Hebräer 11 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Definicja wiary

1 Wiara* natomiast jest podstawą [spełnienia się] tego wszystkiego, co jest [treścią] nadziei; przekonaniem o [prawdziwości] rzeczy niewidzialnych.*

Znaczenie wiary w oczach Boga i przykłady jej bohaterów

2 Ze względu na taką [wiarę] starsi [ludu] otrzymali [dobre] świadectwo.* 3 Dzięki wierze pojmujemy, że wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni, zostało ukształtowane Słowem Boga, tak że to, co widzimy, nie powstało z rzeczy widzialnych.* 4 Dzięki wierze Abel złożył Bogu cenniejszą ofiarę niż Kain,* przez którą otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, gdy Bóg poświadczył jego dary – i dzięki niej, [choć] umarł, wciąż przemawia. 5 Dzięki wierze został przeniesiony Henoch, tak że nie oglądał śmierci i nie znaleziono go, gdyż przeniósł go Bóg. Przed przeniesieniem bowiem otrzymał świadectwo, że podoba się Bogu;* 6 bez wiary zaś nie można podobać się [Bogu]; kto bowiem przychodzi do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i wynagradza tych, którzy Go poszukują.* 7 Dzięki wierze Noe, ostrzeżony o tym, czego jeszcze nie widziano, przejęty [przestrogą] zbudował arkę dla ocalenia swego domu; przez nią potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości według wiary.* 8 Dzięki wierze Abraham usłuchał wezwania, aby wyjść do miejsca, które miał objąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.* 9 Dzięki wierze zamieszkał jako cudzoziemiec w ziemi obiecanej, na obczyźnie, żyjąc pod namiotami z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. 10 Czekał bowiem na miasto o stałych fundamentach, którego architektem i wykonawcą* jest Bóg. 11 Dzięki wierze również sama Sara, niepłodna, otrzymała – i to pomimo podeszłego wieku – moc poczęcia, gdyż uznała Tego, który dał obietnicę, za godnego zaufania.* 12 Dlatego też od jednego, i to obumarłego, pochodzi niezliczoność niczym gwiazdy na niebie w wielości i jak piasek na brzegu morskim. 13 Ci wszyscy poumierali w wierze; nie otrzymali tego, co głosiły obietnice, lecz z daleka zobaczyli je i przywitali, i wyznali, że są gośćmi i przechodniami na ziemi.* 14 Ci bowiem, którzy tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny. 15 I jeśliby im chodziło o tę, z której wyszli, mieli czas do niej wrócić; 16 tymczasem oni spragnieni są lepszej, to jest niebieskiej.* Dlatego Bóg nie wstydzi się ich, być nazywany ich Bogiem; przygotował im bowiem miasto. 17 Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, przyniósł na ofiarę Izaaka i ofiarował jednorodzonego – on, który otrzymał obietnicę 18 [i] do którego powiedziano: Od Izaaka nazwane będzie twoje nasienie,* 19 licząc na to, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych* – skąd go też, mówiąc obrazowo, odzyskał.* 20 Dzięki wierze i w związku z [tym], co miało nastąpić, Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa. 21 Dzięki wierze umierający Jakub pobłogosławił każdemu z synów Józefa i pokłonił się, wsparty o wierzchołek swojej laski. 22 Dzięki wierze konający Józef wspomniał o wyjściu synów Izraela i wydał polecenia dotyczące swoich kości. 23 Dzięki wierze Mojżesz był przez trzy miesiące po narodzeniu ukrywany przez swoich rodziców, widzieli bowiem, że dziecko jest piękne, i nie przestraszyli się rozkazu króla. 24 Dzięki wierze Mojżesz, kiedy dorósł, odmówił nazywania się synem córki faraona, 25 i wolał raczej współcierpieć z ludem Bożym, niż zażywać przemijającej rozkoszy grzechu,* 26 uznając hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu – kierował bowiem oczy na zapłatę.* 27 Dzięki wierze opuścił Egipt, nieprzestraszony gniewem króla; trzymał się bowiem Niewidzialnego tak, jak gdyby Go widział.* 28 Dzięki wierze obchodził Paschę i dokonał pokropienia krwią, aby nie dotknął ich ten, który zabijał pierworodne. 29 Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchej ziemi, a gdy Egipcjanie podjęli tę próbę, potonęli. 30 Dzięki wierze runęły mury Jerycha, okrążane przez siedem dni. 31 Dzięki wierze Rachab, nierządnica, nie zginęła razem z niewiernymi, gdyż przyjaźnie przyjęła zwiadowców. 32 I co mam jeszcze powiedzieć? Zabrakłoby mi bowiem czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie i Samuelu, i o prorokach,* 33 którzy dzięki wierze pokonali królestwa, zaprowadzili sprawiedliwość, doczekali spełnienia obietnic, zamknęli paszcze lwom,* 34 zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, umocnieni wydźwignęli się z niemocy, stali się mężni na wojnie, zmusili do odwrotu obce wojska.* 35 Kobiety otrzymały swoich zmarłych przez wskrzeszenie;* inni natomiast zostali zamęczeni, nie przyjąwszy uwolnienia, aby dostąpić lepszego zmartwychwstania.* 36 Drudzy z kolei przeszli próbę zniewag i biczowań, a ponadto kajdan i więzienia; 37 byli kamienowani, przerzynani, pomarli przez ścięcie mieczem, błąkali się w owczych, w kozich skórach, wynędzniali, uciskani, poniewierani;* 38 ci, których świat nie był godzien, tułali się po pustkowiach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi.* 39 I ci wszyscy, którzy z powodu wiary otrzymali [dobre] świadectwo, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica,* 40 gdyż Bóg ze względu na nas przewidział coś lepszego – tak by [oni] bez nas nie zostali doprowadzeni do celu.*