1Volvió David a reunir a todos los escogidos de Israel: Treinta mil.2Y se levantó David y partió de Baala de Judá con todo el pueblo que tenía consigo, para hacer subir de allí el Arca de Dios, la cual es llamada por el Nombre, el nombre de YHVH Sebaot, sobre la cual están los querubines.3Colocaron el Arca de Dios en un carro nuevo, y se la llevaron de la casa de Abinadab que estaba en la colina. Uza y Ahío, hijos de Abinadab, conducían el carro nuevo,4y lo sacaron con el Arca de Dios de la casa de Abinadab que estaba en la colina, y Ahío iba delante del Arca.5Y David y toda la casa de Israel tocaban con alegría delante de YHVH toda clase de instrumentos de madera de abeto, con arpas, salterios, panderos, flautas y címbalos.6Pero cuando llegaron a la era de Nacón, Uza alargó su mano al Arca de Dios para sostenerla, porque los bueyes tropezaban.7Y la ira de YHVH se encendió contra Uza, y Ha-’Elohim lo hirió allí por aquella temeridad, y allí cayó muerto, junto al Arca de Dios.8Y David se disgustó porque YHVH había quebrantado a Uza, por lo que llamó aquel lugar Pérez-uza, hasta hoy.9Pero aquel día David tuvo temor de YHVH, y dijo: ¿Cómo podrá venir a mí el Arca de YHVH?10Y David no quiso trasladar el Arca de YHVH consigo a la ciudad de David, sino que la hizo llevar a casa de Obed-edom geteo.11Y el Arca de YHVH estuvo en casa de Obed-edom geteo tres meses, y bendijo YHVH a Obed-edom y a toda su casa.12Y fue dado aviso al rey David, diciendo: YHVH ha bendecido la casa de Obed-edom y todo lo que tiene a causa del Arca de Dios. Entonces David fue e hizo subir con alegría el Arca de Dios de la casa de Obed-edom a la ciudad de David.13Y fue así que cuando los portadores del Arca de YHVH caminaban seis pasos, entonces él sacrificaba un buey y un carnero cebado.14Y David danzaba con toda su fuerza delante de YHVH, y David estaba ceñido con un éfod de lino.15Así David y toda la casa de Israel hicieron subir el Arca de YHVH con aclamaciones y al sonido del shofar.16Y cuando el Arca de YHVH entró en la ciudad de David, aconteció que Mical hija de Saúl miró por la ventana, y viendo al rey David saltando y danzando delante de YHVH, lo despreció en su corazón.17Llevaron, pues, el Arca de YHVH y la asentaron en su lugar en medio de la tienda que David le había levantado. Entonces David hizo elevar holocaustos y ofrendas de paz delante de YHVH.18Y cuando David acabó de hacer subir el holocausto y las ofrendas de paz, bendijo al pueblo en el nombre de YHVH Sebaot.19Y repartió a todo el pueblo, a toda la multitud de Israel, tanto a hombres como a mujeres, a cada uno una torta de pan, una torta de dátiles y una torta de pasas. Luego todo el pueblo se marchó cada uno a su casa.20Pero al regresar David para bendecir su casa, Mical hija de Saúl salió al encuentro de David y dijo: ¡Cuán honrado ha quedado hoy el rey de Israel, descubriéndose hoy a ojos de las criadas de sus siervos, como se descubre un bufón cualquiera!21Entonces David dijo a Mical: Fue delante de YHVH, quien me escogió por encima de tu padre y de toda su casa para constituirme caudillo sobre el pueblo de YHVH, sobre Israel. Por tanto danzaré delante de YHVH,22y me humillaré aún más que esta vez, y me rebajaré ante mis propios ojos, pero seré honrado delante de las criadas a las cuales te referiste.23Y Mical hija de Saúl no tuvo hijos hasta el día de su muerte.
1-2Daarna bracht David opnieuw een speciale troepenmacht van dertigduizend man op de been en trok naar Baäla in Juda om de ark van de HERE van de hemelse legers, die bij de engelen woont, naar huis terug te brengen.3-5De ark werd weggehaald uit het in de heuvels gelegen huis van Abinadab en daarna op een nieuwe wagen gezet. Twee zonen van Abinadab, Uzza en Achio, begeleidden de wagen. Achio liep voor de wagen, gevolgd door David en het volk. Zij zongen blij voor de HERE en speelden op allerlei instrumenten: citers, harpen, tamboerijnen, rinkelbellen en cimbalen.6Bij de dorsvloer van Nachon struikelden de ossen voor de wagen en Uzza stak zijn hand uit om te voorkomen dat de ark zou vallen.7Maar de HERE richtte zijn toorn tegen Uzza en doodde hem ter plekke. Levenloos lag hij naast de ark.8David was vreselijk ontsteld omdat de HERE dit had gedaan en noemde deze plaats De plaats van toorn tegen Uzza en zo heet hij vandaag de dag nog.9Met bevend ontzag voor de HERE vroeg David zich toen af hoe hij de ark ooit moest terugbrengen.10Hij besloot hem niet naar de Stad van David te brengen, maar bracht hem naar het huis van Obed-Edom, die afkomstig was uit Gat.11Daar bleef de ark drie maanden staan en de HERE zegende Obed-Edom en zijn hele gezin.12Toen David dat hoorde, bracht hij de ark naar de Stad van David en maakte er een groot feest van.13Nadat de mannen die de ark droegen, zes passen hadden gedaan, stopten zij om David de gelegenheid te geven een rund en een gemest lam te offeren.14In priesterkleding gestoken, danste David uitbundig onder het oog van de HERE voor de ark uit.15Zo brachten David en het volk Israël de ark van de HERE met veel gejubel en bazuingeschal terug naar de plaats waar hij hoorde.16Sauls dochter Michal keek uit het raam toen de stoet de stad binnenkwam. Zij zag hoe koning David voor het oog van de HERE danste en sprong, en voelde diepe minachting voor hem.17De ark werd in de tent gezet die David voor dat doel had laten opzetten. Vervolgens bracht hij brandoffers en vredeoffers aan de HERE.18Ook zegende hij het volk in de naam van de HERE van de hemelse legers.19Hij gaf iedereen een geschenk, zowel de mannen als de vrouwen, in de vorm van brood, vlees en druivenkoeken. Toen de hele plechtigheid achter de rug was en iedereen naar huis was gegaan,20ging ook David naar huis om zijn gezin te zegenen. Maar Michal kwam hem tegemoet en zei met verachting in haar stem: ‘Wat heeft de koning van Israël zich vandaag weer prachtig gedragen! Als een losbandige ging hij halfnaakt over straat en liet zich bekijken door de meisjes langs de weg!’21Maar David was het niet met haar eens. ‘Ik danste voor de HERE,’ zei hij, ‘die aan mij de voorkeur gaf boven jouw vader en zijn familie en mij aanstelde als leider van zijn volk Israël! Daarom ben ik ook niet bang mijn vreugde in de HERE te laten zien.22Ja, in de toekomst zal ik me nog meer moeten verlagen en vernederen, maar dan nog zullen de meisjes over wie je het had, net zo tegen mij opkijken!’23Om haar minachtende houding bleef Michal haar hele verdere leven kinderloos.