1Tehdy přišel jeden z těch sedmi andělů, kteří měli sedm číší, a promluvil ke mně: „Pojď, ukážu ti odsouzení veliké nevěstky, která sedí na mnohých vodách,2se kterou smilnili králové země a obyvatelé země se opili vínem jejího smilstva.“3A odnesl mě v Duchu na poušť. Tehdy jsem uviděl ženu sedící na rudé šelmě, jež byla plná jmen rouhání a měla sedm hlav a deset rohů.4Ta žena byla oblečena purpurem a šarlatem a pokryta zlatem, drahokamy a perlami. V ruce měla zlatý kalich plný ohavností a nečistoty svého smilstva5a na čele měla napsané tajemné jméno: VELIKÝ BABYLON, MATKA NEVĚSTEK A OHAVNOSTÍ ZEMĚ.6Takto jsem viděl tu ženu opilou krví svatých a krví Ježíšových mučedníků. Když jsem ji spatřil, strnul jsem v naprostém úžasu.7„Proč se tak divíš?“ řekl mi anděl. „Já ti povím tajemství té ženy i šelmy, která ji nese, jež má sedm hlav a deset rohů.8Šelma, kterou jsi viděl, byla a není a má vystoupit z propasti a jít do záhuby. A obyvatelé země, ti, jejichž jméno není od stvoření světa zapsáno v knize života, užasnou, až uvidí tu šelmu, která byla a není, ale znovu se objeví.9Zde je zapotřebí moudré mysli: Těch sedm hlav je sedm hor, na kterých ta žena sedí. Je to také sedm králů.10Pět jich padlo, jeden je a další ještě nepřišel; a až přijde, musí zůstat na krátký čas.11Šelma, která byla a není, ta je osmý král; je z těch sedmi a jde do záhuby.12Deset rohů, které jsi viděl, je deset králů, kteří se ještě neujali kralování, ale mají přijmout moc jako králové v jednu hodinu spolu se šelmou.13Ti mají jedno mínění a svou sílu a moc dají šelmě.14Ti budou bojovat s Beránkem, a Beránek nad nimi zvítězí – neboť je Pán pánů a Král králů – a s ním i jeho povolaní, vyvolení a věrní.“15Potom mi řekl: „Vody, které jsi viděl a kde ta nevěstka sedí, jsou lidé a zástupy, národy a jazyky.16Těch deset rohů, které jsi viděl na šelmě, začne tu nevěstku nenávidět a nechá ji zpustošit a obrat donaha; budou požírat její tělo a spálí ji ohněm.17Neboť Bůh vložil do jejich srdcí, aby vykonali jeho záměr, a tak budou jednoho mínění a předají své království šelmě, dokud se nenaplní Boží slova.18Žena, kterou jsi spatřil, je to veliké město, které kraluje nad králi země.“
1Und einer von den sieben Engeln, welche die sieben Schalen hatten, kam und redete mit mir und sprach zu mir: Komm!, ich will dir das Gericht über die große Hure zeigen, die an den vielen Wassern sitzt, (Iz 1,21; Jr 3,6; Jr 51,12; Oz 1,2; Zj 15,1; Zj 15,7; Zj 17,6; Zj 17,15; Zj 18,2; Zj 21,9)2mit der die Könige der Erde Unzucht getrieben haben, und von deren Wein der Unzucht die, welche die Erde bewohnen, trunken geworden sind. (Ž 2,2; Zj 3,10; Zj 6,10; Zj 14,8; Zj 17,8; Zj 18,3)3Und er brachte mich im Geist in eine Wüste. Und ich sah eine Frau auf einem scharlachroten Tier sitzen, das voll Namen der Lästerung war und sieben Köpfe und zehn Hörner hatte. (Iz 21,1; Zj 13,1; Zj 17,7)4Und die Frau war gekleidet in Purpur und Scharlach und übergoldet mit Gold und Edelsteinen und Perlen; und sie hatte einen goldenen Becher in ihrer Hand, voll von Gräueln und der Unreinheit ihrer Unzucht, (Jr 25,15; Jr 51,7; Oz 2,10; Oz 2,15; Zj 17,2)5und auf ihrer Stirn war ein Name geschrieben: Geheimnis[1], Babylon[2], die Große, die Mutter der Huren und der Gräuel der Erde[3]. (Gn 10,10; Gn 11,1; Iz 23,1; Iz 24,1; Jr 3,6; Jr 50,8; Jr 50,45; Ez 16,1; Ez 23,1; Ez 26,1; 2Te 2,7)6Und ich sah die Frau berauscht vom Blut der Heiligen und vom Blut der Zeugen Jesu; und ich verwunderte mich sehr, als ich sie sah. (Zj 3,20; Zj 13,15; Zj 16,6; Zj 18,24)7Und der Engel sprach zu mir: Warum verwunderst du dich? Ich will dir das Geheimnis der Frau sagen und des Tieres, das sie trägt, das die sieben Köpfe und die zehn Hörner hat. (Zj 17,1; Zj 17,8)8Das Tier, das du gesehen hast, war und ist nicht mehr, und es wird aus dem Abgrund heraufkommen und ins Verderben laufen; und die auf der Erde wohnen, deren Namen nicht geschrieben stehen im Buch des Lebens von Grundlegung der Welt an, werden sich verwundern, wenn sie das Tier sehen, das war und nicht ist und doch ist. (Zj 11,7; Zj 13,1; Zj 13,2; Zj 13,8; Zj 13,12; Zj 19,20; Zj 20,15)9Hier ist der Verstand [nötig], der Weisheit hat! Die sieben Köpfe sind sieben Berge, auf denen die Frau sitzt. (Jr 51,25; Abk 3,6; 1K 2,6; Ko 2,3; Zj 13,18)10Und [es] sind sieben Könige: Fünf sind gefallen, und der eine ist da — der andere ist noch nicht gekommen; und wenn er kommt, muss er für eine kurze Zeit bleiben.11Und das Tier, das war und nicht ist, ist auch selbst der achte, und es ist einer von den sieben, und es läuft ins Verderben. (Zj 17,8)12Und die zehn Hörner, die du gesehen hast, sind zehn Könige, die noch kein Reich empfangen haben; aber sie erlangen Macht wie Könige für eine Stunde zusammen mit dem Tier. (Da 7,24; Zj 13,1)13Diese haben einen einmütigen Sinn, und sie übergeben ihre Macht und Herrschaft dem Tier. (Zj 17,17)14Diese werden mit dem Lamm Krieg führen, und das Lamm wird sie besiegen — denn es ist der Herr der Herren und der König der Könige —, und mit ihm sind die Berufenen, Auserwählten und Gläubigen. (Dt 10,17; Ž 110,1; 2Te 1,10; 1Tm 6,15; 1P 1,1; Zj 2,10; Zj 2,26; Zj 19,14; Zj 19,16; Zj 19,19)15Und er sprach zu mir: Die Wasser, die du gesehen hast, wo die Hure sitzt, sind Völker und Scharen und Nationen und Sprachen. (Zj 17,1)16Und die zehn Hörner, die du auf dem Tier gesehen hast, diese werden die Hure hassen und sie verwüsten und entblößen, und sie werden ihr Fleisch verzehren und sie mit Feuer verbrennen. (Lv 21,9; Jr 50,41; Ez 16,36; Zj 17,12)17Denn Gott hat ihnen ins Herz gegeben, seine Absicht auszuführen und in einer Absicht zu handeln und ihr Reich dem Tier zu geben, bis die Worte Gottes erfüllt sind. (Iz 46,10; Sk 4,26; Zj 10,7)18Und die Frau, die du gesehen hast, ist die große Stadt, die Herrschaft ausübt über die Könige der Erde. (Zj 18,9)