Josua 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pokonanie Jabina

1 A gdy Jabin,* król Chasoru, usłyszał [o tym], posłał [wiadomość] do Jobaba, króla Madonu, i do króla Szimronu, i do króla Akszafu,* 2 i do królów, którzy [panowali] na północy, na pogórzu i w Araba,* na południe od* Kineret* i na nizinie,* i na wzgórzach Dor* na zachodzie, 3 do Kananejczyków na wschodzie i na zachodzie, i do Amorytów i Chetytów, i Peryzytów, i Jebuzytów na pogórzu, i do Chiwitów pod Hermonem w ziemi Mispa – 4 i wyruszyli oni, a z nimi całe ich wojsko,* lud liczny jak piasek, który jest na brzegu morskim z powodu swojej liczby, [wyruszyło] koni i rydwanów bardzo wiele. 5 Wszyscy ci królowie połączyli się zatem, przybyli i razem rozbili się obozem nad wodami Merom,* aby walczyć przeciw Izraelowi. 6 A JHWH powiedział do Jozuego: Nie bój się ich, bo jutro o tym czasie Ja wydam ich wszystkich* Izraelowi [jako] przebitych [mieczem]. Ich konie okulawisz,* a ich rydwany spalisz w ogniu. 7 Gdy więc Jozue, a z nim cały zbrojny lud, naszli ich nagle nad wodami Merom i napadli na nich, 8 JHWH wydał ich w rękę Izraela i pobili ich, i ścigali [ich] aż po Sydon Wielki i aż po Misrefot-Maim,* i aż po dolinę Mispe na wschodzie – pobili ich tak, że nie pozostał im nikt, kto by ocalał. 9 Jozue zaś uczynił im tak, jak powiedział mu JHWH, [to jest] okulawił ich konie, a ich rydwany spalił w ogniu. 10 Powrócił też Jozue w tym czasie i zdobył Chasor, a jego króla zabił mieczem, Chasor bowiem było przedtem pierwszym [wśród] wszystkich tych królestw. 11 Pobili więc ostrzem miecza wszelką duszę, która w nim była, jako obłożoną klątwą; [Jozue] nie pozostawił żadnego tchnienia, a Chasor spalił w ogniu.* 12 Jozue zdobył też wszystkie miasta tych królów, [pojmał] królów tych [miast] i pobił ich ostrzem miecza – potraktował ich jak obłożonych klątwą, jak przykazał Mojżesz, sługa JHWH. 13 Izrael nie spalił tylko żadnego z miast położonych na wzgórzach – oprócz Chasoru, które Jozue spalił jako jedyne. 14 A cały łup z tych miast oraz bydło* synowie Izraela zagarnęli dla siebie; tylko wszystkich ludzi pobili ostrzem miecza aż do wytępienia – nie pozostawili żadnego tchnienia. 15 Jak JHWH przykazał swojemu słudze Mojżeszowi, a Mojżesz przykazał Jozuemu, tak też Jozue postąpił; nie pominął żadnej rzeczy z tego wszystkiego, co JHWH przykazał Mojżeszowi.*

Podsumowanie zdobyczy podboju

16 Tak wziął Jozue całą tę ziemię: pogórze i cały Negeb,* i całą ziemię Goszen, i nizinę,* i Arabę,* i pogórze Izraela i jego niziny, 17 od góry Chalak, wznoszącej się przy Seir, aż po Baal-Gad w Dolinie Libanu pod górami Hermonu – a wszystkich ich królów pojmał i kazał zabić, i uśmiercił ich. 18 Wojna Jozuego ze wszystkimi tymi królami trwała wiele dni.* 19 Nie było miasta, które zawarłoby pokój z synami* Izraela, oprócz Chiwitów, mieszkających w Gibeonie* – wszystkie [inne] zostały zdobyte w walce. 20 Bo od JHWH to wyszło, aby zatwardzić* ich serce, tak by prowadzili oni wojnę z Izraelem, po to, by obłożyć ich klątwą, by nie było dla nich litości, lecz aby ich wytępić, jak JHWH przykazał Mojżeszowi. 21 W tym czasie Jozue wkroczył i wyciął Anakitów z pogórza, z Hebronu, z Debiru, z Anabu, z całego pogórza Judei, z całego pogórza Izraela. Jozue obłożył ich klątwą razem z ich miastami. 22 Anakici nie utrzymali się w ziemi Izraela. Ostali się tylko w Gazie, w Gat i w Aszdodzie. 23 W ten sposób Jozue zajął całą ziemię, zgodnie ze wszystkim, co JHWH polecił Mojżeszowi. Jozue oddał ją Izraelowi w posiadanie zgodnie z przydziałami dla ich plemion – i ziemia doznała wytchnienia od wojny.