Offenbarung 1 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wprowadzenie

1 Objawienie* Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg,* aby wskazać swoim sługom* to, co musi stać się* wkrótce,* i ukazał, posławszy swego anioła, swojemu słudze Janowi,* 2 który poświadczył Słowo Boga i świadectwo Jezusa Chrystusa* – tyle, ile zobaczył. 3 Szczęśliwy* ten, kto czyta, i ci, którzy słuchają słów proroctwa* i zachowują to, co jest w nim napisane; czas bowiem jest bliski.

Powitanie

4 Jan do siedmiu zgromadzeń, które są w Azji:* Łaska wam i pokój od Tego, który jest, który był i który nadchodzi,* i od siedmiu duchów,* które są przed Jego tronem, 5 i od Jezusa Chrystusa, [który jest] świadkiem wiernym,* pierworodnym z* umarłych* i władcą królów ziemi. Temu, który nas kocha i swoją krwią uwolnił nas od naszych grzechów, 6 i uczynił nas* królestwem, kapłanami Boga, swojego Ojca – Jemu chwała i moc na wieki wieków. Amen. 7 Oto nadchodzi pośród obłoków i zobaczy Go każde oko, także ci, którzy Go przebili; i opłakiwać Go będą wszystkie plemiona ziemi.* Tak! Amen. 8 Ja jestem Alfa i Omega,* mówi Pan, Bóg, który jest i który był, i który nadchodzi, Wszechmogący.*

Wizja Syna Człowieczego

9 Ja, Jan,* wasz brat i współuczestnik* w ucisku, Królestwie i wytrwałości w Jezusie,* znalazłem się na wyspie zwanej Patmos,* dla* Słowa Bożego i świadectwa o Jezusie.* 10 W dniu Pańskim* znalazłem się w Duchu* i usłyszałem za sobą potężny głos, jakby trąby, 11 który mówił: To, co widzisz,* zapisz na zwoju i wyślij do siedmiu zgromadzeń: do Efezu, do Smyrny, do Pergamonu, do Tiatyry, do Sardes, do Filadelfii i do Laodycei. 12 I obróciłem się, aby widzieć głos, który mówił ze mną; i gdy obróciłem się, zobaczyłem siedem złotych świeczników, 13 a pomiędzy* świecznikami [kogoś] podobnego do Syna Człowieczego,* ubranego w szatę [do stóp długą]* i przepasanego na piersiach złotym pasem. 14 Jego głowa i włosy [były] lśniące jak biała wełna,* jak śnieg, a Jego oczy jak płomień ognia;* 15 a Jego stopy [były] podobne do polerowanego mosiądzu,* niczym w piecu rozżarzonego,* a Jego głos [był] jak szum wielu wód.* 16 W swojej prawej ręce trzymał siedem gwiazd, a z Jego ust wychodził ostry obosieczny miecz* i Jego twarz jaśniała jak słońce, gdy świeci w swojej mocy.* 17 Gdy Go zobaczyłem, padłem do Jego stóp jak martwy.* A [On] położył na mnie swoją prawicę i powiedział: Przestań się bać;* Ja jestem* Pierwszy i Ostatni,* 18 i Żyjący.* Byłem umarły, lecz oto* żyję* na wieki wieków i mam klucze Śmierci i* Hadesu.* 19 Opisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co ma stać się potem.* 20 Co do tajemnicy siedmiu gwiazd, które widziałeś w mojej prawicy, i siedmiu złotych świeczników: siedem gwiazd to aniołowie siedmiu zgromadzeń,* a siedem świeczników* – to siedem zgromadzeń.