Sprüche 13 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Korzyści działania z rozmysłem
1Mądry syn? [Trwa przy] pouczeniach* ojca.* A szyderca?* Nie posłuchał* upomnienia!2Z owocu swoich ust* człowiek spożywa dobro, a [w] duszy* zdradliwych – gwałt.3Kto strzeże swoich ust, pilnuje swojej duszy,* kto rozwiera swe wargi,* temu biada!*4Leniwy? Jego dusza* [wiele] sobie życzy, lecz nic nie posiada. A dusza* pracowitych? [Ta] będzie nasycona.*5Sprawiedliwy nienawidzi fałszu mowy,* lecz bezbożny roznosi smród* i przynosi wstyd.6Sprawiedliwość strzeże postępującego nienagannie, lecz niegodziwość rujnuje grzesznika.*7Jeden udaje bogatego, choć nic nie ma, inny udaje biednego, choć ma wiele bogactw.8Bogactwo bywa okupem za życie człowieka. A ubogi? [Ten jeszcze] nie usłyszał pogróżki.*9Światło sprawiedliwych radosne,* lecz lampa bezbożnych gaśnie.*10Pycha powoduje tylko* spór, lecz u tych, którzy korzystają z rady, jest mądrość.11Bogactwo z marności* maleje; lecz kto je gromadzi ręką, temu się powiększa.*12Przewlekłe oczekiwanie dotyka serce chorobą, pragnienie* spełnione jest drzewem życia.13Kto gardzi Słowem,* od tego biorą rękojmię,* lecz kto szanuje przykazanie, temu to wynagrodzą.*14Nauka mędrca jest źródłem życia* – dla uniknięcia sideł śmierci.*15Zdrowy rozsądek* zapewnia przychylność, a droga zdradliwych – ciągłą dolegliwość.*16Roztropny robi wszystko [kierując się] poznaniem, a głupiec – rozpowszechnia głupotę.*17Bezbożny poseł wpada* w nieszczęście, ale wierny posłaniec jest lekarstwem.18Ubóstwo i hańba porzucającemu karność, lecz kto zważa na karcenie,* będzie szanowany.19Pragnienie spełnione jest słodyczą dla duszy, lecz odwracanie się od zła jest ohydą dla głupców.*20Kto przestaje z mędrcami, mądrzeje, lecz kto się brata z głupcami – niszczeje.*21Grzeszników ściga nieszczęście, sprawiedliwych – nagradza dobro.*22Człowiek dobry przekazuje dziedzictwo synom synów, lecz majątek grzeszącego zachowany jest dla sprawiedliwego.23Obsiany ugór biednych to obfitość żywności, ale i ją rozbiorą, gdy zabraknie prawa.*24Kto żałuje rózgi, nienawidzi swego syna,* ale kto go kocha, zwraca się ku karności.25Sprawiedliwy je, aż nasyci swoją duszę,* ale brzuch bezbożnych odczuwa niedostatek.*
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.