Römer 15 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 My zaś, mocni, powinniśmy nosić słabości niemocnych, a nie dogadzać sobie samym. 2 Każdy z nas niech bliźniemu sprawia przyjemność – dla dobra, ku zbudowaniu. 3 Gdyż i Chrystus nie sobie samemu dogadzał, ale jak napisano: Zniewagi znieważających Ciebie spadły na Mnie. 4 Cokolwiek bowiem uprzednio napisano, napisano dla naszego pouczenia, abyśmy przez wytrwałość i przez pociechę [płynącą z] Pism mieli nadzieję. 5 A Bóg wytrwałości i pociechy niech wam sprawi, abyście byli jednej myśli względem siebie nawzajem wzorem Chrystusa Jezusa, 6 abyście jednomyślnie, jednymi ustami chwalili Boga i Ojca naszego Pana, Jezusa Chrystusa. 7 Dlatego przygarniajcie jedni drugich, jak i Chrystus przygarnął was dla chwały Boga. 8 Mówię bowiem, że Chrystus stał się sługą obrzezania ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice [dane] ojcom 9 i aby narody ze względu na miłosierdzie oddały chwałę Bogu, jak napisano: Dlatego będę Cię wyznawał wśród narodów i śpiewał Twojemu imieniu. 10 I znowu mówi: Cieszcie się, narody, wraz z Jego ludem.* 11 I znów: Uwielbiajcie Pana, wszystkie narody, i niech Go wysławiają wszystkie ludy!* 12 I znów Izajasz mówi: Nastanie korzeń Jessaja, który też został ustanowiony, by rządzić narodami; w Nim narody będą pokładać nadzieję. 13 A Bóg nadziei niech was wypełni wszelką radością i pokojem, gdy [trwacie] w wierze, po to, byście obfitowali w nadziei, w mocy Ducha Świętego. 14 Ja sam zaś, moi bracia, jestem przekonany co do was, że i wy pełni jesteście dobroci, napełnieni wszelkim poznaniem, zdolni też jedni drugich pouczać. 15 Odważniej zaś napisałem wam tu i ówdzie, jako ten, który wam przypomina, [a to] ze względu na łaskę daną mi przez Boga, 16 abym był dla narodów sługą* Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę [zwiastowania] ewangelii Bożej, aby narody stały się przyjemną ofiarą, uświęconą w Duchu Świętym.* 17 Mam zatem chlubę w Chrystusie Jezusie w tym, co odnosi się do Boga. 18 Nie odważę się bowiem czegokolwiek powiedzieć o tym, czego Chrystus nie dokonał przeze mnie dla posłuszeństwa pogan, czy to słowem, czy czynem, 19 w mocy znaków i cudów, w mocy Ducha Bożego, tak że od Jerozolimy i okolic* aż po Illirię* dopełniłem [dzieła zwiastowania] ewangelii Chrystusa.* 20 W ten to sposób stawiam sobie za punkt honoru* głosić ewangelię nie tam, gdzie już wspominano imię Chrystusa, abym nie budował na cudzym fundamencie, 21 lecz jak napisano: Zobaczą [Go] ci, którym o Nim nie głoszono, a ci, którzy nie usłyszeli, zrozumieją.

Apostoł o swoich zamiarach

22 Dlatego też wielokrotnie miałem przeszkody w przyjściu do was;* 23 teraz jednak, nie mając już miejsca w tych stronach, a [jednocześnie] od wielu lat żywiąc pragnienie przyjścia do was, 24 mam nadzieję, że po drodze, gdy będę szedł do Hiszpanii, odwiedzę was i że przez was zostanę tam wysłany,* gdy się przedtem wami po trosze nacieszę. 25 Teraz zaś idę do Jerozolimy, aby usłużyć świętym. 26 Macedonia bowiem i Achaja uznały za słuszne zebrać pewną składkę na ubogich spośród świętych* w Jerozolimie. 27 Uznały za słuszne natomiast, bo też są ich dłużnikami, bo skoro narody dostąpiły udziału w ich [dobrach] duchowych, dłużni są usłużyć im w cielesnych. 28 Po załatwieniu tego i po przypieczętowaniu im tego owocu, wybiorę się przez wasze [strony] do Hiszpanii. 29 A wiem, że idąc do was, przyjdę w pełni Chrystusowego błogosławieństwa.* 30 Proszę was zaś, bracia, przez [wzgląd na] naszego Pana, Jezusa Chrystusa, oraz przez [wzgląd na] miłość Ducha, abyście dołączyli i wraz ze mną walczyli w modlitwach* o mnie do Boga, 31 abym został uratowany od nieposłusznych [wierze]* w Judei i aby moja posługa na rzecz Jerozolimy została dobrze przyjęta przez świętych, 32 tak bym z radością, za wolą Bożą, przyszedł do was i mógł się razem z wami odświeżyć.* 33 A Bóg pokoju niech będzie z wami wszystkimi. Amen.