Римляни 14

Верен

от Veren
1 Приемайте слабия във вярата, но не за да спорите за мнения.2 Един вярва, че може да яде всичко, а слабият във вярата яде само зеленчук.3 Който яде, да не презира този, който не яде, и който не яде, да не съди този, който яде, защото Бог го е приел.4 Кой си ти, за да съдиш чужд слуга? Пред своя собствен господар той стои или пада. Но ще стои, защото Господ е силен да го направи да стои.5 Някой уважава един ден повече от друг ден, а друг човек уважава всеки ден. Всеки да бъде напълно уверен в своя ум.6 Който пази деня, за Господа го пази, (а който не пази деня, за Господа не го пази). Който яде, за Господа яде, защото благодари на Бога, и който не яде, за Господа не яде, и благодари на Бога.7 Защото никой от нас не живее за себе си и никой не умира за себе си.8 Понеже, ако живеем, за Господа живеем и ако умираме, за Господа умираме. И така, дали живеем, или умираме, на Господа сме.9 Защото Христос затова умря и възкръсна, и оживя отново, за да владее и над мъртвите, и над живите.10 Но ти защо съдиш своя брат?[1] Или пък ти защо презираш своя брат? Понеже ние всички ще застанем пред Христовото съдилище.11 Защото е писано: „Жив съм Аз, казва Господ, пред Мен ще се преклони всяко коляно, и всеки език ще изповяда Бога.“12 И така, всеки от нас ще отговаря за себе си пред Бога.13 Затова, нека вече не се съдим един друг, а по-добре да съдим така – никой да не поставя спънка или съблазън[2] пред брат си.14 Зная и съм уверен в Господ Иисус, че нищо не е само по себе си нечисто; само за този, който счита нещо за нечисто, за него то е нечисто[3].15 Защото, ако брат ти се наскърби поради това, което ядеш, ти вече не ходиш според любовта. Не погубвай с яденето си онзи, за когото е умрял Христос.16 И така, не оставяйте да се хули вашето добро.17 Защото Божието царство не е ядене и пиене, а правда и мир, и радост в Светия Дух.18 Понеже, който така служи на Христос, е угоден на Бога и одобрен от хората.19 И така, нека търсим това, което служи за мир и за взаимно изграждане.20 Не унищожавай Божието дело заради ядене. Всичко наистина е чисто, но е зло за човека, който яде със съблазънст. 14;.21 Добре е да не ядеш месо, нито да пиеш вино, нито да направиш нещо, чрез което брат ти се спъва (или се съблазнява[4], или отслабва).22 Имаш ли вяра? Имай я за себе си пред Бога. Блажен онзи, който не осъжда себе си в това, което одобрява.23 А онзи, който се съмнява, когато яде, е осъден, защото не яде от вяра; а всичко, което не става от вяра, е грях.

Римляни 14

Schlachter 2000

от Genfer Bibelgesellschaft
1 Nehmt den Schwachen im Glauben an, ohne über Gewissensfragen zu streiten. (Рим 15:1; 1 Кор 9:22; 1 Сол 5:14; Тит 3:9)2 Einer glaubt, alles essen zu dürfen; wer aber schwach ist, der isst Gemüse. (1 Кор 10:25)3 Wer isst, verachte den nicht, der nicht isst; und wer nicht isst, richte den nicht, der isst; denn Gott hat ihn angenommen. (Кол 2:16)4 Wer bist du, dass du den Hausknecht eines anderen richtest? Er steht oder fällt seinem eigenen Herrn. Er wird aber aufrecht gehalten werden; denn Gott vermag ihn aufrecht zu halten. (Пс 113:7; 1 Кор 4:3; Як 4:12)5 Dieser hält einen Tag höher als den anderen, jener hält alle Tage gleich; jeder sei seiner Meinung gewiss! (Гал 4:10; Кол 2:16)6 Wer auf den Tag achtet, der achtet darauf für den Herrn, und wer nicht auf den Tag achtet, der achtet nicht darauf für den Herrn. Wer isst, der isst für den Herrn, denn er dankt Gott; und wer nicht isst, der enthält sich der Speise für den Herrn und dankt Gott auch. (1 Кор 10:31)7 Denn keiner von uns lebt sich selbst und keiner stirbt sich selbst. (1 Кор 6:19; 2 Кор 5:15)8 Denn leben wir, so leben wir dem Herrn, und sterben wir, so sterben wir dem Herrn; ob wir nun leben oder sterben, wir gehören dem Herrn. (Фил 1:20; 1 Сол 5:10)9 Denn dazu ist Christus auch gestorben und auferstanden und wieder lebendig geworden, dass er sowohl über Tote als auch über Lebende Herr sei. (Д А 10:42; Фил 2:8)10 Du aber, was richtest du deinen Bruder? Oder du, was verachtest du deinen Bruder? Wir werden ja alle vor dem Richterstuhl des Christus erscheinen; (Пр 14:21; Мт 7:1; 2 Кор 5:10)11 denn es steht geschrieben: »So wahr ich lebe, spricht der Herr: Mir soll sich jedes Knie beugen, und jede Zunge wird Gott bekennen«. (Ис 45:23; Фил 2:10)12 So wird also jeder von uns für sich selbst Gott Rechenschaft geben. (Мт 12:36; Гал 6:5)13 Darum lasst uns nicht mehr einander richten, sondern das richtet vielmehr, dass dem Bruder weder ein Anstoß noch ein Ärgernis in den Weg gestellt wird! (Мт 17:27; Мт 18:6; 1 Кор 8:9; 1 Кор 10:31; Як 4:11)14 Ich weiß und bin überzeugt in dem Herrn Jesus, dass nichts an und für sich unrein ist; sondern es ist nur für den unrein, der etwas für unrein hält. (Мт 15:11; Тит 1:15)15 Wenn aber dein Bruder um einer Speise willen betrübt wird, so wandelst du nicht mehr gemäß der Liebe. Verdirb mit deiner Speise nicht denjenigen, für den Christus gestorben ist! (Гал 5:13)16 So soll nun euer Bestes nicht verlästert werden. (Рим 12:17)17 Denn das Reich Gottes ist nicht Essen und Trinken, sondern Gerechtigkeit, Friede und Freude im Heiligen Geist; (Мт 6:33; 1 Кор 8:8; Гал 5:22; Еф 4:24; Евр 13:9)18 wer darin Christus dient, der ist Gott wohlgefällig und auch von den Menschen geschätzt. (2 Кор 8:21)19 So lasst uns nun nach dem streben, was zum Frieden und zur gegenseitigen Erbauung[1] dient. (Пс 34:15; Мк 9:50; 1 Кор 14:12)20 Zerstöre nicht wegen einer Speise das Werk Gottes! Es ist zwar alles rein, aber es ist demjenigen schädlich, der es mit Anstoß isst.[2] (Рим 14:13; Рим 14:15)21 Es ist gut, wenn du kein Fleisch isst und keinen Wein trinkst, noch sonst etwas tust, woran dein Bruder Anstoß oder Ärgernis nehmen oder schwach werden könnte. (1 Кор 8:13)22 Du hast Glauben? Habe ihn für dich selbst vor Gott! Glückselig, wer sich selbst nicht verurteilt in dem, was er gutheißt! (1 Йн 3:21)23 Wer aber zweifelt, der ist verurteilt, wenn er doch isst, weil es nicht aus Glauben geschieht. Alles aber, was nicht aus Glauben geschieht, ist Sünde. (Д А 24:16; 1 Кор 8:7)