Philipper 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Powitanie

1 Paweł i Tymoteusz, słudzy Chrystusa Jezusa, do wszystkich świętych w Chrystusie Jezusie, którzy są w Filippi* wraz z biskupami* i z diakonami:* 2 Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana, Jezusa Chrystusa.

Modlitwa o kościół

3 Dziękuję mojemu Bogu za każdym wspomnieniem o was – 4 zawsze, w każdej mojej modlitwie, gdy za was wszystkich z radością zanoszę modlitwę,* 5 za wasz współudział* na rzecz ewangelii od pierwszego dnia aż do teraz, 6 przekonany o tym, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa. 7 Słuszne jest, abym tak o was wszystkich myślał, dlatego że mam was w swoim sercu* – tak w moich więzach, jak w obronie i umacnianiu* ewangelii wy wszyscy jesteście ze mną współuczestnikami łaski. 8 Gdyż Bóg mi świadkiem, jak tęsknię do was wszystkich uczuciami Chrystusa Jezusa. 9 I o to modlę się, aby wasza miłość coraz obficiej i obficiej owocowała w [dogłębnym] poznaniu i wszelkim zrozumieniu,* 10 po to, byście umieli poddawać próbie [i rozpoznawać] rzeczy ważne, abyście byli szczerzy* i bez zarzutu na dzień Chrystusa, 11 napełnieni owocem sprawiedliwości, tym, [który rodzi się] przez Jezusa Chrystusa, dla chwały i wywyższenia Boga.

Triumfy więzienne

12 Chcę zaś, bracia, abyście wiedzieli, że to, co się ze mną dzieje, posłużyło raczej postępowi ewangelii, 13 tak że moje więzy stały się znane w Chrystusie w całym pretorium* oraz wszystkim pozostałym, 14 i coraz liczniejsi bracia w Panu, przekonani przez moje więzy, tym bardziej zdobywają się na odwagę,* [by] bez lęku opowiadać Słowo. 15 Niektórzy wprawdzie głoszą Chrystusa ze względu na zazdrość i współzawodnictwo,* inni jednak z dobrych pobudek; 16 jedni z miłości, świadomi, że jestem wyznaczony do obrony ewangelii, 17 drudzy natomiast głoszą Chrystusa powodowani ambicją, nieszczerze, przypuszczając, że przez to wzmogą ucisk moich więzów. 18 Cóż więc? To, że każdym sposobem, czy to z niejasnych przyczyn, czy szczerze, Chrystus jest głoszony – i z tego się cieszę. Ale i będę się cieszył, 19 gdyż wiem, że dzięki waszej modlitwie i wsparciu Ducha Jezusa Chrystusa przyniesie mi to na ratunek,* 20 zgodnie z moim gorącym oczekiwaniem i nadzieją, że w niczym nie zostanę zawstydzony, lecz z całą śmiałością, jak zawsze, tak i teraz, wywyższony będzie Chrystus w moim ciele, czy to przez życie, czy przez śmierć.

Chrystus życiem, śmierć – zyskiem

21 Dla mnie bowiem życie to Chrystus, a śmierć – to zysk.* 22 Jeśli już żyć w ciele – to dla mnie owocna praca.* I co wolę – nie wiem. 23 Pociąga mnie zaś jedno i drugie: Mam pragnienie odejść i być z Chrystusem, bo to o wiele lepsze; 24 jednak pozostać w ciele – to bardziej potrzebne ze względu na was. 25 I to wiem na pewno, że pozostanę i że przy was wszystkich będę dla waszego postępu i radości w wierze, 26 aby wasza chluba obfitowała w Chrystusie Jezusie – z mego powodu,* ze względu na moją ponowną obecność u was.*

Żyć godnie

27 Tylko postępujcie, [jak przystało ludziom wolnym],* w sposób godny ewangelii Chrystusa, abym czy przyjdę i was zobaczę, czy nieobecny usłyszę, co się u was dzieje, [wiedział], że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie* walcząc wspólnie w wierze ewangelii* 28 i w niczym nie dając się zastraszyć przeciwnikom – co jest dla nich zapowiedzią* zguby, a dla was zbawienia, i to od Boga. 29 Gdyż wam [łaskawie] darowane jest ze względu na Chrystusa nie tylko w Niego wierzyć, ale i ze względu na Niego cierpieć, 30 staczając ten sam bój, który zobaczyliście u mnie, a [o którym] teraz w związku ze mną słyszycie.