Матей 17

Библия, синодално издание

от Bulgarian Bible Society
1 И след шест дни Иисус взе със Себе Си Петра, Иакова и Иоана, брат му, и възведе ги насаме на висока планина; (Мк 9:2; Лк 9:28)2 и се преобрази пред тях: и лицето Му светна като слънце, а дрехите Му станаха бели като светлина.3 И ето, явиха им се Моисей и Илия, разговарящи с Него.4 Тогава Петър отговори Иисусу и рече: Господи, добре е да бъдем тука; ако искаш, да направим тук три сенника: за Тебе един, за Моисея един, и един за Илия.5 Докле още той говореше, ето, светъл облак ги засени; и чу се из облака глас, който казваше: Този е Моят възлюбен Син, в Когото е Моето благоволение; Него слушайте. (Вт 18:15; Мт 3:17; Лк 3:22)6 И като чуха това учениците, паднаха ничком и твърде много се уплашиха.7 Но Иисус, като се приближи, допря се до тях и рече: станете и не бойте се!8 А те, като подигнаха очи, не видяха никого, освен едного Иисуса.9 И когато слизаха от планината, Иисус им заповяда и каза: никому не обаждайте за това видение, докле Син Човеческий не възкръсне от мъртвите.10 А учениците Му Го попитаха и думаха: защо пък книжниците казват, че първом Илия трябва да дойде? (Мт 11:14; Мк 9:11)11 Иисус им отговори и рече: Илия първом ще дойде и ще уреди всичко;12 но казвам ви, че Илия вече дойде и го не познаха, а сториха му, каквото си искаха; тъй и Син Човеческий ще пострада от тях.13 Тогава учениците разбраха, че Той им говори за Иоана Кръстителя.14 Когато дойдоха при народа, приближи се до Него един човек, който падна на колене пред Него (Мк 9:17; Лк 9:38)15 и рече: Господи, помилуй сина ми; по новолуние го хваща бяс, и зле страда, защото често пада в огън и често във вода;16 водих го при учениците Ти, ала те не можаха да го изцерят.17 А Иисус отговори и рече: о, роде неверен и развратен! Докога ще бъда с вас? Докога ще ви търпя? Доведете Ми го тука.18 И запрети Иисус на беса, и той излезе из момчето; и то от оня час оздравя.19 Тогава учениците пристъпиха към Иисуса насаме и Му рекоха: защо не можахме ние да го изгоним?20 А Иисус им рече: поради вашето неверие; защото, истина ви казвам, ако имате вяра колкото синапово зърно, ще речете на тая планина: премести се от тука там, и тя ще се премести; и нищо няма да бъде за вас невъзможно. (Мт 21:21; Мк 9:23; Мк 11:23; Лк 17:6)21 Тоя пък род не излиза, освен с молитва и пост. (Мк 9:29)22 А когато се намираха в Галилея, Иисус им рече: Син Човеческий ще бъде предаден в човешки ръце, (Лк 9:22; Лк 24:7)23 и ще Го убият, и на третия ден ще възкръсне. И те се нажалиха твърде много.24 А когато дойдоха в Капернаум, приближиха се до Петра ония, които събираха дидрахмите, и рекоха: вашият Учител не плаща ли дидрахма[1]?25 Той отговаря: да. И когато влезе вкъщи, Иисус го изпревари и рече: как ти се струва, Симоне? земните царе от кого взимат мито, или данък? от своите ли синове, или от чуждите?26 Петър му казва: от чуждите. Иисус му рече: и тъй, синовете са свободни;27 но, за да ги не съблазним, иди на морето, хвърли въдица, и първата риба, която се улови, вземи; и, като и разтвориш устата, ще намериш статир[2]; вземи го и дай им за Мене и за себе си.

Матей 17

Schlachter 2000

от Genfer Bibelgesellschaft
1 Und nach sechs Tagen nahm Jesus den Petrus, den Jakobus und dessen Bruder Johannes mit sich und führte sie beiseite auf einen hohen Berg. (Мт 26:37; Мк 5:37)2 Und er wurde vor ihnen verklärt, und sein Angesicht leuchtete wie die Sonne, und seine Kleider wurden weiß wie das Licht. (Дан 7:9; 2 Кор 3:18; Фил 3:21; Отк 1:16)3 Und siehe, es erschienen ihnen Mose und Elia, die redeten mit ihm.4 Da begann Petrus und sprach zu Jesus: Herr, es ist gut, dass wir hier sind! Wenn du willst, so lass uns hier drei Hütten bauen, dir eine und Mose eine und Elia eine. (Йн 17:24; Фил 1:23)5 Als er noch redete, siehe, da überschattete sie eine lichte Wolke, und siehe, eine Stimme aus der Wolke sprach: Dies ist mein geliebter Sohn, an dem ich Wohlgefallen habe; auf ihn sollt ihr hören! (Мт 3:17; Лк 10:16; Йн 3:34; Йн 10:17; Д А 1:9; Д А 1:11; Д А 3:22)6 Als die Jünger das hörten, fielen sie auf ihr Angesicht und fürchteten sich sehr. (Ез 1:28; Лк 5:8; Отк 1:17)7 Und Jesus trat herzu, rührte sie an und sprach: Steht auf und fürchtet euch nicht! (Дан 8:18)8 Als sie aber ihre Augen erhoben, sahen sie niemand als Jesus allein. (Мк 9:8; Лк 9:36)9 Und als sie den Berg hinabgingen, gebot ihnen Jesus und sprach: Sagt niemand von dem Gesicht, bis der Sohn des Menschen aus den Toten auferstanden ist! (Мт 16:20; Рим 1:4)10 Und seine Jünger fragten ihn und sprachen: Warum sagen denn die Schriftgelehrten, dass zuvor Elia kommen müsse? (Мал 3:23; Мт 11:14)11 Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Elia kommt freilich zuvor und wird alles wiederherstellen. (Мал 3:24; Лк 1:16; Д А 1:6)12 Ich sage euch aber, dass Elia schon gekommen ist; und sie haben ihn nicht anerkannt, sondern mit ihm gemacht, was sie wollten. Ebenso wird auch der Sohn des Menschen von ihnen leiden müssen. (Мт 11:14; Мт 16:21)13 Da verstanden die Jünger, dass er zu ihnen von Johannes dem Täufer redete.14 Und als sie zur Volksmenge kamen, trat ein Mensch zu ihm, fiel vor ihm auf die Knie15 und sprach: Herr, erbarme dich über meinen Sohn, denn er ist mondsüchtig und leidet schwer; er fällt nämlich oft ins Feuer und oft ins Wasser! (Мт 4:24)16 Und ich habe ihn zu deinen Jüngern gebracht, aber sie konnten ihn nicht heilen. (Мт 10:1; Лк 10:17)17 Da antwortete Jesus und sprach: O du ungläubiges und verkehrtes Geschlecht! Wie lange soll ich bei euch sein? Wie lange soll ich euch ertragen? Bringt ihn her zu mir! (Чис 14:11; Пс 95:10; Фил 2:15; Евр 11:6)18 Und Jesus befahl dem Dämon, und er fuhr von ihm aus, und der Knabe war gesund von jener Stunde an. (Лк 4:35; Д А 10:38)19 Da traten die Jünger allein zu Jesus und sprachen: Warum konnten wir ihn nicht austreiben? (Мк 9:28)20 Jesus aber sprach zu ihnen: Um eures Unglaubens willen! Denn wahrlich, ich sage euch: Wenn ihr Glauben hättet wie ein Senfkorn, so würdet ihr zu diesem Berg sprechen: Hebe dich weg von hier dorthin!, und er würde sich hinwegheben; und nichts würde euch unmöglich sein. (Мт 21:21; Мк 9:23; Лк 17:6; Йн 11:40; Евр 3:19; Як 1:6; 1 Йн 5:4)21 Aber diese Art fährt nicht aus außer durch Gebet und Fasten.22 Als sie nun ihren Weg durch Galiläa nahmen, sprach Jesus zu ihnen: Der Sohn des Menschen wird in die Hände der Menschen ausgeliefert werden, (Мт 20:18; Мт 26:2; Мт 26:45)23 und sie werden ihn töten, und am dritten Tag wird er auferweckt werden. Und sie wurden sehr betrübt. (Мт 16:21; Йн 16:5)24 Als sie aber nach Kapernaum kamen, traten die Einnehmer der Tempelsteuer zu Petrus und sprachen: Zahlt euer Meister nicht auch die zwei Drachmen? (Изх 30:12; 2 Лет 24:6)25 Er antwortete: Doch! Und als er ins Haus trat, kam ihm Jesus zuvor und sprach: Was meinst du, Simon, von wem nehmen die Könige der Erde den Zoll oder die Steuer, von ihren Söhnen oder von den Fremden? (Мт 22:17; Рим 13:7)26 Petrus sagte zu ihm: Von den Fremden. Da sprach Jesus zu ihm: So sind also die Söhne frei!27 Damit wir ihnen aber keinen Anstoß geben, geh hin an den See, wirf die Angel aus und nimm den ersten Fisch, den du herausziehst, und wenn du sein Maul öffnest, wirst du einen Stater finden; den nimm und gib ihn für mich und dich! (Мт 8:27; Рим 14:13; 1 Кор 8:13; 2 Кор 6:3; Кол 1:16)