Johannes 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Jezus pełnym objawieniem Boga

1 Na początku było Słowo i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.* 2 Ono było na początku u Boga. 3 Wszystko dzięki Niemu się stało i bez Niego nie stało się nic, co się stało.* 4 W Nim było życie, a życie było światłem ludzi. 5 Światło zaś świeci w ciemności i ciemność nim nie zawładnęła.* 6 Pojawił się człowiek posłany od Boga; na imię było mu Jan. 7 Ten przyszedł na świadectwo, aby zaświadczyć o świetle, aby przez niego wszyscy uwierzyli. 8 Nie był on światłem, ale aby [mógł] zaświadczyć o świetle. 9 Było światło prawdziwe, które oświeca każdego człowieka przychodzącego na świat. 10 Na świecie był i świat dzięki Niemu powstał – i świat Go nie rozpoznał. 11 Przyszedł do swego – i Jego właśni Go nie przyjęli. 12 Lecz tym wszystkim, którzy Go przyjęli, dał prawo* stać się dziećmi Boga – tym, którzy wierzą w Jego imię, 13 którzy zostali zrodzeni nie z krwi ani z woli ciała, ani z woli mężczyzny, ale z Boga. 14 A Słowo stało się ciałem* i zamieszkało wśród nas, i oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę jako Jednorodzonego [pochodzącego] od Ojca – pełne łaski i prawdy. 15 Jan świadczy o Nim i ogłasza, mówiąc: On był tym, o którym powiedziałem: Ten, który idzie za mną, był przede mną, ponieważ był pierwszy niż ja,* 16 ponieważ to z Jego pełni my wszyscy wzięliśmy – łaskę zamiast łaskawości.* 17 O ile bowiem Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda nastały dzięki Jezusowi Chrystusowi. 18 Boga nikt nigdy nie widział; Jednorodzony* Bóg,* który jest w łonie Ojca, On [Go] objawił.*

Jan Chrzciciel o sobie i o Jezusie

19 A takie jest świadectwo Jana, gdy Żydzi* z Jerozolimy posłali do niego kapłanów i Lewitów, aby Go zapytali: Kim ty jesteś? 20 I przyznał, i nie zaprzeczył, a przyznał: Ja nie jestem Chrystusem. 21 Zapytali go zatem: Co więc? Czy jesteś Eliaszem? I odpowiedział: Nie jestem. Czy jesteś tym Prorokiem?* Odpowiedział: Nie. 22 Zapytali Go więc: Kim jesteś? [Powiedz,]* abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas posłali. Co mówisz o sobie samym? 23 Powiedział:* Ja jestem głosem wołającego na pustkowiu: Wyprostujcie drogę Pana – jak powiedział prorok Izajasz. 24 Posłani zaś byli spośród faryzeuszów. 25 Zapytali Go zatem: Dlaczego więc chrzcisz, skoro nie jesteś Mesjaszem ani Eliaszem, ani tym Prorokiem? 26 A Jan im odpowiedział: Ja chrzczę w wodzie, lecz pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie; 27 Ten, który idzie za mną i któremu ja nie jestem godny rozwiązać rzemyka u sandała.* 28 Wydarzyło się to w Betanii za Jordanem, gdzie Jan przebywał i chrzcił. 29 Następnego dnia [Jan] zobaczył idącego w jego stronę Jezusa i powiedział: Oto Baranek Boży, który usuwa* grzech świata. 30 To jest Ten, o którym sam powiedziałem: Za mną idzie Ktoś, kto nastał przede mną, gdyż był pierwszy niż ja. 31 I ja Go nie znałem; ale dlatego ja przyszedłem i chrzczę w wodzie, aby został objawiony Izraelowi. 32 I zaświadczył Jan, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego z nieba niczym gołębica – i spoczął na Nim. 33 A ja Go nie znałem, lecz Ten, który posłał mnie, abym chrzcił w wodzie, powiedział mi: Na kogo zobaczysz Ducha zstępującego i pozostającego na nim, ten właśnie jest [Tym], który chrzci w Duchu Świętym. 34 I ja zobaczyłem i poświadczam, że Ten jest Synem Boga.*

Powołanie pierwszych uczniów

35 Następnego dnia znów stał Jan wraz z dwoma spośród swoich uczniów 36 i wpatrzywszy się w przechadzającego się Jezusa, powiedział: Oto Baranek Boży. 37 Usłyszawszy go mówiącego [te słowa], ci dwaj jego uczniowie poszli za Jezusem. 38 A gdy Jezus odwrócił się i zobaczył, że idą za Nim, zapytał: Czego szukacie? Oni zaś odpowiedzieli Mu: Rabbi – co, przetłumaczone, znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz? 39 A On na to: Chodźcie i zobaczcie.* Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i pozostali u Niego w tym dniu; było to około dziesiątej godziny.* 40 Andrzej, brat Szymona Piotra, był jednym z dwóch, którzy usłyszeli [słowa] Jana i poszli za Nim. 41 Odszukał on najpierw swego brata Szymona i powiedział mu: Znaleźliśmy Mesjasza – co, przetłumaczone, znaczy: Chrystusa. 42 Przyprowadził go też* do Jezusa. Jezus, wpatrzywszy się w niego, powiedział: Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazwany Kefas,* co się tłumaczy: Piotr. 43 Następnego dnia zamierzał wyjść do Galilei – i znalazł Filipa. I powiedział do niego Jezus: Chodź za Mną! 44 Filip zaś był z Betsaidy,* miasta Andrzeja i Piotra. 45 Filip odnalazł Natanaela* i powiedział mu: Znaleźliśmy Tego, o którym napisał Mojżesz w Prawie i prorocy* – Jezusa, syna Józefa, z Nazaretu. 46 A Natanael odpowiedział mu: Czy z Nazaretu* może być coś dobrego? Filip na to: Chodź i zobacz! 47 Gdy Jezus zobaczył idącego ku niemu Natanaela, powiedział o nim: Oto prawdziwy* Izraelita, w którym nie ma fałszu.* 48 Natanael na to: Skąd mnie znasz? Jezus odpowiedział: Zanim cię Filip zawołał, widziałem cię pod figowcem. 49 Natanael powiedział Mu: Rabbi! Ty jesteś Synem Boga, Ty jesteś królem Izraela. 50 A Jezus mu odpowiedział: Czy wierzysz, ponieważ ci powiedziałem, że widziałem cię pod figowcem? Zobaczysz więcej niż to. 51 I dodał: Ręczę i zapewniam* was: Zobaczycie otwarte niebo i aniołów Boga wstępujących i zstępujących na Syna Człowieczego.*