Galater 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Powitanie

1 Paweł, apostoł nie od ludzi* ani przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który Go wzbudził z martwych,* 2 oraz wszyscy bracia,* którzy są ze mną, do zgromadzeń Galacji: 3 Łaska wam i pokój* od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa, 4 który wydał samego siebie za nasze grzechy, aby w ten sposób wyrwać nas z teraźniejszego wieku złego według woli Boga i naszego Ojca, 5 któremu chwała na wieki wieków.* Amen.

Zdziwienie Pawła łatwowiernością Galacjan

6 Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od Tego, który was powołał w łasce Chrystusa, do innej ewangelii, 7 jednak innej nie ma, chyba że [są] jacyś ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić ewangelię Chrystusa. 8 Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą my wam ogłosiliśmy, niech będzie przeklęty! 9 Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś głosi ewangelię inną od tej, którą przejęliście, niech będzie przeklęty! 10 A teraz, czy chcę sobie zjednać ludzi, czy Boga? Albo czy staram się przypodobać ludziom? Gdybym nadal chciał się przypodobać ludziom, nie byłbym sługą Chrystusa.

Paweł o pochodzeniu swoich wiadomości

11 Oznajmiam wam bowiem, bracia: Ewangelia głoszona wam przeze mnie nie jest według [myśli] ludzkiej; 12 bo też ani ja nie przejąłem jej od człowieka, ani mnie nie nauczono, lecz [mam ją] przez objawienie Jezusa Chrystusa. 13 Słyszeliście bowiem o moim poprzednim postępowaniu w judaizmie, że wyjątkowo prześladowałem zgromadzenie Boże i niszczyłem je, 14 i robiłem większe postępy w judaizmie niż wielu rówieśników mojego pokolenia, będąc w większym stopniu gorliwcem moich ojczystych tradycji. 15 Gdy jednak spodobało się Bogu, który mnie naznaczył od łona mojej matki i powołał przez swoją łaskę, 16 żeby objawić swego Syna we mnie,* abym Go głosił między poganami, natychmiast, nie radziłem się ciała ani krwi, 17 nie udałem się do Jerozolimy, do tych, którzy przede mną byli apostołami, ale odszedłem do Arabii,* po czym znów wróciłem do Damaszku. 18 Następnie, po trzech latach, udałem się do Jerozolimy, żeby zapoznać się z Kefasem, i przebywałem u niego piętnaście dni; 19 a innego z apostołów nie widziałem poza Jakubem, bratem Pana. 20 Te rzeczy wam piszę – oto przed obliczem Pana [oświadczam], że nie kłamię. 21 Potem poszedłem w okolice Syrii i Cylicji. 22 A osobiście byłem nieznany zgromadzeniom Judei, które są w Chrystusie. 23 A tylko słyszeli: Ten, który nas niegdyś prześladował, teraz głosi wiarę, którą wcześniej niszczył – 24 i z mego powodu chwalili Boga.