6Обаче ние поучаваме мъдрост между съвършените, но не мъдрост от този свят, нито от властниците на този свят, които преминават; (1 Кор 1:20; 1 Кор 1:28; 1 Кор 2:1; 1 Кор 2:13; 1 Кор 3:19; 1 Кор 14:20; 2 Кор 1:12; Еф 4:13; Фил 3:15; Евр 5:14; Як 3:15)7а поучаваме Божията тайнствена премъдрост, която е била скрита, която е била предопределена от Бога преди вековете да ни докарва слава. (Рим 16:25; Рим 16:26; Еф 3:5; Еф 3:9; Кол 1:26; 2 Тим 1:9)8Никой от властниците на този свят не я е познал; защото, ако я бяха познали, не биха разпънали Господа на славата. (Мт 11:25; Лк 23:34; Йн 7:48; Йн 16:3; Д А 3:17; Д А 13:27; 2 Кор 3:14)9А според както е писано: „Каквото око не е видяло и ухо не е чуло, и на човешко сърце не е идвало, всичко това е приготвил Бог за тези, които Го обичат.“ (Ис 64:4)10А на нас Бог откри това чрез Духа; понеже Духът издирва всичко, даже и Божиите дълбочини. (Мт 13:11; Мт 16:17; Мк 4:11; Йн 14:26; Йн 16:13; 1 Йн 2:27)11Защото кой човек знае какво има в човека освен духа на човека, който е в Него? Така и никой не знае какво има у Бога, освен Божия Дух. (Пр 20:27; Пр 27:19; Ер 17:9; Рим 11:33; Рим 11:34)12А ние получихме не духа на света, а Духа, Който е от Бога, за да познаем това, което Бог е благоволил да ни подари; (Рим 8:15)13което и възвестяваме не с думи, научени от човешка мъдрост, а с думи, научени от Духа, като поясняваме духовните неща на духовните човеци. (1 Кор 1:17; 1 Кор 2:4; 2 Пет 1:16)14Но естественият човек не възприема това, което е от Божия Дух, защото за него е глупост; и не може да го разбере, понеже то се изпитва духовно. (Мт 16:23; Рим 8:5; 1 Кор 1:18; 1 Кор 1:23; Юда 1:19)15Но духовният човек изпитва всичко; а него никой не изпитва. (Пр 28:5; 1 Сол 5:21; 1 Йн 4:1)16Защото: „Кой е познал ума на Господа, зада може да Го научи?“ А ние имаме ум Христов. (Йов 15:8; Ис 40:13; Ер 23:18; Йн 15:15; Рим 11:34)
1So bin auch ich, meine Brüder, als ich zu euch kam, nicht gekommen, um euch in hervorragender Rede oder Weisheit das Zeugnis Gottes zu verkündigen. (Д А 18:1; 1 Йн 5:11)2Denn ich hatte mir vorgenommen, unter euch nichts anderes zu wissen als nur Jesus Christus, und zwar als Gekreuzigten. (Гал 6:14)3Und ich war in Schwachheit und mit viel Furcht und Zittern bei euch. (Д А 18:9; 2 Кор 10:10)4Und meine Rede und meine Verkündigung bestand nicht in überredenden Worten menschlicher Weisheit, sondern in Erweisung des Geistes und der Kraft, (Рим 15:19; 1 Кор 1:17; 2 Кор 12:12)5damit euer Glaube nicht auf Menschenweisheit beruhe, sondern auf Gottes Kraft. (Ис 40:29; 2 Кор 4:7)
Die Weisheit der Welt und die Weisheit Gottes
6Wir reden allerdings Weisheit unter den Gereiften; aber nicht die Weisheit dieser Weltzeit, auch nicht der Herrscher dieser Weltzeit, die vergehen, (1 Кор 1:20; Фил 3:15; Евр 5:14)7sondern wir reden Gottes Weisheit im Geheimnis, die verborgene, die Gott vor den Weltzeiten zu unserer Herrlichkeit vorherbestimmt hat, (Рим 16:25; Еф 3:3)8die keiner der Herrscher dieser Weltzeit erkannt hat — denn wenn sie sie erkannt hätten, so hätten sie den Herrn der Herrlichkeit nicht gekreuzigt —, (Йн 7:48; Д А 3:17; Д А 5:27; 2 Кор 3:14)9sondern, wie geschrieben steht: »Was kein Auge gesehen und kein Ohr gehört und keinem Menschen ins Herz gekommen ist, was Gott denen bereitet hat, die ihn lieben«.[1] (Ис 64:3; Рим 8:28; Як 1:12)10Uns aber hat es Gott geoffenbart durch seinen Geist; denn der Geist erforscht alles, auch die Tiefen Gottes. (Мт 13:11; Йн 14:26)11Denn wer von den Menschen kennt die [Gedanken] des Menschen als nur der Geist des Menschen, der in ihm ist? So kennt auch niemand die [Gedanken] Gottes als nur der Geist Gottes. (Йов 28:23; Пр 20:27; Ер 17:9; Рим 11:33)12Wir aber haben nicht den Geist der Welt empfangen, sondern den Geist, der aus Gott ist, sodass wir wissen können, was uns von Gott geschenkt ist; (Йн 14:16; Рим 8:15)13und davon reden wir auch, nicht in Worten, die von menschlicher Weisheit gelehrt sind, sondern in solchen, die vom Heiligen Geist gelehrt sind, indem wir Geistliches geistlich erklären. (Ис 50:4; Лк 12:12; 1 Кор 2:4)14Der natürliche Mensch aber nimmt nicht an, was vom Geist Gottes ist; denn es ist ihm eine Torheit, und er kann es nicht erkennen, weil es geistlich beurteilt werden muss. (Мт 16:23; Йн 8:43; Рим 8:5; 1 Кор 1:18; 1 Кор 1:23)15Der geistliche [Mensch] dagegen beurteilt zwar alles, er selbst jedoch wird von niemand beurteilt; (Пр 28:5; Гал 6:1; 1 Йн 2:27)16denn »wer hat den Sinn des Herrn erkannt, dass er ihn belehre?«[2] Wir aber haben den Sinn des Christus. (Йов 11:7; Ис 40:13; Ис 55:8)