1Пророчество за крайморската пустиня[1]. Както ветровете духат от юг, така дойде то от земята на ужаса. (Ис 13:1; Ис 47:1; Ер 50:1)2Страшно видение ми се откри: грабител граби, опустошител опустошава. Издигни се, Еламе! Обсаждай, Мидийо! Аз ще прекратя всички стенания.3Затова краката ми се разтрепериха, болки ме обзеха като на родилка. Замаян съм от това, което чувам, и поразен от това, което виждам.4Сърцето ми бие и тръпки ме побиват; дългоочакваната нощ се превърна в ужас за мен.5Слага се трапезата, поставя се стража; яде се, пие се. „Ставайте, князе! Слагайте щитове!“6Защото така ми каза Господ: „Иди и постави страж, който да възвестява каквото вижда.“7И той видя впрягове от чифтове коне, върволица от магарета и керван от камили. Слушаше старателно и много внимаваше.8Тогава изрева като лъв: „Господарю мой, стоя ежедневно на стража и оставах по цели нощи на мястото си.9И ето идват големи групи мъже и колона от чифтове коне.“ И той извика: „Падна, падна Вавилон и всички ръкотворни идоли на неговите божества лежат разбити на земята.“ (Ер 50:46; Отк 14:8; Отк 18:2)10Ти, мой измъчен и потъпкан народе, това, което чух от Господ Вседържител, това ви и съобщавам.11Пророчество за Дума. Вика се към мене от Сеир: „Стражнико, кой нощен час е? Стражнико, кой нощен час е?“12Стражата отговаря: „Утрото дойде и въпреки това е още нощ. Ако искате пак да питате, върнете се и питайте!“13Пророчество за Арабия. В горите на Арабия трябва да нощувате, кервани дедански! (Бит 10:7; Бит 25:3; Ер 49:8)14Посрещнете с вода жадния, жители на областта на Тема; с хляб приемете бежанците,15защото те избягаха от оръжията, от извадения меч и опънатия лък, от трудностите на войната.16Така ми рече Господ: „Още една година като на наемник и цялото величие на Кидар ще изчезне, (Ис 16:14)17а останалите лъкове в храбрите синове на Кидар ще са твърде малко, защото Господ, Бог на Израил, каза така.“ (Ер 49:28)
1Die Last über die Wüste des Meeres[1]: Wie Stürme im Negev daherbrausen, so kommt es daher aus der Wüste, aus dem schrecklichen Land! (Ис 17:12; Ер 51:1; Ер 51:12; Ер 51:42)2Ein hartes Gesicht wurde mir gezeigt: Der Räuber raubt, der Zerstörer zerstört. Zieht heran, ihr Elamiter! Belagert sie, ihr Meder! Denn alles von ihr verursachte Seufzen will ich stillen. (Ис 11:11; Ис 13:17; Ис 14:4; Ис 22:6; Ис 33:1; Ер 49:34; Дан 8:2; Ав 3:2)3Darum sind meine Lenden voll Schmerz; Wehen haben mich ergriffen, gleich den Wehen einer Gebärenden; ich krümme mich vor dem, was ich hören muss, bin erschrocken von dem, was ich sehen muss. (Ис 13:8; Ис 16:11; Ер 20:8; Ер 50:43)4Mein Herz schlägt wild; Schauder hat mich überfallen; die Dämmerung, die mir lieb ist, hat er mir in Schrecken verwandelt. (Дан 5:1)5Man deckt den Tisch, man breitet die Polster aus, man isst und trinkt — »Auf, ihr Fürsten, salbt den Schild!«[2] (2 Цар 1:21; Ер 51:39; Дан 5:1)6Denn so hat der Herr zu mir gesprochen: Geh, stelle den Späher auf; er soll berichten, was er sieht, (2 Цар 18:24; 4 Цар 9:17; Ав 2:1)7und sieht er Reiter, Pferdegespanne, Reiter auf Eseln und Reiter auf Kamelen, so beobachte er scharf, mit größter Aufmerksamkeit! (Ис 21:9)8Und er schrie [wie] ein Löwe: »Herr, ich stehe unablässig auf der Warte bei Tag und auf meinem Posten alle Nächte! (Пс 10:9; Пс 17:12; Пс 127:1; Ис 21:11)9Und sieh, da kommt ein Zug Männer, ein Pferdegespann.« Und er begann und sprach: »Gefallen, gefallen ist Babel, und alle Bilder ihrer Götter hat er zu Boden geschmettert!« (Ис 46:1; Ер 50:2; Ер 51:8; Ер 51:44; Ер 51:47)10O mein zerdroschenes [Volk], du Sohn meiner Tenne[3]! Was ich von dem HERRN der Heerscharen, dem Gott Israels, gehört habe, das verkündige ich euch! (Ис 28:22; Ис 28:28; Ер 23:28; Ер 51:33; Ез 3:17; Ам 3:7)
Weissagungen über Edom und Arabien
11Die Last über Duma: Aus Seir ruft man mir zu: Wächter, ist die Nacht bald vorbei? Wächter, ist die Nacht bald vorbei? (Бит 32:3; И Н 15:52; Ез 33:7; Ез 35:2; Ав 2:1)12Der Wächter spricht: Der Morgen ist angebrochen, und doch ist es noch Nacht! Wenn ihr fragen wollt, so fragt; kommt bald wieder! (Пс 130:6; Ис 34:9; Ез 33:11; Ез 35:14; Авд 1:10; Рим 13:12)13Die Last über Arabien: In der Wildnis von Arabien müsst ihr übernachten, ihr Karawanen der Dedaniter! (Бит 25:3; Ер 25:24; Ер 49:8)14Bringt dem Durstigen Wasser entgegen, ihr Bewohner des Landes Tema! Geht dem Flüchtling entgegen mit Brot für ihn! (1 Лет 1:30; Йов 6:19; Мт 25:34; Лк 10:36)15Denn vor den Schwertern sind sie geflohen, vor dem gezückten Schwert, vor dem gespannten Bogen und vor der Gewalt des Krieges. (Ис 10:2; Ер 51:46; Ез 22:7; Мт 11:12)16Denn so hat der Herr zu mir gesprochen: Noch ein Jahr, wie die Jahre eines Tagelöhners, so ist alle Herrlichkeit Kedars dahin; (Ис 16:14; Ис 60:7; Ер 49:28; Ез 27:21)17und von den tapferen Bogenschützen Kedars wird nur eine geringe Zahl übrig bleiben! Ja, der HERR, der Gott Israels, hat geredet. (Бит 21:20; Чис 23:19; Ис 1:20; Ис 17:6; Ис 22:25; Ам 2:15; Зах 1:6)