Sprüche 13 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Sprüche 13 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Korzyści działania z rozmysłem

1 Mądry syn? [Trwa przy] pouczeniach* ojca.* A szyderca?* Nie posłuchał* upomnienia! 2 Z owocu swoich ust* człowiek spożywa dobro, a [w] duszy* zdradliwych – gwałt. 3 Kto strzeże swoich ust, pilnuje swojej duszy,* kto rozwiera swe wargi,* temu biada!* 4 Leniwy? Jego dusza* [wiele] sobie życzy, lecz nic nie posiada. A dusza* pracowitych? [Ta] będzie nasycona.* 5 Sprawiedliwy nienawidzi fałszu mowy,* lecz bezbożny roznosi smród* i przynosi wstyd. 6 Sprawiedliwość strzeże postępującego nienagannie, lecz niegodziwość rujnuje grzesznika.* 7 Jeden udaje bogatego, choć nic nie ma, inny udaje biednego, choć ma wiele bogactw. 8 Bogactwo bywa okupem za życie człowieka. A ubogi? [Ten jeszcze] nie usłyszał pogróżki.* 9 Światło sprawiedliwych radosne,* lecz lampa bezbożnych gaśnie.* 10 Pycha powoduje tylko* spór, lecz u tych, którzy korzystają z rady, jest mądrość. 11 Bogactwo z marności* maleje; lecz kto je gromadzi ręką, temu się powiększa.* 12 Przewlekłe oczekiwanie dotyka serce chorobą, pragnienie* spełnione jest drzewem życia. 13 Kto gardzi Słowem,* od tego biorą rękojmię,* lecz kto szanuje przykazanie, temu to wynagrodzą.* 14 Nauka mędrca jest źródłem życia* – dla uniknięcia sideł śmierci.* 15 Zdrowy rozsądek* zapewnia przychylność, a droga zdradliwych – ciągłą dolegliwość.* 16 Roztropny robi wszystko [kierując się] poznaniem, a głupiec – rozpowszechnia głupotę.* 17 Bezbożny poseł wpada* w nieszczęście, ale wierny posłaniec jest lekarstwem. 18 Ubóstwo i hańba porzucającemu karność, lecz kto zważa na karcenie,* będzie szanowany. 19 Pragnienie spełnione jest słodyczą dla duszy, lecz odwracanie się od zła jest ohydą dla głupców.* 20 Kto przestaje z mędrcami, mądrzeje, lecz kto się brata z głupcami – niszczeje.* 21 Grzeszników ściga nieszczęście, sprawiedliwych – nagradza dobro.* 22 Człowiek dobry przekazuje dziedzictwo synom synów, lecz majątek grzeszącego zachowany jest dla sprawiedliwego. 23 Obsiany ugór biednych to obfitość żywności, ale i ją rozbiorą, gdy zabraknie prawa.* 24 Kto żałuje rózgi, nienawidzi swego syna,* ale kto go kocha, zwraca się ku karności. 25 Sprawiedliwy je, aż nasyci swoją duszę,* ale brzuch bezbożnych odczuwa niedostatek.*