2.Korinther 8 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wsparcie dla wierzących w Jerozolimie

1 Powiadamiamy was zaś, bracia, o łasce Boga, danej w zgromadzeniach Macedonii, 2 że w wielkiej próbie ucisku obfitość ich radości i ich skrajne ubóstwo zaobfitowały bogactwem ich hojności; 3 że według możności, owszem – zaświadczam to – ponad możność, dobrowolnie,* 4 z wielkim naleganiem prosząc nas o łaskę oraz o [możliwość] udziału w posłudze na rzecz świętych, 5 i nie tak, jak się spodziewaliśmy, najpierw siebie oddali Panu i nam, za wolą Bożą, 6 tak że poprosiliśmy Tytusa, aby jak rozpoczął, tak też u was dokończył tego dzieła łaski.* 7 Ale jak we wszystkim obfitujecie – w wierze i Słowie, i poznaniu, i we wszelkim zapale oraz w miłości, która się w was z naszej wzięła – [zadbajcie], abyście i w tym dziele łaski obfitowali. 8 Nie jako rozkaz to mówię, ale przez zapał innych wypróbowuję szczerość i waszej miłości. 9 Znacie bowiem łaskę* naszego Pana Jezusa Chrystusa, że będąc bogaty, ze względu na was stał się ubogi, abyście dzięki Jego ubóstwu wy stali się bogaci. 10 A co do tego [dzieła] daję radę; bo to będzie korzystne dla was, którzy od roku zaczęliście nie tylko czyn, ale też okazaliście chęć [czynu], 11 teraz zaś i czyn dokończcie, aby stosownie do gotowości [wyrażonej] w chęci, z tego, co macie, nastąpiło zakończenie. 12 Jeśli bowiem jest gotowość, uznaje się ją według tego, co ma, a nie według tego, czego nie ma. 13 Nie chodzi bowiem o to, by inni mieli ulgę, a wy ucisk, lecz o równość; 14 w obecnym czasie niech wasz nadmiar będzie na ich niedostatek, aby i ich nadmiar stał się na wasz niedostatek – i w ten sposób była równość, 15 jak jest napisane: Ten, kto [zebrał] wiele, nie miał za wiele, a ten, kto [zebrał] mało, nie miał za mało. 16 Dzięki zaś niech będą Bogu, który dał ten zapał względem was w serce Tytusa; 17 bo rzeczywiście przyjął tę zachętę i z tym większym zapałem dobrowolnie udał się* do was. 18 A razem z nim posłaliśmy* brata, którego sława w ewangelii [rozchodzi się] po wszystkich zgromadzeniach* – 19 i nie tylko, ale wyznaczony* też został przez zgromadzenia na towarzysza naszej podróży z tym dziełem łaski, [owocem] naszej posługi na chwałę samego Pana oraz naszej gotowości [pomocy],* 20 dopilnowując tego, aby ktoś nie ganił nas za ten hojny dar, [owoc] posługi z naszej strony; 21 zawczasu bowiem myślimy o tym, co szlachetne,* nie tylko przed Panem, ale i przed ludźmi.* 22 Posłaliśmy* zaś z nimi naszego brata, którego wypróbowaliśmy wielokrotnie i w wielu sprawach, że jest rzetelny, a teraz [z powodu] wielkiej ufności względem was jeszcze bardziej oddany w swej rzetelności. 23 Czy to więc jeśli chodzi o Tytusa, mojego współtowarzysza i współpracownika względem was, czy o naszych braci – są oni apostołami zgromadzeń, chwałą Chrystusa.* 24 Okażcie zatem wobec zgromadzeń dowód swojej miłości oraz naszej chluby względem was.