Römer 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1 Pytam zatem: Czy Bóg odtrącił swój lud? W żadnym razie. Przecież i ja jestem Izraelitą, z nasienia Abrahama, z plemienia Beniamina. 2 Bóg nie odtrącił swojego ludu, który już uprzednio poznał. Albo czy nie wiecie, co Pismo mówi, przez Eliasza, jak skarży się Bogu na Izraela: 3 Panie, Twoich proroków pozabijali, Twoje ołtarze poburzyli, zostałem tylko ja sam – i mojej duszy szukają. 4 Co mu jednak mówi wyrocznia?* Zostawiłem sobie siedem tysięcy mężczyzn, którzy nie zgięli kolana przed Baalem. 5 Tak i w teraźniejszym czasie pozostaje reszta zgodnie z wyborem łaski. 6 Jeśli zaś z łaski, to już nie z uczynków, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską. 7 Cóż więc? Czego szuka Izrael, tego nie znalazł, jednak wybrani znaleźli; pozostali natomiast zostali dotknięci zatwardziałością,* 8 jak napisano: Dał im Bóg ducha odrętwienia, oczy, by nie widzieli, i uszy, by nie słyszeli – aż do dnia dzisiejszego. 9 A Dawid mówi: Niech ich stół stanie się im sidłem i pułapką, potrzaskiem* i ich odpłatą,* 10 niech ich oczy zostaną dotknięte zaćmieniem, aby nie widzieli, a ich grzbiet zegnij na zawsze.* 11 Pytam zatem: Czy potknęli się, aby upaść? W żadnym razie. W ich upadku jest zbawienie dla narodów, aby w nich wzbudzić zazdrość. 12 Jeśli zaś ich upadek [stał się] bogactwem świata, a ich porażka bogactwem narodów, to o ile bardziej ich pełnia? 13 Wam natomiast, z narodów, mówię: Na ile ja jestem apostołem narodów, doceniam moją posługę. 14 Może jakoś wzbudzę zazdrość u moich według ciała i zbawię niektórych z nich. 15 Bo jeśli ich odrzucenie* jest pojednaniem* świata, to czym przyjęcie, jeśli nie ożyciem z martwych? 16 Jeśli zaś zaczyn jest święty, to i ciasto; a jeśli korzeń jest święty, to i gałęzie.* 17 Jeśli zaś niektóre z gałęzi zostały odłamane, a ty, będąc dziką oliwką, zostałeś między [pozostałe] wszczepiony i stałeś się uczestnikiem korzenia oraz tłuszczu drzewa oliwnego, 18 to nie wynoś się nad gałęzie; a jeśli się wynosisz – nie ty dźwigasz korzeń, ale korzeń ciebie. 19 Powiesz jednak: Odłamane zostały gałęzie, abym ja mógł być wszczepiony. 20 Słusznie! Zostały odłamane z powodu niewiary, ty zaś stoisz dzięki wierze. Nie myśl wyniośle, ale się bój. 21 Jeśli bowiem Bóg nie oszczędził gałęzi naturalnych,* może nie oszczędzić i ciebie. 22 Zauważ więc dobrotliwość i surowość Boga, surowość dla tych, którzy upadli, a jednocześnie dobrotliwość Boga względem ciebie, jeśli pozostaniesz w tej dobrotliwości, w przeciwnym bowiem razie i ty będziesz odcięty. 23 Oni natomiast, jeśli nie będą trwali w niewierze, zostaną wszczepieni, gdyż Bóg ma moc wszczepić ich ponownie. 24 Bo jeśli ty, z natury przynależny do dzikiej oliwki, zostałeś odcięty i wbrew naturze wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, to tym bardziej ci z natury zostaną wszczepieni w swoją własną oliwkę. 25 Nie chcę bowiem, bracia, abyście byli nieświadomi tej tajemnicy* – abyście nie byli zbyt wyniośle myślący o sobie – że zatwardziałość* przyszła na część Izraela, dopóki nie wejdzie pełnia narodów* – 26 i w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael,* jak napisano: Przyjdzie z Syjonu Wybawca, odwróci bezbożności od Jakuba.* 27 I takie to będzie moje przymierze z nimi, kiedy usunę ich grzechy.* 28 Co do ewangelii zatem są oni – ze względu na was – nieprzyjaciółmi, co do wybrania natomiast, są ukochani, ze względu na ojców. 29 Nieodwołalne są bowiem dary łaski i powołanie ze strony Boga.* 30 Bo jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, a teraz – z powodu ich nieposłuszeństwa – dostąpiliście miłosierdzia, 31 tak oni teraz są nieposłuszni – gdy wy dostępujecie miłosierdzia – aby też z kolei oni mogli dostąpić miłosierdzia. 32 Bóg bowiem wydał wszystkich na nieposłuszeństwo, aby móc się nad wszystkimi zmiłować. 33 O, głębio bogactwa, mądrości i poznania Boga! Jak niepojęte są Jego wyroki i niewyśledzone Jego drogi!* 34 Bo kto poznał zamysł Pana? Lub kto stał się Jego doradcą? 35 Lub kto pierwszy dał Jemu, tak by miało mu być odpłacone? 36 Gdyż z Niego i przez Niego,* i dla Niego [jest] wszystko; Jemu chwała na wieki. Amen.