1За първия певец. Псалом на Давид.2[1] Блажен е онзи, който наглежда беден. Господ ще го избави в злочест ден. (Пр 14:21)3Господ ще го запази и ще съхрани живота му. И ще бъде блажен на земята. Ти няма да го предадеш на волята на враговете му.4Господ ще го подкрепи на болничното му легло. Ти ще промениш болестта му в здраве.5Аз казах: „Господи, смили се над мене; изцели душата ми, защото съгреших спрямо Тебе.“6Моите врагове говорят лошо за мене: „Кога ще умре и ще изчезне името му?“7И ако някой идва да ме види, говори лъжи. Той трупа у себе си лошите неща за мене, разказва ги, щом излезе на улицата.8Всички, които ме мразят, шепнат против мене:9„Злощастна болест го е хванала. Той легна и няма вече да стане.“10Дори моят близък приятел, на когото аз се доверявах, който яде моя хляб, той се надигна против мене. (Пс 55:14; Мт 26:23; Мк 14:18; Лк 22:21; Йн 13:18)11Но Ти, Господи, бъди милостив към мене и ме изправи, и аз ще им отплатя.12Ще разбера, че си благосклонен към мене, ако моят враг не възтържествува над мене,13но ме запазиш здрав и ме поставиш пред лицето Си завинаги.14Славете Господа, Бог Израилев, за вечни времена. Амин, амин! (Пс 106:48; Дан 2:20)
Псалм 41
Schlachter 2000
от Genfer Bibelgesellschaft1Dem Vorsänger. Ein Psalm Davids.2Wohl dem, der sich des Armen annimmt; der HERR wird ihn erretten zur bösen Zeit. (Пр 14:21; Пр 14:31; Пр 19:17; Ис 58:7; Мт 5:7)3Der HERR wird ihn bewahren und am Leben erhalten, er wird glücklich gepriesen im Land; ja, du wirst ihn nicht der Gier seiner Feinde ausliefern! (Пс 27:12)4Der HERR wird ihn erquicken auf seinem Krankenlager; du machst, dass es ihm besser geht, wenn er krank ist. (4 Цар 20:5)5Ich sprach: HERR, sei mir gnädig! Heile meine Seele, denn ich habe gegen dich gesündigt! (Пс 6:3; Пс 57:2)6Meine Feinde wünschen mir Unglück: »Wann wird er sterben, dass sein Name untergeht?« (Пс 56:3; Пс 70:3)7Und wenn einer kommt, um mich zu besuchen, so redet er Lügen; sein Herz sammelt sich Bosheit, er geht hinaus und spricht davon. (Пс 7:15; Пс 12:3; Пс 109:2)8Alle, die mich hassen, flüstern miteinander über mich; sie haben mir Böses zugedacht: (Пс 109:5; Пр 16:28; Рим 1:29; 2 Кор 12:20)9»Ein Belialsspruch haftet ihm an; wenn er daliegt, steht er nicht wieder auf!« (2 Кор 6:15)10Auch mein Freund, dem ich vertraute, der mein Brot aß,[1] hat die Ferse gegen mich erhoben. (И Н 9:14; Пс 55:13; Йн 13:18)11Du aber, HERR, sei mir gnädig und richte mich auf, so will ich es ihnen vergelten. (Пс 28:4; Пс 41:5; 2 Тим 4:14)12Daran erkenne ich, dass du Gefallen an mir hast, dass mein Feind nicht über mich triumphieren darf. (Пс 18:20; Пс 147:1)13Mich aber hast du in meiner Lauterkeit erhalten und lässt mich vor deinem Angesicht stehen auf ewig. (Пс 140:14)14Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen, ja, Amen! (Неем 9:5; Пс 72:18)