1.Korinther 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

1.Korinther 9 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Prawa apostoła

1 Czy nie jestem wolny? Czy nie jestem apostołem? Czy nie widziałem Jezusa, naszego Pana? Czy wy nie jesteście moim dziełem w Panu? 2 Jeśli nawet dla innych nie jestem apostołem, to dla was jestem; pieczęcią mojego apostolstwa wy jesteście w Panu. 3 Moja obrona przeciw tym, którzy mnie oskarżają, jest taka: 4 Czy nie mamy prawa jeść i pić? 5 Czy nie mamy prawa brać z sobą siostry – kobiety,* jak i pozostali apostołowie i bracia Pana oraz Kefas? 6 Czy tylko ja i Barnaba nie mamy prawa nie pracować? 7 Kto kiedy pełni służbę żołnierską na własny koszt? Kto zasadza winnicę i nie je jej owocu? Albo kto pasie stado i nie spożywa mleka ze stada? 8 Czy mówię to tylko po ludzku? Czy i Prawo tego nie mówi? 9 Bo to w Prawie Mojżesza jest napisane: Młócącemu bydlęciu nie zawiążesz pyska. Czy Bóg troszczy się tylko o bydlęta? 10 Czy nie mówi tego przede wszystkim ze względu na nas? Ze względu na nas bowiem jest napisane, że oracz winien orać w nadziei, a młocarz [młócić] w nadziei udziału [w plonach]. 11 Jeśli my wam posialiśmy [dobra] duchowe, to cóż wielkiego, jeśli my wasze cielesne zbierzemy? 12 Jeśli inni w waszym prawie uczestniczą, dlaczego nie tym bardziej my? Nie skorzystaliśmy jednak z tego prawa, ale wszystko znosimy, aby żadnej przeszkody nie czynić ewangelii Chrystusa. 13 Czy nie wiecie, że ci, którzy przy poświęconych pracują, to, co ze świątyni, jedzą, [a] ci, którzy przy ołtarzu służą, w ołtarzu mają udział? 14 Tak też i Pan zarządził, aby ci, którzy ewangelię głoszą, z ewangelii żyli. 15 Ja jednak nie skorzystałem z żadnej z tych rzeczy. Nie piszę* zaś tego, aby tak stało się ze mną; bo wolałbym raczej umrzeć, niż… – mojej chluby nikt mnie nie pozbawi. 16 Jeśli bowiem głoszę ewangelię, nie jest to moją chlubą – spoczywa na mnie powinność;* biada mi bowiem, jeślibym ewangelii nie głosił. 17 Bo jeśli czynię to ochotniczo, mam zapłatę; jeśli zaś nieochotniczo, to sprawuję powierzony mi zarząd. 18 W czym więc ta moja zapłata? [W tym], że głosząc za darmo, czynię wkład* w tę ewangelię przez niekorzystanie z mojego prawa [do udziału] w ewangelii. 19 Bo jako wolny od wszystkich, uczyniłem się niewolnikiem wszystkich, abym tym liczniejsze grono pozyskał. 20 I stałem się dla Żydów jak Żyd, aby Żydów pozyskać; dla tych, którzy są pod Prawem, jak ten, który jest pod Prawem – choć sam nie jestem pod Prawem – aby tych, którzy są pod Prawem, pozyskać. 21 Dla tych, którzy są bez Prawa, jak ten, który jest bez Prawa – choć nie jestem bez Prawa Bożego, lecz pod Prawem Chrystusa – aby tych, którzy są bez Prawa, pozyskać. 22 Dla słabych stałem się słaby, aby słabych pozyskać; dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby przynajmniej niektórych zbawić. 23 A wszystko to czynię dla ewangelii, aby stać się jej współuczestnikiem.* 24 Czy nie wiecie, że biegacze na stadionie* wprawdzie wszyscy biegną, ale tylko jeden zdobywa nagrodę? Tak biegnijcie, abyście [ją] zdobyli. 25 A każdy zawodnik wszystko w sobie opanowuje,* tamci wprawdzie, aby zdobyć zniszczalny wieniec, my zaś niezniszczalny. 26 Ja – zgodnie z tym – tak biegnę, nie jakby bez celu, tak boksuję, nie jakbym okładał powietrze; 27 ale podbijam* moje ciało i biorę je w niewolę, abym w jakiś sposób ogłosiwszy innym, sam nie okazał się niewypróbowany.*