2.Samuel 2 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza
Dawid królem Judy
1Po tym wydarzeniu Dawid zapytał JHWH tymi słowy: Czy mam wyruszyć do któregoś z miast Judy? A JHWH mu odpowiedział: Wyrusz! Dawid zapytał dalej: Dokąd mam wyruszyć? A On odpowiedział: Do Hebronu.2I Dawid tam wyruszył, [wziął] także dwie swoje żony, Achinoam, Jizreelitkę, i Abigail, żonę po Nabalu Karmelicie.*3Dawid sprowadził tam także ludzi, którzy z nim byli, każdego z jego domem – i zamieszkali w miastach [wokół] Hebronu.4Wtedy przyszli ludzie z Judy i namaścili tam Dawida na króla nad domem Judy. Jednocześnie doniesiono Dawidowi, że to mieszkańcy Jabesz-Gilead byli tymi, którzy pochowali Saula.
Delegacja Dawida do mieszkańców Jabesz
5Dawid wysłał zatem posłańców do mieszkańców Jabesz-Gilead i [kazał] im powiedzieć: Błogosławieni jesteście u JHWH za to, że wyświadczyliście tę łaskę waszemu panu Saulowi przez to, że go pochowaliście.6Niech teraz JHWH okazuje wam łaskę i wierność. Ja także będę was darzył podobnym dobrem jak to, które okazaliście w tej sprawie.7A teraz wzmocnijcie swoje ręce* i bądźcie dzielnego serca, bo wprawdzie zginął wasz pan Saul, ale też dom Judy namaścił mnie nad sobą na króla.
Isz-Boszet królem pozostałych plemion Izraela
8Tymczasem Abner, syn Nera, książę zastępu* Saula, wziął Isz-Boszeta,* syna Saula, i sprowadził go do Machanaim.*9Tam ustanowił go królem nad Gileadem, nad Aszurytami,* nad Jizreelem, nad Efraimem, nad Beniaminem – i nad całym Izraelem.10Isz-Boszet, syn Saula, miał czterdzieści* lat, gdy został królem nad Izraelem, a królował dwa lata. Dom Judy jednak był za Dawidem.11A liczba dni, w których Dawid był królem w Hebronie, nad domem Judy, wynosiła siedem lat i sześć miesięcy.
Starcie wojsk Abnera z wojskami Dawida
12Potem Abner, syn Nera, wyszedł – wraz ze sługami Isz-Boszeta, syna Saula – z Machanaim do Gibeonu.13Joab, syn Serui, i słudzy Dawida także wyruszyli* i spotkali się razem przy Stawie Gibeońskim* – jedni zatrzymali się po jednej stronie stawu, a drudzy po drugiej stronie stawu.14Wówczas Abner powiedział do Joaba: Niech powstaną młodzi wojownicy* i poharcują sobie przed nami. A Joab odpowiedział: Niech powstaną!15Powstała więc i przeszła [przegląd] liczba dwunastu ze strony Beniamina* i Isz-Boszeta, syna Saula, oraz dwunastu spośród sług Dawida.16Potem jeden drugiego chwycił za głowę i jeden drugiemu [wbił] w bok swój miecz, tak że padli równocześnie. I nazwano to miejsce Chelkat-Hasurim,* leży ono w Gibeonie.17W tym dniu rozwinęła się też bardzo ciężka bitwa. Abner i ludzie z Izraela zostali pobici wobec sług Dawida.18Byli tam także trzej synowie Serui: Joab, Abiszaj i Asael. Asael zaś był tak szybki w nogach jak jedna z gazel, które spotyka się na polach.19I właśnie Asael ścigał Abnera, nie zbaczał, ciągnąc za Abnerem, ani w prawo, ani w lewo.20Abner obejrzał się za siebie i powiedział: Czy to jesteś ty, Asaelu? A on na to: Ja!21Wówczas Abner powiedział mu: Zbocz sobie w prawo lub w lewo, złap sobie któregoś z młodszych wojowników i weź sobie łup z niego. Ale Asael nie chciał od niego odstąpić.22Abner więc znów powiedział do Asaela: Odstąp ode mnie! Dlaczego miałbym cię powalić na ziemię? I jak mógłbym wtedy podnieść moje oblicze na Joaba, twojego brata?23Gdy jednak tamten odmówił odstąpienia, Abner uderzył go końcem włóczni pod piąte [żebro],* tak że włócznia wyszła mu tyłem, i padł tam, i skonał na miejscu. A każdy, kto doszedł do miejsca, gdzie padł i skonał Asael, przystawał.24Joab i Abiszaj nadal ścigali Abnera. A gdy słońce zachodziło, dotarli do wzgórza Ama, które leży obok Giach, przy drodze na pustynię Gibeon.25A Beniaminici zbili się przy Abnerze w jedną gromadę* i stanęli na szczycie jednego wzgórza.26Wtedy Abner zawołał do Joaba tymi słowy: Czy miecz będzie pożerał na zawsze? Czy nie wiesz, że na koniec będzie gorycz? I jak długo jeszcze nie powiesz ludowi, aby zawrócili od [podążania] za swoimi braćmi?27Wtedy Joab odpowiedział: Jak żyje Bóg, że gdybyś nie przemówił, to dopiero rano zwoływany byłby lud, każdy od [gonitwy] za swym bratem.28I Joab zadął w róg i zatrzymał się cały lud, tak że nie ścigali już Izraela i nie przedłużali już walki.29A Abner i jego ludzie szli całą tę noc przez Arabę,* przeprawili się przez Jordan, przeszli przez cały wąwóz* i przybyli do Machanaim.30Gdy Joab zawrócił z [pościgu] za Abnerem, zebrał cały lud i z przeglądu wynikło, że ze sług Dawida brakuje dziewiętnastu mężczyzn i Asaela.31Słudzy Dawida natomiast powalili spośród* Beniamina i spośród ludzi Abnera – poległo trzystu sześćdziesięciu ludzi.32Następnie wzięli Asaela i pochowali go w grobie jego ojca w Betlejem, po czym Joab i jego ludzie szli przez całą noc, a zaświtało im w Hebronie.
Diese Website verwendet Cookies, um Ihnen die bestmögliche Nutzererfahrung bieten zu können.