1. Mosebog 39

Bibelen på hverdagsdansk

fra Biblica
1 Efter at Josef var bragt til Egypten af ishmaelitterne, blev han som nævnt købt af Potifar, der var chef for egypterkongens livvagt.2 Herren velsignede Josef og hans arbejde i hans egyptiske herres hus. Alting lykkedes for ham.3 Selv Potifar indså, at Josef var under Herrens særlige velsignelse, da alting åbenbart lykkedes for ham.4 Derfor valgte Potifar hurtigt Josef som sin personlige tjener, lod ham bestyre hele sin ejendom og gav ham ansvaret for alle sine forretningsforetagender.5 Straks begyndte Herren for Josefs skyld at velsigne Potifar og alt, hvad han ejede, både hans landbrug og hans husholdning.6 Til sidst overlod Potifar hele ansvaret for sin ejendom til Josef og bekymrede sig ikke om noget som helst—udover den mad, han spiste. Josef var velbygget og så godt ud,7 og det varede ikke længe, før hans herres kone sendte ham lange blikke. En dag sagde hun: „Kom og gå i seng med mig!”8 Men Josef afviste hendes tilnærmelser. „Min herre har fuld tillid til mig og har givet mig ansvar for alt, hvad han ejer,9 og samme autoritet, som han selv har,” sagde han til hende. „Jeg har adgang til alt, hvad han har—bortset fra dig, for du er hans kone. Hvordan skulle jeg da kunne gøre noget så usselt? Det ville være en stor synd mod Gud!”10 Dag efter dag blev hun ved med at friste ham, men han nægtede at gå i seng med hende og i det hele taget at have noget med hende at gøre.11 Men en dag, da han som sædvanlig kom ind i huset for at arbejde, og der ingen andre tjenestefolk var i nærheden,12 greb hun fat i hans kjortel. „Kom og lig med mig!” beordrede hun. Men Josef rev sig løs og flygtede ud af huset, og hun stod tilbage med hans kjortel i hånden.13 Da hun så, at hun havde hans kjortel, fik hun en idé:14-15 Hun begyndte at skrige! Og tjenestefolkene kom straks løbende for at se, hvad der var på færde. „Har min mand bragt den elendige hebræer hertil for at vanære mig?” hulkede hun. „Han forsøgte at voldtage mig—men da jeg begyndte at skrige, flygtede han. Se, her er hans kjortel!”16 Hun beholdt kjortlen, og da hendes mand om aftenen kom hjem,17 fortalte hun ham samme historie. „Den hebræiske slave, som du har bragt hertil, trængte ind til mig og forsøgte at voldtage mig!18 Men jeg skreg, og han flygtede så hurtigt, at han ikke nåede at få sin kjortel med.”19 Da Potifar hørte, hvad hun fortalte, blev han rasende.20 Han arresterede Josef og kastede ham i det fængsel, hvor kongens fanger sad.21 Men også der var Herren med Josef, så han hurtigt blev ven med fængselsinspektøren.22 Inden længe fik han ansvaret for de andre fanger og for alle aktiviteterne i fængslet.23 Fængselsinspektøren havde ikke længere noget at bekymre sig om, for Josef tog sig af det hele. Herren var med Josef, og alting lykkedes for ham.

1. Mosebog 39

Новый Русский Перевод

fra Biblica
1 Иосифа привели в Египет, и египтянин Потифар, сановник фараона и начальник его стражи, купил Иосифа у измаильтян, которые его туда привели.2 Господь был с Иосифом, и он преуспевал, живя в доме у своего египетского господина.3 Его господин увидел, что Господь с Иосифом и что Он дает ему успех во всем, что он делает.4 Иосиф нашел расположение в его глазах и стал его личным слугой. Потифар поставил его над своим домом и доверил ему все свои владения.5 И с тех пор как он поставил его над своим домом и всеми владениями, Господь благословил дом египтянина ради Иосифа. Благословение Господа было на всем, что было у Потифара, – и в доме, и в поле.6 Поэтому он доверил Иосифу все, что у него было; благодаря Иосифу он мог ни о чем не заботиться, кроме того, чтобы поесть. Иосиф же был хорошо сложен и красив,7 и через некоторое время жена его господина стала заглядываться на него и сказала: – Ложись со мной!8 Но он отказался, сказав: – При мне мой господин может ни о чем не заботиться в доме; все, чем он владеет, он доверил мне.9 В этом доме я самый главный; мой господин не отказал мне ни в чем, кроме тебя, потому что ты – его жена. Как же я могу совершить такое великое зло и грех против Бога?10 И хотя она уговаривала его каждый день, он отказывался лечь с ней и даже быть с ней.11 Однажды он вошел в дом по своим делам, когда никого из домашних не было в доме.12 Она схватила его за одежду и сказала: – Ложись со мной! Но он вырвался и убежал, оставив верхнюю одежду у нее в руках.13 Увидев, что он убежал и оставил одежду у нее в руках,14 она позвала домашнюю прислугу и сказала им: – Смотрите, этого еврея привели к нам в дом, а он оскорбляет нас! Он пришел сюда и хотел лечь со мной, но я стала кричать,15 а он от моего крика оставил свою одежду и убежал.16 Она держала одежду Иосифа у себя, пока не пришел домой его хозяин.17 Она рассказала ему ту же историю: – Этот раб-еврей, которого ты к нам привел, пришел ко мне и хотел надо мной надругаться,18 но я стала кричать, и он, оставив у меня свою одежду, убежал.19 Когда его господин выслушал рассказ жены, которая сказала: «Вот как твой раб обошелся со мной», он сильно разгневался:20 он взял Иосифа и посадил его в темницу, где были заключены царские узники; и так Иосиф оказался в темнице.21 Но Господь был с ним; Он явил ему милость и даровал ему расположение в глазах главного стража.22 Главный страж поставил Иосифа над всеми узниками, и он отвечал за все дела в темнице.23 Главный страж мог не заботиться о том, что было вверено Иосифу, потому что Господь был с Иосифом и давал ему успех во всех делах.