Johannes 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Wesele w Kanie Galilejskiej
1Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej;* była tam też matka Jezusa.2Na wesele zaproszony był też Jezus i Jego uczniowie.3A gdy zabrakło wina,* matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina.4Jezus zaś odpowiedział jej: Co Mnie i tobie,* kobieto?* Jeszcze nie nadeszła moja godzina.*5Wtedy Jego matka powiedziała posługującym: Zróbcie, cokolwiek wam powie!6A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według [reguł] czystości Żydów, każda mieszcząca dwie lub trzy miary [wody].*7Jezus powiedział im: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi.8Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście! I oni zanieśli.9Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd jest, choć wiedzieli posługujący, którzy zaczerpnęli wody – starosta zawołał pana młodego10i mówi mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż dotąd.11Taki [to] Jezus uczynił początek znaków,* w Kanie Galilejskiej, i ukazał swoją chwałę – i Jego uczniowie uwierzyli w Niego.12Potem zszedł do Kafarnaum* – On sam i Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie, i pozostali tam kilka dni.
Jezus i lekcja o świątyni
13Zbliżała się zaś Pascha* żydowska i Jezus udał się* do Jerozolimy.14W świątyni zastał sprzedających bydło, owce i gołębie, a także siedzących bankierów.*15Wtedy zrobił bicz ze sznurków,* wszystkich wypędził ze świątyni – w tym owce i bydło – wymieniającym pieniądze rozsypał monety i poprzewracał stoły,16a sprzedającym gołębie powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targu!17[Wówczas] Jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Żarliwość o Twój dom mnie pożera.*18Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem uzasadnisz* nam, że [wolno Ci] to czynić?19Jezus odpowiedział im: Zburzcie ten przybytek, a w trzy dni wzniosę go.20Żydzi powiedzieli więc: Czterdzieści sześć lat* budowano ten przybytek, a Ty w trzy dni go wzniesiesz?21To jednak mówił o przybytku swojego ciała.22Gdy zatem został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że to mówił – i uwierzyli Pismu oraz Słowu,* które Jezus wypowiedział.
Jezus wobec ludzkich tajemnic
23A gdy przebywał w Jerozolimie w [czasie] Paschy, w święto, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił.24Jednak sam Jezus nie ufał* im dlatego, że znał wszystkich,25oraz dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem rozpoznawał, co było w człowieku.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.