Johannes 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Johannes 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wesele w Kanie Galilejskiej

1 Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej;* była tam też matka Jezusa. 2 Na wesele zaproszony był też Jezus i Jego uczniowie. 3 A gdy zabrakło wina,* matka Jezusa powiedziała do Niego: Nie mają wina. 4 Jezus zaś odpowiedział jej: Co Mnie i tobie,* kobieto?* Jeszcze nie nadeszła moja godzina.* 5 Wtedy Jego matka powiedziała posługującym: Zróbcie, cokolwiek wam powie! 6 A było tam sześć kamiennych stągwi, ustawionych według [reguł] czystości Żydów, każda mieszcząca dwie lub trzy miary [wody].* 7 Jezus powiedział im: Napełnijcie stągwie wodą! I napełnili je aż po brzegi. 8 Wówczas powiedział: Teraz zaczerpnijcie i zanieście staroście! I oni zanieśli. 9 Gdy starosta spróbował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd jest, choć wiedzieli posługujący, którzy zaczerpnęli wody – starosta zawołał pana młodego 10 i mówi mu: Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy sobie podpiją – gorsze; ty zaś dobre wino zachowałeś aż dotąd. 11 Taki [to] Jezus uczynił początek znaków,* w Kanie Galilejskiej, i ukazał swoją chwałę – i Jego uczniowie uwierzyli w Niego. 12 Potem zszedł do Kafarnaum* – On sam i Jego matka, Jego bracia i Jego uczniowie, i pozostali tam kilka dni.

Jezus i lekcja o świątyni

13 Zbliżała się zaś Pascha* żydowska i Jezus udał się* do Jerozolimy. 14 W świątyni zastał sprzedających bydło, owce i gołębie, a także siedzących bankierów.* 15 Wtedy zrobił bicz ze sznurków,* wszystkich wypędził ze świątyni – w tym owce i bydło – wymieniającym pieniądze rozsypał monety i poprzewracał stoły, 16 a sprzedającym gołębie powiedział: Zabierzcie je stąd, nie czyńcie domu mego Ojca domem targu! 17 [Wówczas] Jego uczniowie przypomnieli sobie, że jest napisane: Żarliwość o Twój dom mnie pożera.* 18 Wtedy Żydzi zwrócili się do Niego: Jakim znakiem uzasadnisz* nam, że [wolno Ci] to czynić? 19 Jezus odpowiedział im: Zburzcie ten przybytek, a w trzy dni wzniosę go. 20 Żydzi powiedzieli więc: Czterdzieści sześć lat* budowano ten przybytek, a Ty w trzy dni go wzniesiesz? 21 To jednak mówił o przybytku swojego ciała. 22 Gdy zatem został wzbudzony z martwych, Jego uczniowie przypomnieli sobie, że to mówił – i uwierzyli Pismu oraz Słowu,* które Jezus wypowiedział.

Jezus wobec ludzkich tajemnic

23 A gdy przebywał w Jerozolimie w [czasie] Paschy, w święto, wielu uwierzyło w Jego imię, widząc znaki, które czynił. 24 Jednak sam Jezus nie ufał* im dlatego, że znał wszystkich, 25 oraz dlatego, że nie miał potrzeby, aby ktoś świadczył o człowieku; sam bowiem rozpoznawał, co było w człowieku.