 8,15; 1Te 5,23; 1P 1,17; 1J 3,1)12 Als ich bei ihnen in der Welt war, bewahrte ich sie in deinem Namen; die du mir gegeben hast, habe ich behütet, und keiner von ihnen ist verlorengegangen als nur der Sohn des Verderbens, damit die Schrift erfüllt würde. (Mt 6,9; J 18,9; Sk 1,16; 2Te 2,3)13 Nun aber komme ich zu dir und rede dies in der Welt, damit sie meine Freude völlig in sich haben. (Ž 43,4; J 15,11; Žd 12,2)14 Ich habe ihnen dein Wort gegeben, und die Welt hasst sie; denn sie sind nicht von der Welt, gleichwie auch ich nicht von der Welt bin. (J 15,19; J 17,8)15 Ich bitte nicht, dass du sie aus der Welt nimmst, sondern dass du sie bewahrst vor dem Bösen. (Ž 25,19; Mt 6,13; 1K 5,10; 2Te 3,3)16 Sie sind nicht von der Welt, gleichwie auch ich nicht von der Welt bin. (1J 2,15; 1J 5,19)17 Heilige sie in deiner Wahrheit! Dein Wort ist Wahrheit. (Ž 119,151; J 15,3; Jk 1,18; 1P 1,15)18 Gleichwie du mich in die Welt gesandt hast, so sende auch ich sie in die Welt. (Mt 10,16; J 20,21)19 Und ich heilige mich selbst für sie, damit auch sie geheiligt seien in Wahrheit. (J 17,17; Žd 10,5)20 Ich bitte aber nicht für diese allein, sondern auch für die, welche durch ihr Wort an mich glauben werden, (J 10,16; Ř 10,17)21 auf dass sie alle eins seien, gleichwie du, Vater, in mir und ich in dir; auf dass auch sie in uns eins seien, damit die Welt glaube, dass du mich gesandt hast. (Jr 32,39; J 13,35; J 14,10; J 17,8; Ef 2,17; 1J 1,3)22 Und ich habe die Herrlichkeit, die du mir gegeben hast, ihnen gegeben, auf dass sie eins seien, gleichwie wir eins sind, (J 1,16; 2K 3,18)23 ich in ihnen und du in mir, damit sie zu vollendeter Einheit gelangen, und damit die Welt erkenne, dass du mich gesandt hast und sie liebst, gleichwie du mich liebst. (J 14,20; Fp 2,2; 1J 3,1)24 Vater, ich will, dass, wo ich bin, auch die bei mir seien, die du mir gegeben hast, damit sie meine Herrlichkeit sehen, die du mir gegeben hast; denn du hast mich geliebt vor Grundlegung der Welt. (Př 8,22; J 1,14; J 12,26; J 14,3; Ef 1,20)25 Gerechter Vater, die Welt erkennt dich nicht; ich aber erkenne dich, und diese erkennen, dass du mich gesandt hast. (J 8,55; J 17,8; Ř 3,26; 1K 1,21)26 Und ich habe ihnen deinen Namen verkündet und werde ihn verkünden, damit die Liebe, mit der du mich liebst, in ihnen sei und ich in ihnen. (J 1,18; J 17,6; J 20,17; Ř 5,5; Ga 2,20; Ef 3,17)