Johannes 19 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Johannes 19 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
1 Wtedy Piłat wziął Jezusa i ubiczował. 2 Żołnierze zaś spletli wieniec z cierni, włożyli Mu na głowę, okryli Go płaszczem z purpury, 3 podchodzili do Niego i mówili: Witaj, królu Żydów! I wymierzali mu policzki. 4 A Piłat znów wyszedł na zewnątrz i powiedział do nich: Oto wyprowadzam Go wam na zewnątrz, abyście wiedzieli, że nie znajduję w Nim żadnej winy. 5 Jezus zatem wyszedł na zewnątrz, mając na sobie wieniec z cierni i płaszcz z purpury. A [Piłat] powiedział im: Oto człowiek! 6 Gdy więc arcykapłani i podwładni zobaczyli Go, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Piłat im na to: Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, ja bowiem nie znajduję w Nim winy. 7 Żydzi odpowiedzieli Mu: My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, gdyż czynił się Synem Boga! 8 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, tym bardziej się przestraszył, 9 ponownie wszedł do pretorium i zapytał Jezusa: Skąd Ty jesteś? Ale Jezus nie dał mu odpowiedzi. 10 Piłat zatem powiedział: Ze mną nie chcesz rozmawiać? Czyżbyś nie wiedział, że mam władzę Cię wypuścić i mam władzę Cię ukrzyżować? 11 Jezus odpowiedział mu: Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci [to] nie zostało dane z góry; dlatego większy grzech ma ten, który Mnie tobie wydał. 12 Odtąd Piłat starał się Go wypuścić, ale Żydzi wołali: Jeśli Go wypuścisz, nie jesteś przyjacielem cesarza; każdy bowiem, kto czyni się królem, przeciwstawia się cesarzowi. 13 Gdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa i zasiadł na krześle sędziowskim, w miejscu zwanym Litostratos,* a po hebrajsku Gabbata.* 14 A był to Dzień Przygotowania Paschy, około szóstej godziny.* I powiedział do Żydów: Oto wasz król! 15 A oni zawołali: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! Piłat zapytał ich: Czy mam ukrzyżować waszego króla? Arcykapłani odpowiedzieli: Nie mamy króla oprócz cesarza!

Ukrzyżowanie Jezusa

16 Wtedy więc wydał Go im, aby został ukrzyżowany. Wzięli zatem Jezusa, 17 a [On], dźwigając własny krzyż, wyszedł na [miejsce] zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywane jest Golgotą. 18 Tam Go ukrzyżowali; a wraz z Nim dwóch innych, po jednej i po drugiej stronie, Jezusa zaś pośrodku. 19 Piłat sporządził też napis i umieścił go nad krzyżem – było napisane: Jezus z Nazaretu, Król Żydów. 20 Napis ten przeczytało wielu Żydów, gdyż miejsce, w którym Jezus został ukrzyżowany, znajdowało się blisko miasta, a był napisany po hebrajsku, po łacinie i po grecku. 21 Arcykapłani żydowscy mówili w związku z tym Piłatowi: Nie pisz: Król Żydów, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydów. 22 Piłat odpowiedział: Co napisałem – napisałem. 23 Żołnierze zatem, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili [je] na cztery części – każdemu żołnierzowi część – oraz tunikę. Tunika jednak była bez szwu, cała od góry tkana. 24 Rozstrzygnęli zatem między sobą: Nie rozcinajmy jej, ale losujmy o nią, czyja będzie – aby się wypełniło Pismo, które mówi: Rozdzielili między siebie moje szaty, a o moją tunikę rzucali losy. To właśnie uczynili żołnierze. 25 Stały zaś przy krzyżu Jezusa Jego matka i siostra Jego matki, Maria, [żona] Klopasa, i Maria Magdalena. 26 Jezus więc, gdy zobaczył matkę i stojącego przy niej ucznia, którego kochał, zwrócił się do matki: Kobieto, oto twój syn! 27 Następnie powiedział do ucznia: Oto twoja matka! I od tej godziny uczeń wziął ją do siebie.*

Wykonało się!

28 Następnie Jezus, świadom, że już wszystko się wykonało, powiedział, dla wypełnienia Pisma: Chcę pić. 29 Stało tam zaś naczynie pełne winnego octu;* owinęli zatem hizop gąbką nasączoną winnym octem i podali Mu do ust. 30 Gdy więc Jezus przyjął winny ocet, powiedział: Wykonało się! Po czym skłonił głowę i oddał ducha.

Okoliczności śmierci Jezusa

31 W związku z tym, że był to Dzień Przygotowania [i chodziło o to], aby ciała nie pozostały przez szabat na krzyżu – dzień tego szabatu był bowiem wielki – Żydzi prosili Piłata, aby im połamano golenie* i usunięto. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu ukrzyżowanemu wraz z Nim; 33 gdy jednak podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie połamali Mu goleni, 34 za to jeden z żołnierzy przebił włócznią Jego bok i zaraz wypłynęła krew i woda. 35 Ten zaś, który to widział, poświadczył, a jego świadectwo jest prawdziwe; on też wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli.* 36 To bowiem stało się, aby wypełniło się Pismo: Kość jego nie będzie złamana. 37 I znów w innym [miejscu] Pismo mówi: Będą patrzeć na [tego], którego przebili.

Pogrzeb Jezusa

38 Potem zaś Józef z Arymatei, który – z obawy przed Żydami – potajemnie był uczniem Jezusa, poprosił Piłata, aby mógł zabrać ciało Jezusa. I Piłat pozwolił. Poszedł więc i zabrał Jego ciało. 39 Przyszedł też Nikodem, który poprzednio przybył do [Jezusa] nocą, i przyniósł około stu litr* mieszaniny mirry i aloesu. 40 Wzięli więc ciało Jezusa i owinęli je w płótna, wraz z wonnościami, zgodnie z żydowskim zwyczajem grzebalnym. 41 W miejscu zaś, gdzie został ukrzyżowany, był ogród, a w ogrodzie nowy grobowiec, w którym nikt jeszcze nie był złożony. 42 Tam zatem, ze względu na żydowski Dzień Przygotowania* – gdyż blisko był grobowiec – położyli Jezusa.