1Přednímu z kantorů, vyučující žalm Davidův.2Když přišel Doeg Idumejský, a zvěstoval Saulovi, a pověděl mu, že David všel do domu Achimelechova.3Proč se chlubíš nešlechetností, ty mocný? Milosrdenstvíť Boha silného trvá každého dne.4Těžkosti obmýšlí jazyk tvůj, tak jako břitva nabroušená lest provodí.5Miluješ zlé více než dobré, raději lež mluvíš než spravedlnost. Sélah.6Miluješ všelijaké řeči k sehlcení, a jazyk ošemetný.7I tebeť Bůh silný zkazí na věky, pochytí tě, a vytrhne tě z stánku, a vykoření z země živých. Sélah.8Což spravedliví vidouce, budou se báti a jemu posmívati:9Aj, toť jest ten člověk, kterýž neskládal v Bohu síly své, ale doufaje ve množství bohatství svých, zmocňoval se v zlosti své. [ (Psalms 52:10) Já pak budu jako oliva zelenající se v domě Božím; neboť jsem naději složil v milosrdenství Božím na věky věků. ] [ (Psalms 52:11) Oslavovati tě budu, Pane, na věky, že jsi to učinil, a poshovím na jméno tvé, neboť jest vzácné před oblíčejem svatých tvých. ]
Die Überheblichkeit des Bösen-das Vertrauen des Frommen
1Für den Chormeister. Ein Weisheitslied Davids.2Als der Edomiter Doëg zu Saul kam und ihm meldete:
David ist in das Haus des Ahimelech gegangen. (1S 22,9)3Was rühmst du dich der Bosheit, du starker Held?
Die Güte Gottes währt den ganzen Tag.4Du Ränkeschmied, du planst Verderben;
deine Zunge gleicht einem scharfen Messer. (Ž 12,3; Ž 59,8)5Du liebst das Böse mehr als das Gute
und Lüge mehr als gerechtes Reden. [Sela] (Jr 9,4; J 3,19)6Du liebst lauter verderbliche Worte,
du tückische Zunge.7Darum wird Gott dich verderben für immer, /
dich packen und herausreißen aus deinem Zelt,
dich entwurzeln aus dem Land der Lebenden. [Sela] (Jb 18,14; Ž 27,13)8Gerechte werden es sehen und sich fürchten,
über ihn werden sie lachen: (Jb 22,19; Ž 58,11; Ž 91,8)9Seht, das ist der Mann, der nicht zu Gott seine Zuflucht nimmt; /
vielmehr auf seinen großen Reichtum vertraute,
Zuflucht nahm zu seinem verderblichen Tun. (Ž 49,7)10Ich aber bin wie ein grünender Ölbaum im Haus Gottes,
ich vertraue auf die Güte Gottes immer und ewig. (Ž 92,13)11Ich danke dir in Ewigkeit,
denn du hast es vollbracht.
Ich hoffe auf deinen Namen, denn er ist gut,
im Kreis deiner Frommen. (Ž 54,8)