от Veren1За първия певец. Псалм на Давид. Блажен онзи, който обръща внимание на сиромаха; в зъл ден ще го избави ГОСПОД.2ГОСПОД ще го пази и ще съхрани живота му; той ще бъде блажен на земята и Ти няма да го предадеш на волята на враговете му.3ГОСПОД ще го подкрепя на болничното легло; в болестта му Ти ще преобърнеш за добро цялото му състояние.4Аз казах: ГОСПОДИ, бъди милостив към мен, изцели душата ми, защото съгреших против Теб!5Враговете ми говорят зло за мен: Кога той ще умре и името му ще загине?6И ако дойде някой да ме види, говори лъжа, сърцето му събира в себе си зло, и когато излезе навън, го разказва.7Срещу мен шепнат заедно всички, които ме мразят; зло замислят против мен:8Казват: Нещо лошо го е сполетяло и както е легнал, няма вече да стане.9Дори и близкият ми приятел[1], на когото имах доверие, който ядеше хляба ми, вдигна пета срещу мен.10Но Ти, ГОСПОДИ, бъди милостив към мен и ме изправи, за да им отплатя.11По това познавам, че съм Ти угоден – понеже врагът ми не тържествува над мен.12А мен Ти поддържаш в непорочността ми и си ме утвърдил пред Своето лице до века.13Благословен да е ГОСПОД, Бог на Израил, до века! Амин и амин.
1Ein Psalm Davids, vorzusingen.2Wohl dem, der sich des Schwachen annimmt! Den wird der HERR erretten zur bösen Zeit. (Пр 14:21; Мт 5:7)3Der HERR wird ihn bewahren und beim Leben erhalten / und es ihm lassen wohlgehen auf Erden und ihn nicht preisgeben dem Willen seiner Feinde.4Der HERR wird ihn erquicken auf seinem Lager; du hilfst ihm auf von aller seiner Krankheit.5Ich sprach: HERR, sei mir gnädig! Heile mich; denn ich habe an dir gesündigt.6Meine Feinde reden Arges wider mich: »Wann wird er sterben und sein Name vergehen?«7Kommt einer, nach mir zu sehen, meint er’s doch nicht von Herzen; er sammelt Bosheit, geht hinaus und trägt’s weiter.8Alle, die mich hassen, flüstern miteinander über mich und denken sich Böses gegen mich aus:9»Unheil ist über ihn ausgegossen; wer so daliegt, steht nicht wieder auf.«10Auch mein Freund, dem ich vertraute, der mein Brot aß, tritt mich mit Füßen. (Пс 55:13; Йн 13:18; Д А 1:16)11Du aber, HERR, sei mir gnädig und hilf mir auf, so will ich ihnen vergelten.12Daran merke ich, dass du Gefallen an mir hast, dass mein Feind über mich nicht frohlocken wird.13Mich aber hältst du um meiner Frömmigkeit willen und stellst mich vor dein Angesicht ewiglich.14Gelobt sei der HERR, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen! Amen! (Пс 72:18; Пс 89:53; Пс 106:48; Пс 150:6)